YALANCI RUHLAR (ASKIDA)

16.Bölüm " Aşık "

Batın ' dan

Ne kadar yüzsüz bir kız. Birde bara gelmiş. Hadi ben çalışıyorum da, o ? Baştan beri onun ne kadar kötü olduğunu bile bile bunu kendime yapmamalıydım. Ne kadar aptalım. Barla da itibarım keseceğim. Sırf o oraya geliyor diye. Hanımefendi şimdi orada zevk çekiyordur erkekleriyle. Nasıl da beni kullanmasına izin verdim ki? Ama artık onun oyunları için kullanacağı bir Batın yok. Umursamaz, İntikamcı ve Soğuk Batın var. Sadece Aslı için yaşayacağım bu hayatta. O kız için bir şeyler yapmayacağım. Zaten salak gibi arkasında ta hangi şehirlere gittim. Bu bir daha tekrarlanmayacak. Aklımda ki bu kin dolu düşüncelerden kurtulup yüzümü ifadesiz yaptım. Gitarımı alıp sandalyeme oturdum. Mikrofonu düzelttim. Herkes bana bakıyordu ki buna alışkındım. Kaç yaşından beri - orasını hatırlamıyorum - sokaklarda, cafelerde veya böyle barlarda gitar çalıp sesiz ve ılık şarkılar söyleyerek para kazanmaya çalışırdım. Bu yüzden buna alışkındım. Bir kaç el alıştırması yaptıktan sonra etrafa baktım. Bizim kötü kız ortalarda yoktu. Tabii ya, o aşağılarda keyif çatıyor. Aslında bugün giyindiği kıyafetlere bakılırsa  hiçte  ilişkiye girme haline benzemiyordu ama ondan her şeyi beklerim. 

Uzun bir sessizlikten sonra çalmaya başladım.

Yorgun gecelerin ardından,
Hep aynı yere dönerken,
Islak sokaklar boyunca düşündüm.
Borcum varmış gibi kendimden,
Bir gülümseme beklerken,
Tren yolları boyunca düşündüm.

Sanki yıllardır uzaktayım ben,
Özlemin hep sensizliğimden,
Ama yalanlar görünür hala,
Buradan bakınca şu sonsuz dünyaya.

Olsun demek de zor artık.
Çocuk düşlerimiz de yok artık.

Erken ölümlerin ardından,
Hep aynı yere gelirken,
Islak sokaklar boyunca düşündüm.
Borcum varmış gibi kendimden,
Bir gülümseme beklerken,
Tren yolları boyunca düşündüm.

Şarkı bitince alkışlar ufak ufaktan çoğalmaya başladı. Patron oradan gururla baş parmağını kaldırdı. Bende iki dudağımı bastırıp kafamı eğdim. Gözlerim Gece hanımı arıyordu. Herkes bana bakmayı bitirince hemen fırsat bulup Gece'nin odasına gittim. Fakat orada yoktu. İyice etrafa bakıyordum. Yatağın yanına doğru giderken haplar vardı ve yanında uykuya dalmış Gece. Hayır! O hapları içmiş olamaz değil mi ? Telaşla Gece'nin yanına gittim. Başından tutup kucağıma aldım. Başını iki yana sallayıp " Gece uyan! Uyan lütfen! Bak ben buradayım! "  dedim telaşla. Kafasını daha hızlı salladım fakat ondan bir beklenti yoktu. Hiç yanıt vermiyordu. Gözlerim dolamaya burnum ise sızlamaya başlamıştı. Dudaklarımı büzerek Gece'ye bakıyordum. Ardından biri kapıya hızlıca vurup içeri geldi. Arkama döndüğümde barda Gece ile birlikte gelen adamdı.

Yanıma doğru gelip beni kenara itti. Gece'ye yönelip sarsmaya çalıştı. Sanki bunu denemedim aptal! Bana kızgın gözlerle bakıyordu. Ben ise umursamaz bir ifadeyle bakıyordum. Endişe vardı yüzümde ama bu Gece içindi. Pardon ben neden Gece için endişeleniyorum ki? Ölsün işte ne güzel onun bana yaşattığı her şeyden kurtulurum hem. Hızlıca oradan ayağa kalktığım sırada çocukta kalktı. Bana yakınlaştı. Öfkeyle soluyordu. " Eğer bu kıza bir şey olursa bu senin yüzünden tamam mı ? İnanmıyorum senin gibi bir aptala nasıl olur da aşık olabilir anlamıyorum! Defol bu odadan şimdi! " Beni itince sinirden ve hüzünden kızaran gözlerimi gizlemek için kafamı yere eğip başımı olumsuz tarafa salladım. Aşk mı? Gece bana aşık filan olamaz. O saygısız, edepsiz, bencil bir kötü kız. Arkama dönüp telefonumu çıkardım.  112 aradım. Arkama döndüğümde çocuk ağlamaklı bir şekilde Gece'ye sarılıyordu.

Herhalde sevgili gibi  bir şeylerdi. Çocuk daha demin bana aşktan bahsetiğine göre kıskanıyordu bizi. Ama benim Gece ile ilişkim neyse bitmişti bile. O değilde çocuğa acıdım. Ona oyun oynuyordu. Gece asla kimseyi sevmeyen bencil kötü bir kızdan başka biri değildi ki. Yazık. Önüme döndüm ve kollarımı iki yana salarak serbest ve umursamayan tavırla yoluma devam ettim. Bir yandan içim sızlıyordu bir yandan ise umursamam gerektiğini söylüyordum. Gece çok kötü görünüyordu. Vücudu soluk bir renk almış gibiydi. Gözlerinin altı morarmıştı. Onun için endişeleniyorum evet! Çünkü ona değer veriyordum. Artık vermediğim kesin bir şey değil ama eskiden veriyordum. Aslında bakarsanız ben onun için kavga ettiğim zaman o benim yanımda durup hastanede bana olan biteni anlatmış ve hep yanımda olmuştu. Ona ne dediğini bilmemezlikten geldim ama aslında her şeyi duymuştum. Onun aslında masum olup altında onun bu karanlıkta boğulmasına sebep nedenlerinin olduğunu biliyordum. Fakat artık bu beni ilgilendirmiyordu bile.