My Pet

Chapter 44

*background music is available*

Date part 2

Yiren's POV

"Okay ka lang?" Agad na tanong sakin ni Sihyeon unnie pagkaupo niya sa tabi ko with a worried expression on her face.

"I'm sorry, hindi ko siya pinaalis sa tabi mo dahil I don't want to be rude agad sakanya, mabuti na lang talaga binantayan kita dahil nawirduhan ako sa lalaking yon nung mabilis siyang tumabi sayo" explain niya kaya nginitian ko na lang siya to assure her na I'm fine.

"It's okay Sihyeon unnie, hindi mo naman kasalanan na bastos talaga ang lalaking yun eh, nagpapasalamat pa nga ako sayo dahil niligtas mo na naman ako just like you did before. Bakit ba everytime na kasama kita lagi mo na lang ako nililigtas?" I said at tumingin na lang sa bintana sa bus dahil katabi ko lang naman ito.

"Niligtas kita dati?" Tanong niya ulit kaya tumango ako at tiningnan siya.

"Alam kong hindi mo na maalala yun unnie dahil medyo matagal na rin yun, pero hindi ko kasi yun makakalimutan dahil iyon ang unang beses kitang nakita. Oh nandito na pala tayo" saad ko at bigla ng tumayo dahil nakarating na kami sa destination namin.

Hindi na nakapagsalita si Sihyeon unnie dahil mabilis na akong bumaba ng bus at naramdaman ko naman na nakasunod siya sakin.

"Welcome unnie, sa 'For.Ever Café'!" Masiglang sabi ko and stretched out my arms na parang proud ako ipakita sakanya yung favorite cafe ko kaya napangiti siya.

"Tara na sa loob unnie" sabi ko at hinila na siya papasok.

"Favorite tambayan ko tong café na to unnie dahil hindi madalas crowded, I also like the ambiance dahil nakaka-relax and refreshing, dito rin ako minsan nagbabasa ng book" saad ko kaya tumangu-tango naman siya.

"Anong gusto mo unnie? Pwedeng ako" I joked kaya nanlaki yung mata niya kaya natawa na lang ako.

"Biro lang, what I mean is anong gusto mong orderin" I said kaya napaisip na siya.

"Mukhang masarap lahat eh I really can't choose" sabi niya habang tinitingnan yung menu.

"Don't worry ako na lang ang pipili sayo, I bet you'll like their best seller here, umupo ka na muna unnie ako na bahala umorder" masayang saad ko kaya ngumiti na lang siya at umupo na kung saan.

🐈🐈🐈

"Hmm! Ang sarap nga Yiren" masayang sabi ni unnie nang matikman niya yung in-order ko sakanya kaya napangiti na lang ako, bakit ba ang cute niya? Ang cute niya habang kumakain ng cake, kahit siguro titigan ko siya ng magdamag hindi ako magsasawa kung gaano kaganda si Sihyeon unnie.

I snapped back to reality nang biglang magsalita si unnie.

"Nga pala Yiren, yung sinabi mo kanina, what do you mean na niligtas kita dati? Nagkakilala na tayo noon?" Nagtatakang tanong niya kaya tumango ako at nginitian siya kahit medyo nalungkot ako dahil hindi na niya talaga matandaan.

"Yep, bagong pasok pa lang ako nun sa work natin tapos may mga lalaki rin na ayaw din ako tigilan, then you came and saved me from them" I said kaya parang napaisip siya, siguro tina-try niyang maalala yung nangyari. Ilang minuto naman nagsalita na siya.

"Ah, n-naalala ko na, ikaw nga yun Yiren" biglang sabi niya kaya natigilan ako.

Totoo? Naalala na niya? Naalala na niya ako?

"Ikaw yung dinalhan ko ng yelo non dahil sa wrist mo diba?" Saad niya kaya napalawak na yung ngiti ko.

"Oo unnie ako nga yon" masayang sabi ko kaya napangiti na rin siya.