အပိုင္း(၃၅)- ငါ့ရဲ့အျပစ္ကင္းစင္မွုကို တျခားလူ ဆုံးျဖတ္ေပးစရာမလိုဘူး

240 57 23
                                    


ေနာက္ဆုံးေတာ့ က်န္းထင္သည္ ယန္ရွယ္ဖိထားရာမွ ႐ုန္းထြက္လ်က္ လည္ပင္းရိုးကို လွည့္လိုက္ေလသည္။ "ငါ့ရဲ့အျပစ္ကင္းစင္မွုကို ဘယ္သူမွ ဆုံးျဖတ္ေပးစရာမလိုဘူး။"

--------------------------------------------------

အမ်ားျပည္သူလုံျခဳံေရးၿမိဳ႕ေတာ္႐ုံးခ်ဳပ္ေရွ႕တြင္ ယန္ရွယ္တစ္ေယာက္ ေလွကားေပၚမွ သုတ္ေခ်တင္ေခ်ဆင္းလာကာ Grand Cherokeeႀကီးထဲ ကတိုက္ကရိုက္ ဝင္သြားေလသည္။ မာရွန္ႏွင့္ အျခားသူမ်ားကမူ ေတ်ာင္းယုံကို ေစာင့္ၾကပ္လ်က္ သူ႔ေနာက္မွ လိုက္ပါလာၾကသည္။

ကားတံခါးပိတ္သြားသည္ႏွင့္ အနီအျပာမီးမ်ားေရာယွက္ေနေသာ အခ်က္ေပးဥဩသံထြက္ေပၚလာကာ အေရွ႕ေတာင္ဘက္သို႔ ဦးတည္ထြက္ခြာသြားေလသည္။

"ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ အခ်ိန္ မိနစ္ေလးဆယ္ ရွိေသးတယ္။ အထူးရဲတပ္ဖြဲ႕လည္း ေရာက္လာေတာ့မယ္။"

ေကာင္းဖန႔္ခ်င္က စီယာတိုင္ကို ကၽြမ္းက်င္စြာလွည့္၍ ယာဥ္ေၾကာထဲ ျဖတ္ဝင္လိုက္သည္။

"ေခါင္းေဆာင္လ်ိဳလည္း ေဒသဆိုင္ရာ႐ုံးခန္းကေန ပစ္မွတ္ေနရာကို လာေနၿပီ။ အခုေလးတင္ ဖုန္းထဲမွာ ေျပာသြားတာကေတာ့ သူအဲ့ဒီကိုမေရာက္ခင္အထိ အစ္ကိုယန္ကို စစ္ဆင္ေရးမွာ တိုက္ရိုက္အမိန႔္ေပးပိုင္ခြင့္ေပးတယ္တဲ့။"

ယန္ရွယ္​၏ အမူအရာကား ေလးနက္ေနၿပီး စိတ္လွုပ္ရွားေနျခင္းလည္း မဟုတ္သလို တုန္လွုပ္ေနျခင္းလည္း မဟုတ္ပါေခ်။

"အဆင္ေျပသြားမွာပါ၊ အစ္ကိုယန္"

မာရွန္မွာ သူစိတ္လွုပ္ရွားေနသည္ဟု ထင္သျဖင့္ ေရွ႕ခုံမွ ေခါင္းလွည့္ကာ ျပဳံးျပလာသည္။

"မူးယစ္ေဆးထုတ္လုပ္မွု၊ မူးယစ္ေဆးေရာင္းဝယ္မွု၊ ျပန္ေပးမွု နဲ႔ လူသတ္မွု ေတြအစုံသုတ္ေနတဲ့ ဒီအမွုက အမွုႀကီးျဖစ္ေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရက္ပိုင္းအတြင္း အေျဖရွာနိုင္ခဲ့တာပဲ ေတာ္ေတာ္မိုက္ေနၿပီ။ ဒီည ဟိုသူေတာင္းစားေလးေတြကို ဖမ္းၿပီးသြားတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔အကုန္လုံး အိမ္ျပန္ၿပီး ေကာင္းေကာင္းအိပ္လို႔ရၿပီ။ မနက္ျဖန္ ေန႔လည္ေရာက္မွ............"

《Poyun》 ေဖာ့ယြင္ (ျမန္မာဘာသာျပန္)Where stories live. Discover now