8 Şubat Perşembe 1978
Serin bir rüzgara eşlik etti ağzından çıkan sıcak hava. Lancer kızı az önce verdiği derin nefesi yok sayarak önündeki manzarayı izliyordu, astronomi kulesinden akşam vakti manzara izlemek az önce yaptığı şeyi unutturabilir gibi...
- Hata yaptık.
Yanındaki oğlana göz ucuyla baktı, devamı geldi.
- Bunun olacağını biliyorduk yine de "arkadaş kalalım" dedik.
Limix onaylarcasına başını salladı ve konuştu.
- B-ben.
Uzun zamandır konuşmadı için sesi çatallaşmıştı, boğazını temizleyerek yeniden başladı.
- Ben dedim. Sen haklıydın, arkadaş kalamıyoruz, denemek ve yeniden başarısızlığa uğramak hataydı.
Başı tamamen oğlanın yüzüne dönmüştü ve genç Lancer bu manzarayı daha çok sevmişti. Aklına daha beş dakika önce kuvvetlice öpüştükleri ve daha ileri gidecekken kendilerini son anda durdukları geldi. Olmamıştı. Yine başaramamışlardı, birbirlerinden uzak kalamamışlardı.
"Bunun olacağını görmüştüm, oysaki" diye fısıldadı kendi kendine. Görüşleri eskisi kadar sık değildi, haftada bir oluyordu ama hala tıpa tıp aynıydı. Bunun olacağını da görmüştü ama olmasına engel olamadı.
Lancer kızı birkaç denemeden sonra gördüğü şeyleri asla değiştiremeyeceğini anlamıştı. Ne olursa olsun gördükleri gerçekleşiyordu.
- Yarın, yeniden sabah olacak, güneş yeniden doğacak ve takvim yeni bir sayfaya çevrilecek-
Limix atladı.
- Ama bu gecenin izini silemeyecek.
Ufak bir meltem daha...
Limix'in yüzüne gelen tutam...
Ronin onu zarifçe kenara çekti genç kızın yüzüne dokunarak konuştu.
- Ben bu gecenin izinin silinmesini istemem.
Limix başını yana eğdi, tutkulu bir öpücük daha vermemek için iradesiyle savaşmaya başladı.
- Seni seviyorum.
Bir fısıltı daha serin havaya karıştı. Lancer başını onun omuzuna koyarken cevabı duydu.
- Bende seni seviyorum.
Ronin elini onun beline koydu. Çift bir süre öylece kaldı.
- Peki şimdi ne olacak?
Ronin "bilmiyorum" anlamında omuzunu silkti.
- Asla birlikte olamayacağız-
- Şu an birlikteyiz.
-...mutsuz olacağız-
- Şu an mutluyuz.
Limix başını kaldırıp ikide bir sözünü kesem oğlana baktı.
- Ronin bu işin sonu hiç iyi bitmeyecek.
Hõim oğlanı onun dudaklarını okşadı.
- Şştt, bunu bilemezsin.
Limix ona huzursuzca bakındı.
- Ama hissedebilirim.
Ronin pes edercesine derin bir iç çekti.
- Olsun mutsuz olalım herkes mutlu olacak diye bir kural yok.
Limix acıyla başını çevirdi, hava serindi ama içi ateş doluydu, yanıyordu içi. Kelimeler tarifsizdi, nasıl mümkündü ki bu serinlikte içinin yanması?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlık Prenses, Limix Lancer
FanfictionLimix hayatı boyunca babasının takdir ettiği bir evlat olmaya kendini adamıştı. Ama elinde olmadan sürekli kendini bir belanın içinde buluyordu, anne tarafının gizemli ve sırlarla dolu soyunu keşfederken sürekli yeni bir şeyle karşılaşıyor ve bununl...
