Kanlı Dans (DÜZENLENİYOR)

O t u z B i r: "Senden hoşlanıyorum İzgi Kılıç."

Bugün farkettim, birkaç bölümdür Ulaş yerine Koray ismini kullanıyormuşum. Isimleri karıştırmışım😅. Sorry. Keyifli okumalar:)

.................

Birbirinden farklı iki kişi ve ikisinin ağzından da birbirleri için dökülen aynı laflar.

Ona güvenme.

Ellerimi saçlarımdan geçirirken stres basmıştı. Eğer dün Beste'yle aramdaki konuşma geçmemiş olsaydı güveneceğim kişi şüphesiz Beste olurdu. Ama Armiz'i çok yakından tanıyor olması fena derecede kafamı karıştırıyordu.

"Günaydın."

Beste'nin neşeli sesiyle kendimi kafamdaki sorunları düşünmeyi ertelemeye zorlayarak gülümsedim. Karşımdaki sandalyeye oturmuştu, tabağındaki kahvaltılıklarla ilgileniyordu.

"ÇD hakkında ne biliyorsun?" Dedim, hem bilgi sahibi olmak için hem de kendimi Armiz konusundan uzaklaştırabilmek için.

"Burada sadece Çakır'a ait olduğu söylense de Armiz'le ikisi beraber kurmuşlar."

Bu kadar önemli bir bilgiyi önemsiz bir şeymiş gibi sunması beni hayrete düşürmüştü.

Kimse duymasın diye, "nasıl yani?" Dedim kısık bir sesle.

Omuz silkti umursamazca. "Ben de tam detayları bilmiyorum. Armiz'in evindeki resimlerde şans eseri gördüm. Buranın açılışını birlikte yapmışlar."

Yanlış bir yorumda bulunmamak için dilimi sertçe ısırdım. Armiz'i tanımasının yanında bir de evine kadar girmiş miydi? O psikopat buna nasıl izin verebilmiş olabilirdi, anlamıyordum.

"Düşünmene gerek yok. Direkt sor." Anlamıştı. İfadesizce, "Her sorunu cevaplayabilirim." Diye ekledi.

Gülerek elimi havada çaprazlama aşağı yukarı salladım."Onu da nereden çıkardın canım?"

"İzgi, seni tanıyorum. Düşünürken aşırı belli ediyorsun."

Çatalımla tabaktaki peyniri bölerek oyalandım. Sıkkın sıkkın sordum. "Onu nereden tanıyorsun? Evine nasıl girmene izin verdi?"

"Beni Armiz büyüttü."

Şaşkınlıktan elimdeki çatal düştü. Gözlerimi onun gözleriyle buluşturmaktan kaçındım. Ondan korktuğum izlenimine kapılıp üzülmesini istemiyordum. Zaten korktuğum Beste değildi, Dark'la olan yakınlığıydı.

"B..aban mı?"

Kahkaha attı, rahatladığımı hissettim. Sonuçta kahkaha attığına göre babası değildi. Korkumdan sıyrılarak bakışlarımı ona çevirdim. Kahkahası sona ermişti. "Hayır, o babam falan değil." Dedi.

"O zaman neden sana baktı ki?"

"Kim bilir neden? Ama oradan kaçtım sekiz sene önce."

"Anaokuluna ikinci dönem geldiğin vakit?"

Onayladı, kafasını sallayarak. "Yetimhanede kısa bir süre kaldıktan sonra şu anki ailem tarafından sahiplenildim. Seninle aynı anaokula başladım sonra."