Kanlı Dans (DÜZENLENİYOR)

Y i r m i A l t ı: "Kendi elimden ölmek."

İzgi'nin söylediği şarkı: Martova- Say my name/ Cry me a river 

Yirmilik dişlerim çekildiğinden buraya bir süredir uğrama şansı bulamadım. Yazarken fark ettim bir şeyler yazmayı özlemişim. Umarım sizin de beğendiğiniz bir bölüm olur:)

"Az önce ne dedin?" dedi, inanamazca. Dikkatle beni incelerken kafayı sıyırdığımı düşünüyor olmalıydı. 

Saçımdaki tokayı çıkarıp bileğime taktım. Saçımı elimle düzeltirken, "Şarkı söyleyeceğim dedim." diye mırıldandım.

Kaşları havaya kalktı. "Burada?"

Cevapsız kaldım. 

Şarkı söylemek, benim için her zaman kaçış yolu olmuştu. 

Ailemin aniden ortadan kayboluşuyla teyzem, televizyonda bir müzik kanalı açıp evden panikle çıkmıştı. Müzikle tanışmam işte böyle başlamıştı. Korkuyla şarkı dinlerken mırıldanmaya başlamıştım, yalnızlığımı bastırmak için. Sadece o zamanla kalmamıştı müzik tutkum. Şu ana dek sürmüştü.

Ayaklarım sahneye doğru giderken kafamdan attım tüm sorunlarımı. Sahneye ulaşıp elime mikrofonu almamla hayatımdaki her şeyden uzaklaşmıştım. Dark, Avcı, ne işler karıştırdığı belirsiz teyzem, hepsi yok olmuştu. 

Gözlerimi kapattım.

Çalan melodinin enerjisinin beni esir almasına izin verdim.

"Say my name, say my name

If no one is around you, say "Baby, I love you"
If you ain't runnin'
Say my name, say my name
You actin' kinda shady, ain't calling me baby
Why the sudden change"

Şarkının sona erişiyle alkış seslerini duydum. Gözlerimi açtım. Onu gördüm. Arka taraftaydı, dalgın bir şekilde beni gözlemliyordu. Kafamı yana eğdim, onun aksine dudaklarımı kıvırarak. Ona baktığımı fark edince kaşları çatıldı. Elimi havaya kaldırıp salladım. 

Sahneden inmem için uyarılmamla mikrofonu teslim ettim. Kalabalığın arasından geçtim. Merdivenlere ilerlerken yan tarafımda hissettiğim bedenle gözlerimi o yöne çevirdim. 

"Beni takip mi edeceksin?"

"Seninle hiçbir alakası yok." dedi, takip edeceğini inkar etmeden. "Armiz senin peşinde ve şansa bak." Abartılı bir gülümseme esir aldı dudaklarını. "Benim de Armiz'le halletmem gereken bir hesap var."

"İkinizin arasındaki meseleye beni karıştırma." diye ikaz ettim. Merdivenleri çıkarken arkamdan, "o imkansız." dediğini duydum, sonra da beni takip eden adım seslerini.

Bıkmıştım, bu fevri hareketlerinden. 

Armiz ya da Avcı ikisi  de aynıydı. Beni oyuncak sanıyorlardı. İstedikleri gibi oynayacakları bir oyuncak.

Biri önüne geleni öldüren bir katil olmamı, diğeri ağzından çıkan her şeye itaat etmemi istiyordu.

Çok beklerlerdi.

Ağzımın içinde bir şarkı mırıldanırken, dark'tan çıkmıştım. Yolda yürürken, onu görmezden geldim. Ama onun bunu yaptığı pek söylenemezdi.

"Travmanı çabuk atlattın, orada şarkı bile söylediğine bakılırsa."

Dudaklarım kıpırdamaya devam etti, şarkı sözleriyle.