Adopted By One Direction. (Voltooid)

Hoofdstuk 36 : Misschien

((HEEY IK HEB GEPROBEERD HARRY TE TEKENEN, WAT VINDEN JULLIE XX😊))

~~POV Luna~~
Ik werd wakker op de bank en keek rond in de woonkamer. Ik ging rechtop zitten, Nick was blijkbaar weg, Ik dacht aan dat interview. Ik schudde mijn hoofd en liep omhoog om te gaan douchen. Ik zette de kraan aan en stapte onder de douche.

Ik kleedde me aan en maakte een vlecht in mijn natte haar. Ik deed mijn konijnen Onesie aan en liep naar mijn kamer. Ik pakte mijn gitaar en begon wat simpele akkoorden te spelen toen het al snel een goede melodie werd. Ik zong zachtjes een paar woorden en zette mijn gitaar weer weg. Ik liep naar beneden toen de deur open ging, het waren de jongens. ik vacht dat ze pas vanavond terug zouden zijn, nou ja. "Hey Luun!" Riepen ze allemaal happy. "WOW waarom zijn jullie opeens zo happy." vroeg ik. Ze keken elkaar allemaal even aan en daarna terug naar mij. "WE GAAN OP TOUR!" Schreeuwde ze allemaal. "tour?...." Vroeg ik zacht. "ja!" Zei Niall. "leuk hè, en jij gaat mee.". Ik wist niet wat ik moest denken, ik bedoel ik zal mijn vriendinnen weer moeten missen en Nick..... Ik keek op en negeerde de gedachten en het nieuws van net. Ik pakte mijn telefoon en liet de jongens de foto zien van mij en Nick. Ze lazen het en keken naar me. "ga je een interview met ze doen?" Vroeg Zayn. "Weet ik niet..." zei ik. "het is jouw beslissing." zei Harry. Ik wist het echt niet. "Ik weet het niet." zei ik, "ze kunnen trouwens elk moment bellen om het te vragen..." zei ik en precies op dat moment ging de telefoon. Ik keek de jongens aan die alleen maar naar mij keken. Ik zuchtte en pakte de telefoon op. "Hallo?" Vroeg ik. "Hallo met de Hitkrant wij wouden graag een interview aanvragen met Luna Horan." hoorde ik een stem. "Ik ben Luna Horan en ik weet niet of ik wel een interview wil doen." zei ik. Ik hoorde een afkeurend geluid aan de andere kant van de telefoon. "We zullen echt geen ongemakkelijke vragen stellen hoor." "maar-" ze kapte me gelijk af. "Oké dan we zien je morgen om 10:00 uur bij de studio een prettige dag nog." *Piep Piep Piep*. Ik stond met open mond en de telefoon aan me oor naar de jongens te kijken. "Morgen ochtend 10:00 uur." zei ik kortaf en legde de telefoon weg. Ik pakte Kimo op en liep naar mijn kamer. Ik deed Xite aan en luisterde naar wat liedjes met Kimo op mijn schoot denkend aan morgen. "geen ongemakkelijke vragen hè, nou dat wil ik wel eens meemaken...." zei ik zacht tegen Kimo die speels blafte. Ik keek naar de klok. '14:00' stond er. Ik heb best honger, ik wou net opstaan toen Niall in de deuropening stond met een croissantje en een glas water. "hier." zei hij en kwam naast me op de grond zitten. "thanks." zei ik en Kimo trippelde vrolijk naar hem toe. hij lachte en aaide hem een paar keer. Ik keek lachend toe hoe Kimo en Niall met elkaar speelde, soms gedraagt Niall zich echt als een kleuter. dacht ik grinnikend. "wat is er zo grappig." vroeg hij met een grijns. "oh niks hoor." zei ik. "Kleuter." Zei ik snel en moest lachen. "Je bent zelf een kleuter!" Zei hij nep boos en keek ook zo. "sorry, sorry! Ik zeg niks meer doe me geen pijn ik beloof ik zeg niks!" Riep ik en verschuilde me snel weer achter mijn handen toen hij zo boos werd.

~~POV Niall~~
Ik bleef verstelt staan waarom ze nog steeds zo bang voor ons was, op sommige momenten niet en andere wel, hij zijn van die speciale momenten dat je elkaar gewoon een beetje plaagt maar zij denk dat ik echt boos ben. "Ik ben niet boos en ik zal je nooit slaan." zei ik en pakte haar arm. "au!" Hoorde ik zacht en liet haar arm van schrik los. "wat is er?" Vroeg ik. Ze zij niks en stroopte haar mouw voorzichtig op en zag het, de brandwonden waren nog niet genezen, ze moest echt naar een doktor. Ik zag dat ze een beetje ontspande, "Luna leer dat wij je nooit pijn zullen doen, oké?" Vroeg ik. Ze knikte maar ik wist dat ze twijfelde en het nog wel even zou duren voor ze ons weer helemaal vertrouwde maar we bouwde wel langzaam weer dezelfde band op als die we eerst hadden.