YALANCI RUHLAR (ASKIDA)

10.Bölüm " Eskişehir 2 "

Batın'ın kolları güvenli gibi geliyordu. Savunmasız bir kızdım aslında, içimi kimse bilmiyordu. Çünkü kimseye içimi açmadım ben, eğlenceli, edepsiz, ukala, fahişe, kötü kız olarak tanındım. Batın içimdeki kızı bilirmiş gibi beni içten fetih ediyordu. Keşke yapmasaydı bunu, çünkü insan alışınca bırakamaz. Tıpkı sigara gibi, uyuşturucu gibi. Tam ben böyle düşünürken zil çaldı.  Daha yeni yerleşmiştik oysaki. Ne yani,  yeni taşınanlar adına yaşlı teyzemiz bize kek mi getirdi ?  Hiç umursamadan kendimi yormadım ki Batın beni dürttü. Koltukta doğrularak oturdum. Ona bakarak somurttum. Sonra eliyle dudaklarımı gülümsemeye çalıştırdı. Gülümsetmek için  bunu yapması aptalca. Tatlı çiftler gibi,  o ne öyle ?  Ona bakıp sahte gülüş yaptım gene. Asla ona bakıp gerçek gülümsememi yapmamıştım herhalde. Ne zamandan beri ne sigara içiyor ne biramı yudumluyor idim. Of çok iğrençti. Sırf bu çocuk için katlanmak,  çok acımasız. 

Ayağa kalkıp kapıya doğru yöneldim. Kapıyı sahte gülüşümü yaparak açtım. Kapıdaki insan bir postacıydı. Oha! herhalde cafede beni gören bir piçten gelmişti. Hemen mektubu açtım. Kapıdaki adama tebessüm ettim teşekkür mesajı ile ve  kapıyı kapadım. Mektubu Batın okumadan önce okumalıydım. Benden kaçabileceğinizi sandınız... Yazık! Çünkü nerede olduğunuzu biliyorum.  Diye yazılmış bir mektup, ve titreyen ellerim. Beni burada da buldu. Ama ben Batın öldürdü diye biliyordum. Demek hala katil değil. O zaman kötü de değil. Tebessüm eder gibi oldum. Sonra kendime gelerek somurttum. Batın ayağa kalkmış şekilde ' Ne var ? ' diye kafasını sallayınca mektubu ona verdim. Koltuğa oturup iki elime yüzümü kapattım. Bu sapık benim peşimi hiç mi bırakmayacaktı yoksa ?  Ya da ben Batın ile ilişkiye giremeden onu öldürecek miydi ? Aslında bende kötüyüm bu çocuğa alması gereken cezayı verebilirim ama ne diyebilirim ki... O benden daha güçlüydü. Arkası dev büyüklükteydi. Bütün Türkiye onun arkasıydı resmen. Bizim aptal çocuk mektuba baktıktan sonra bana yöneldi. Yanıma geldi. Eğildi. Ellerimi eline aldı ve tek eliyle çenemi kaldırdı. Üzgün olmak istemiyordum. Hayır, henüz o benim o halimi görmemeli! Henüz değil!  Hiç bir şey demeyerek sarıldım boynuna. 

Ona sıkı sıkı sarıldım. O görmeden ağlayabilirdim. Sessizce göz yaşı döktüm. Belki de o olmasaydı lanet sapık beni kim bilir nerelere götürür ve neler yapardı ? Tamam,  o lanet herif ile yatmak hoştu ama oldu bitti gitti yani. Bir daha tekrarlanmasına veya birliktelik olmasına gerek yoktu ki!  Batın için de aynı şeydi. Onunla ilişkiye girdikten sonra her şey gene aynı olacaktı. Gene ben kendi halimde kötülüğümle birlikte olacak o ise saf biri. Eskisi gibi... Keşke o akşam barda Batın ile ilişkiye girip sonrasında bu kaçışı Berke ile yapsaydım. Onu bu işlere bulaştırmak ile hata yaptım. Özelikle oynadığım bu oyun ile... Bu yolculuk hoş olmuyor yani. En azından barda yaşanmış bitmiş diyecektik. Şimdi bir ilişkiye girersek eğer,  sonu kötü bitecek. Durmadan yan yana olacaktık kaçtığımız için. Ne kadar iğrenç olacaktı... Ya hiç yapmadığım şey,  yani ikinci kez daha yaparsam onunla,  ne yaparım ben ? Asla böyle bir şey olmayacaktı. Ben Gece Uysal isem asla böyle şeyler yapmam. Herkes benim nasıl biri olduğumu bilir. Tehlikeli ve soğuk kanlı.. Şimdi tatlılık yaptığıma bakmayın hepsi sahte ve Batın ile aramızda öyle bağlılık yapacak bir şey olmayacak,  asla!

Maalesef saldığım gözyaşlarımı ondan ayrılmadan hemen sildim. Kollarımı geri çektim. Şuan da tam sırası olan sigaram yoktu yanımda. Tam dertlerimi paylaşacağım şey yoktu.  Bu Öykü ' nün yanımda olmaması gibi bir şeydi. Bağımlılık yapan o zehirli dumanı özledim. Neredesin dumanım ? Gene kirletmen lazım bu akciğerlerimin. Neredesin peki biram ? Gelip kara-ciğerlerimi mahvet men gerek. Neredesiniz ? Ben böyle içten içe kahır çekerken, Batın bana bakıp gözlerimin içine yöneldi. Ondan biraz ürktüm açıkçası. Çünkü gözlerindeki o gizli kötü ruhlarını gene çıkarması beni korkutuyordu. Kötü biri olması fazla öz alıcıydı.