《Poyun》 ေဖာ့ယြင္ (ျမန္မာဘာသာျပန္)

အပိုင္း(၅၅)-အျပစ္ရွိတဲ့လူေတြကို အျပစ္ေပးၿပီး အျပစ္မဲ့တဲ့လူေတြ လြတ္ေျမာက္ရမယ္

"ငါတို႔ရဲေတြလိုအပ္ေနတာက အဲ့ဒီသက္ေသေတြကေနတစ္ဆင့္ ျဖစ္စဥ္တစ္ခုလုံးရဲ့အေသးစိတ္ကို သိရဖို႔၊ ဒါမွ အျပစ္ရွိတဲ့လူေတြ အျပစ္ေပးခံရၿပီး အျပစ္မရွိတဲ့လူေတြလဲ မွားယြင္း အျပစ္ေပးခံရတာကေန လြတ္ေျမာက္မွာ။"
----------------------------------------------

ထိန္းသိမ္းေရးစခန္းမွူးမွာ လုံးဝမေက်နပ္ေသာ္လည္း ဒုေခါင္းေဆာင္ယန္ႏွင့္ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ရန္ မစြမ္းသာေလရာ ၿမိဳ႕ေတာ္႐ုံးခ်ဳပ္မွအဖြဲ႕ကို ေဆးခန္းသို႔ေခၚသြားလိုက္ရသည္___စခန္းမွ တာဝန္ရွိသူမ်ားသာဝင္ထြက္ခြင့္ရွိေသာ သီးသန႔္အခန္းျဖစ္ၿပီး လီယြီရွင္းကို ေခၚသြားသည့္ေနရာႏွင့္ အလႊာခ်င္းမတူေပ။

"အက်ဥ္းသားရဲ့ ေခါင္းကေတာ္ေတာ္ထိသြားတာမလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အခုခ်က္ခ်င္းပဲ ေဆး႐ုံပို႔ဖို႔ အေၾကာင္းၾကားထားပါတယ္........"

"ငါ့ကိုဒါေတြလာမေျပာနဲ႔။ သူနဲ႔ အခုျပန္ေပးဆြဲမွုက ဆက္စပ္ေနတာ ေသခ်ာတယ္။ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိရေအာင္ ေမးမွကိုျဖစ္မယ္!"

"ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာလဲ လိုက္နာရတဲ့ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြရွိတယ္! အထူးသျဖင့္ အသက္မျပည့္ေသးတဲ့ ကေလးေတြ! ခင္ဗ်ားတို႔ဒီလိုလုပ္တာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စခန္းကို ဒုကၡေရာက္ေစတယ္ဗ်!.........."

..........

အခန္းအျပင္မွ အေျခအေနတင္းမာေနေသာ ျငင္းခုံသံတို႔မွာ မက်ယ္ေလာင္လွေသာ္လည္း ပိတ္ထားေသာ သစ္သားတံခါးကိုျဖတ္၍ ပိုးသတ္ေဆးနံ႔ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့လႊမ္းေနသည့္ ေဆးေပးခန္းထဲသို႔ ဝင္လာေပသည္။ က်န္းထင္သည္ အမူအရာမဲ့စြာႏွင့္ ထပ္ခါထပ္ခါပိုးသတ္ၿပီး ပတ္တီးစည္းခံေနရေသာ သူ႔လက္ကိုသာ ၾကည့္ေန​၏။

"မေပ်ာက္မခ်င္း ေရမထိပါနဲ႔။ ထပ္ေရာင္မလာေအာင္ ပတ္တီးပုံမွန္လဲေပးပါ။ ၿပီးေတာ့"

သက္လတ္ပိုင္း စခန္းဆရာဝန္ျဖစ္သူ အမ်ိဳးသမီးမွာ အနည္းငယ္ တြန႔္ဆုတ္ေနလ်က္

"ေသခ်ာနားၿပီး အာဟာရျပည့္ဝေအာင္ စားေပးဖို႔ မေမ့ပါနဲ႔။"

က်န္းထင္က ေခါင္းညိတ္႐ုံသာညိတ္လိုက္သည္။

ယန္ရွယ္သည္ ေဒါႏွင့္ေမာႏွင့္ ဝုန္းဒိုင္းၾကဲကာ ဝင္ခ်လာသည္။