Kanlı Dans (DÜZENLENİYOR)

Y i r m i B e ş: "Hakkını yiyemem iyi bir oyuncu ve yalancı."

27  Haziran 2013

Genç adam için sıkıcı bir okul günüydü. Çıkışta direkt evin yolunu tutmuştu. Onu bekleyen yeğeniyle doya doya vakit geçirmek istiyordu. Neşeyle ıslık çalarak kapıyı çaldı. Sabırla beklese de cevap veren olmamıştı. Pencere pervazındaki çiçek saksısının içinde bulunan yedek anahtarı aldı. Kapıdan içeri girmesiyle Beril'in ağlama sesi doldurdu kulağını. 

Neşeli bir gülümseme oturdu dudaklarına. "Beni özlediğini biliyorum minik. Ağlamana gerek yok, çok sevdiğin dayın geldi." dedi, övünçle.

Salona doğru ilerleyecekken yolu kesildi yengesi tarafından. İlk ağız alışkanlığından, "Yaprak abla." dese de sonra "yenge." diye düzeltti. Kırılma ve bağırma sesleriyle salona bakmaya çalıştı. "Orada neler oluyor?"

"Hiçbir şey." Yengesinin endişesi ve korkusu yüzünden okuyordu. Bir şeyler vardı ve yine küçük olduğu için kendisinden saklanıyordu. Ne zaman büyüdüğünü anlayacaklardı?

Sızlandı. "Yenge, ben 15 ya..."

 Beril'in kucağına verilmesiyle sözü yarıda kesilmişti. "Gencer, senden çok önemli bir şey istiyorum. Beril'le odana git ve.... "

"Salona girmeyeyim mi?" dedi, çok bilmişlikle. "Benden neden saklıyorsunuz, artık orada ne oluyorsa?"

"Sakladığımı da nereden çıkardın? Sadece Beril'e birinin bakması gerek ve senden daha iyi bakacak birini tanımıyorum."

Kendini beğenmişçesine sırıttı. "Tabiki de. Ona..." Kucağındaki minik bebeğe sevgiyle baktı. "dayısından daha iyi kimse bakamaz."

Evin içinde tüyler ürperten bir bağırış duyuldu.

"Onu öldüreceğim." diyordu acılı bir ses.

Genç adam kaşlarını çatarak salona girmeye çalıştı. "Faysal ağabeyim miydi o?"

Yengesi ikinci kere önüne çıktı. Ama genç adam bu sefer konuşmasına izin vermedi.

"Kötü bir şey oldu değil mi?" 

"Hayır..."

"Faysal abim kolay kolay sinirlenmez. Eğer sinirleniyorsa cidden kötü bir şey olmuş demektir."

Beril'in ağlamasıyla yengesi, "Gencer." dedi bir kez daha. "İnan o manzaraya şahit olmak istemezsin. Lütfen yalvarıyorum, Beril'i alıp odana gir."

Genç adam tereddütlü olsa da en sonunda yengesini dinleyip oradan ayrıldı. 

O akşam Faysal abisi, yeğenini alıp yıllarca ortadan kaybolacaktı. Ayrıca birkaç saat içinde genç adam yengesinin intihar ettiğini öğrenecekti, hemen öğlen girmeye çalıştığı salonda.

................................

Yılmaz Bozkır.

Bulduğum instagram hesabında kızıyla çekilmiş olduğu yüzlerce fotoğraf vardı. Kızına olan sevgisi fark edilmeyecek gibi değildi. Her anını çekmişti. Her birine tek tek bakarken vicdan azabım daha da artıyordu. 

Onu ilk öldürdüğüm vakit düşünmekten de gerçeklerden de kaçmıştım. Ama onun zehirden öldüğünü duymamla ne kadar da rahatlamıştım öyle. Tabi hepsi koca bir yalandı. Hiç beklemediğim bir anda asıl katilin benden başkası olmadığını öğrenmiştim.

Hem de psikopat bir katilden. 

Bilmem gereken bu bilginin Avcı yüzünden benden saklanması ve asıl gerçeği Armiz'den öğrenmek öfkemi, nefretimi daha körüklüyordu.