Adopted By One Direction. (Voltooid)

Hoofdstuk 29 : Puntenslijper

~~POV Luna~~
Ik liep de trap af naar beneden, tijd voor school... Ik voelde me vreselijk over gister maar ik had me niet gesneden wat Nick wel dacht denk ik. Ik had het hem en de jongens beloofd dus ik had me ingehouden. Ik zei de jongens snel gedag en reed op mijn fiets naar de brug. Ik wachtte een paar minuten op Darcy en Laura omdat ik best vroeg was. Ik zag ze aankomen en zwaaide even. We fietste samen naar school. Ik liep de Engelse les in en ging zitten. Ik durfde Nick niet aan te kijken. In het midden van de les voelde ik gewoon dat hij naar me keek. Ik keek om, hij keek bezorgd. Ik dacht weer aan de reacties. Ik voelde mijn ogen prikken. Ik stak mijn hand op. "mag ik naar de WC?" Vroeg ik snel. "snel dan." Zei de lerares. Ik stond op en pakte iets uit mijn etui.

~~POV Nick~~
Ik wist dat er iets mis was, ik zag wel wat ze deed. Ze greep haar puntenslijper mee uit haar tas. Iedereen was aan het werk en ik liep snel naar de leraar. "Ik heb buikpijn mag ik naar de WC?" Vroeg ik overdreven. "Ga." zei ze. Ik rende achter Luna aan. Ik trok de deur van de meisjes WC open en zag haar staan in een hoekje. Met zoals ik al dacht de puntenslijper in haar hand. Ze had tranen op haar wangen. "Luna!" Zei ik. Ze keek geschrokken op. "g..ga weg." zei ze snikkend. "nee." zei ik en liep naar haar toe. Ik zag dat er al 2 sneeën in haar arm zaten. Ik wist al waar het over ging. Ik pakte de puntenslijper snel af. "Luna stop." zei ik. Ik pakte de verbanddoos die in de WC was. Ik deed snel verband om haar arm. "Laat los." zei ze. Ik schudde mijn hoofd en maakte het verband vast. "Luna negeer die...-" zei ik. "nee kan ik niet." zei ze en kapte me af. Ik voel me beter als ik me snij en daar kan ik niks aan doen!" Zei ze vol tranen. Ik knuffelde haar, "misschien koet je maar naar huis gaan." zei ik zacht. "Nee!, als ze zien dat ik mezelf weer heb gesneden zullen ze zo teleurgesteld zijn...." zei ze zacht. "Kom nou maar, ik rijd wel met je mee naar huis." zei ik en hoopte haar een beetje gerust te stellen. Ik appte Laura zodat ze tegen de lerares kon zeggen dat we weg waren, ze zou het wel begrijpen. Luna stond nog steeds de trillen en ze wou niet meelopen. Ik dacht er niet bij na en pakte haar arm. Ze trok terug met een pijnlijk gezicht. "sorry!" Zei ik snel. "kom." zei ik. Uiteindelijk volgde ze me naar de fietsen.

We waren bij haar huis. Ik zag dat ze aarzelde om naar binnen te gaan. "als je wil vertel ik het ze wel..." zei ik. "Maar ze zullen zo teleurgesteld zijn, s..straks brengen ze me nog terug!" Zei ze een beetje paniekerig. Nu snapte ik waar ze bang voor was, Terug gebracht worden... Ik pakte haar hand. "Dat zullen ze nooit doen." Zei ik. Ze keek weg. Ik liet haar los en belde aan. Harry deed open en keek verbaasd. Aan mijn gezichtsuitdrukking kon hij wel zien dat er iets mis was. Luna keek naar de grond. Ik maakte een gebaar naar mijn arm. Hij snapte meteen wat ik bedoelde. "Kom binnen." zei hij. Ik volgde hem met Luna achter me aan. We gingen op de bank zitten met Harry tegenover ons. Hij keek verdrietig naar Luna. Ik keek hem aan. "Ik kan jullie misschien beter even alleen laten." zei ik en liep de deur uit.

~~POV LUNA~~
Ik durfde Harry niet aan te kijken. Ik verwachte een preek of geschreeuw maar ik hoorde niks. Ik keek voorzichtig op en zag dat hij naar me zat te kijken met betraande ogen. "Harry het spijt me...." zei ik zacht. Hij gaf me een knuffel. "Ik snap het wel maar je moet echt stoppen." zei hij terug. Ik zuchtte. "Kon ik dat maar....."