RUINS√(Unedited)

Chapter 28

KIT'S P.O.V

I came to work the next morning. Panay lang ang tango at bati ko sa mga katrabaho.

Today is Monday so it is scheduled that I will be accompanying Yvo to observe.

My phone beeped from an unknown number.

I will fetch you at 10.
-Yvo

Hindi na ako nagataka kung paano niya nakuha ang number ko. Malamang ay sa boss ko.

Nagpaalam na ako sa boss ko nang bandang mag aalas dyes na.

Naghihintay ako sa lobby ng tumunog muli ang phone ko.

Saktong nakita ko siya papasok ng lobby kaya tumayo na ako at sinalubong siya.

Pagdating ay binati kami ng mga guards at ng mga trabahador. Malamang ay na orient na sila na may bibisita ngayon.

"We preserve here the crops that would be exported."

Tumango tango naman siya.

"You see we had high maintenance in preserving products so locals and people can enjoy them in any season."

Inilibot ko pa siya sa iba't ibang bahagi ng factory. It's not a problem anymore since I also used to accompany my boss whenever he do surprised visits, kaya kilala na rin ako dito.

"The products here came from different farms of our suppliers."

Nakasunod lang siya sa akin at matamang nakikinig.

"I already scheduled your meeting with my boss in Friday." Ani ko nang malibot na namin ang lahat.

He glanced at his wristwatch. "Let's have lunch outside."

Umiling ako. "Hindi na, bablik na ako sa opisina."

Nangunot ang noo niya. "Then I'll drive you there."

Inis akong napakagat ng labi ko. "Kaya ko na." Tinalikuran ko na siya saka nagpaalam sa supervisor ng factory.

"We will be back on Wednesday."

"Sige po ma'am. We're happy to have you and Mr. Yvaroa too." nginitian ko na lamang sila.

Nakalabas kami ng establisyemento. I could sense he is wary of his actions. I sighed before turning to him.

"Let's have luch together." ulit niya.

"Hindi na, magtataxi na lang ako pabalik." ani ko din.

"It's already past 12. Ihahatid kita pabalik but you need to eat first "

Sa huli ay siya pa rin ang nanalo at kumain kami sa isang malapit na restaurant. He ordered food and did not let me pay.

I ate silently dahil wala naman akong sasabihin. I just hope time went fast and this would be over. His phone suddenly rung. He immediately answer it.

"Yes Bridge?" muntik ko nang maihulog ang tinidor ko nang marinig ang pamilyar na pangalan.

"Yes, I will come." tumingin siya sa akin kaya sinalubong ko ang tingin niya.

Hearing that name gave me nostalgia. A painful nolatalgia. Ang masalimuot na ala alang iyon ay muling nagbalik sa akin sa nakaraan.

I thought I've already sealed it tightly but the pain just easily came back rushing to me because of him. So they are still together now, I see.

"Yes, Bye." I did not met his gaze when I felt him looking at me.

I pursed my lips and glance at him. Nahuli ko siyang nakatingin sa akin at nagbigay ng maliit na ngiti.