《Poyun》 ေဖာ့ယြင္ (ျမန္မာဘာသာျပန္)

အပိုင္း(၄၈)- အရင္းရွင္ႀကီးႏွင့္ ပစၥည္းမဲ့လူတန္းစားေလး​၏ ခုခံမွု

အာဏာပိုင္ အရင္းရွင္ႀကီးႏွင့္ ပစၥည္းမဲ့လူတန္းစားေလး​၏ မလိုမုန္းထား ခုခံမွု
--------------------------------------------------

နံနက္ခင္း ေဝလီေဝလင္း လူရွင္းေနေသာ လမ္းမႀကီးထက္တြင္ ျဖစ္သည္။

အလင္းအလ်င္ႏွင့္ ေမာင္းႏွင္လာေသာ Phaeton ႀကီးမွာ နံနက္ႏွင့္ည စပ္ယွက္ေနေသာ ကာလေဒသအပိုင္းအျခားတြင္ ဥကၠာပ်ံတစ္စင္းအလား လမ္းမႀကီးအဆုံး၌ တိုးဝင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလသည္။ က်န္ရစ္ေလေသာ မီးခိုးေငြ႕တန္းသည္လည္း တျဖည္းျဖည့္ လြင့္ပ်ယ္လ်က္။

"အေၾကာင္းစုံဒါပါပဲ။"

ယန္ရွယ္​၏ ဖုန္းႏွင့္ခ်ိတ္ဆက္ထားေသာ ကားဘလူးတုေဘာက္စ္မွ မာရွန္​၏အသံထြက္ေပၚလာသည္။

"အဖြဲ႕က ရဲကားေတြ ထ်န္းဇုန႔္ေတာင္ကို ထြက္သြားၾကၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အခုလမ္းေပၚေရာက္ေနၿပီ။ ေရာက္မွေတြ႕ၾကတာေပါ့။"

"ေကာင္းၿပီ။ ဓားစာခံရဲ့ မိဘေတြကို ႏွစ္သိမ့္ေပးလိုက္ဦး။ ေမးျမန္းလို႔မရေလာက္ေအာင္ထိ စိတ္မလွုပ္ရွားေစနဲ႔။"

ၿပီးေနာက္ ယန္ရွယ္ ဖုန္းခ်လိုက္​၏။

"ညက ရွိန္းေရွာင္ခ်ီရဲ့ မိဘေတြ အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ သူတို႔မွာ စိတ္မေအးနိုင္ေသးတာနဲ႔ ညတြင္းခ်င္းလိုက္သြားၿပီး သားကိုသြားႀကိဳၾကပါေလေရာ။ လူပ်ိဳေပါက္အရြယ္ေလးေတြရဲ့ ဘုကန႔္လန႔္တိုက္တတ္တဲ့အက်င့္နဲ႔ဆို ျပန္ေခၚလို႔မရမွာစိုးလို႔ဆိုၿပီး ႀကိဳအသိမေပးလိုက္ဘူးတဲ့ေလ။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ မနက္ေစာေစာ သုံးနာရီေလာက္ႀကီး သူတို႔တည္းေနတဲ့ေနရာကိုလည္းေရာက္ခ်သြားေရာ သူ႔သားက အတန္းေဖာ္ေတြနဲ႔အတူ ရွိမေနဘဲ ေပ်ာက္ျခင္းမလွေပ်ာက္ေနတဲ့အျပင္ တစ္ညလုံးလည္းျပန္မအိပ္ဘူးဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္။ အဲ့ဒါနဲ႔ စိုရိမ္တႀကီး အတန္းေဖာ္ေတြကိုေမးေပမဲ့ ကေလးေတြက အင္တင္တင္လုပ္ေနတယ္တဲ့။"

က်န္းထင္သည္ ဒရိုင္ဘာေဘးခုံတြင္ ေနာက္မွီလ်က္ မ်က္လုံးမွိတ္ထား​၏။ ျဖဴေဖ်ာ့ေနေသာ မ်က္ႏွာႏွင့္

"အင္တင္တင္လုပ္ေနတာ?"

"သူတို႔က မသိဘူးခ်ည္းေျပာေနတာ။ ရွိန္းအေဖႀကီးနဲ႔ ရွိန္းအေမႀကီးတို႔ကေနၿပီး သူတို႔သားက မီးပုံပြဲၿပီးမွ ထြက္သြားတာလား၊ မၿပီးခင္ထြက္သြားတာလား ေမးတာကို တခ်ိဳ႕က ၿပီးမွထြက္သြားတယ္လို႔ေျဖၿပီး တခ်ိဳ႕က မၿပီးခင္ထြက္သြားတယ္လို႔ ေျဖၾကတာတဲ့။"