YALANCI RUHLAR (ASKIDA)

25. Bölüm " İçime sığmayan ağrılar "

 Evdeki müzik gürültüsü ile gözlerimi araladım. Öykü karşımda oryantal oynuyordu resmen. Gözlerimi iyice açıp baktığımda bir şarkı çalıyordu.

M.I.A. - Bad Girls

Bu bizim şarkımızdı. Bu şarkıyı çok severdim ama şuanda yorgundum ve uyumak istiyordum. Fakat Öykü sesi sonuna kadar getirmişti  ve dansını iyi yapıyordu. Kalça kısmı ile benim bile beceremediğim hareketler yapıyordu. Güldüm. Ve yorganı yüzümü kapatacak şekilde çektim. Uyumak istiyordum.

" Gece! Hadi uyan. Azıcık kopalım. Hadi! "  tatlı sesiyle bana çığıran Öykü'ye bakmak için yorganı hızlıca açtım ve saçlarım yüzüme vuruldu. Ofladım. " Uyumak istiyorum. Beni rahatsız etme! " Yorganı tekrar kapattım. Fakat bu sefer yatakta bir ağırlık hissettim. Yatakta zıplıyordu. Salak. Ne kadar aptal arkadaşlarım var benim ? 

" Siktir git üzerimden! " diye bağırdım.  Ama o beni dinlemeyip daha çok zıplamaya başladı. Sinirlerimi bozuyordu. Arkamı döndüm ona. Ve dizlerimi kendime çektim. Yastığı iyice kavrayıp kulaklarımı kapattım. " Gitmeyeceğim. Uyanınca belki, " orospu. Tam bir sürtük. Elimdeki yastığı iyice kavrayıp aklımda iki sn içinde kurguladığım planı canlandırma görevine başladım. Yataktan hızlıca doğrulup yastığı yüzüne yapıştırdım. Onu yere düşürdüm. Canı acımış olmalı. Çünkü inliyordu olduğu yerde. Ve kıvranıyordu. 

" Bunu sen istedin ama. Beni uyandırmamalıydın! " sinirle bana bakan gözleri birden bire gülücük resimleri ile doldu. Kahkaha atmaya başladı. Ne oluyor lan bu kıza ? Ona şaşkın ve endişeli olarak baktım. Aşağıya yanına inip, kafasını okşadım nazikçe ve " Kızım sen iyi misin? " dedim. Bunu dememle daha çok güldü salak. Göz devirdim alayla ve tekrar yatağa döndüm. Yatağıma uzandım.  " Ya yatma bir! Kahvaltı hazırlayacağız seninle daha. " orospu kelimesine çok yakışıyorsunuz Öykü Ünsal! Neden şimdi söylüyorsun  mal! Deminden beri göt kıvırıyorsun ya.

Ona döndüm sinirlice ve dil çıkarttım. O da ayağa kalkmış oynaya oynaya mutfağa gidiyordu. Arkasından " Oynaya oynaya gelin çocuklar! " dedim. Alayla sırıttı. O kadar çocukça bir şey demiştim ki onun bir daha benim ile konuşacağını sanmıyorum. Biz asla böyle takılmayız. Ne o öyle ? 

İçimden kahkahalar ve alaylar eşliğinde konuşurken bir yandan da banyoya girsem mi girmesem mi ? diye düşündüm. Şimdi o kadar çok zor geliyordu ki duş almak. Of! Sitemim batsın benim.

Yataktan ağır şekilde kalktım. Banyoya doğru gittim.  Duş aldım. Her ne kadar zor gelsede. Banyodan çıktıktan sonra fark etimde ay başı  dönemim gelmiş. Tam zamanında. Allah'tan banyo ettim . Çünkü o dönemler asla banyo yapmazdım. Bence herkes yapmaz.

İçeri gittim. Odalara baktığımda;  salonda TV izleyen Berke vardı. Ona asker selamı verdim. O ise bana orta parmağını kaldırdı. Ona dil çıkardım ve mutfağa ilerledim. Öykü'ye yardım ettim kahvaltıyı hazırlamasında. Her zamanki gibi bok gibi espriden sonra benimle konuşmamayı tercih etti. Lan tamam iğrençti ama insan bir iç geçirir bir gıdam konuşur en azından. Hiç konuşmadı benimle.

Kahvaltı ettikten sonra masayı toparladık. Karnım o kadar çok ağrımıyordu. Ama bazen sızlıyordu sadece. O kadar olacaktı tabii. Herkes odasına çekildi. Bende kendi odamda battaniyenin altında kulağımda kulaklık ile uyumaya başladım. Aslında çalıştım. Bu sızlayan karnım sanki daha çok acı veriyordu. Kansız bir insandım şimdi kandan eser kalmayacak vücudumda. Dumanın- Ah şarkısı vardı kulaklarımda. Ve o bile bunu kesmiyordu. Lan burada söz konusu Duman! Senin şimdiye kesilmen lazım!