Chapter 35

36 0 0
                                    

Sa hindi ko malaman kung paano ay inutusan ako ng boss ko na samahan si Yvo sa lakad niya ngayon.

If I know today is my fathers birthday. Walang imik akong naupo sa passenger seat ng kotse niya.

"Alam kong labag sa loob mo ito but trust me Kit. This is for your own good."

"Stop talking in riddles. I'm tired thinking about it." and besides sanay na ako. Bwisit!

Nakarating kami sa pamilyar na village. Stop in the big house mansion like.

It's evening and lights were scattered. Its a nostalgic feeling. Pagkababa ay may sumalubong na maid samin saka sinabing sa back garden daw.

Wala pa man ay rinig ko na ang mga boses nila. Wala sa sariling napahinto ako. Isa pa ay sumasakit ang ulo ko.

Yvo's hands were firm at my waist. "Face your fears Kit. This is for your own good."

He planted a light kiss on my cheeks and somehow it made me feel calm.

Nang makarating ay ang maaliwalas na ngiti ng tatay ko ang nabungaran ko. He was smiling happily with his family and was shining in glee.

Tila ako napako. Unang nakakita ang asawa ni Kurt na katbi niya, nakakandong dito ang batang babae na si Amara.

As if a domino ay napatingin sila sa'min or should I say napako ang tingin nila sakin ng sabay-sabay.

"You are here!" puno ng galak niyang sabi saka kami nilapitan.

He look at me and smiled. "Princess.. I'm glad you came at Daddy's birthday."

"I shoudn't have." irap ko na ikinawala ang ngiti niya.

Pekeng naubo si Yvo. "Come, We were waiting for you."

Iginiya niya kami paupo.

"Kit anak, meet your ate Waine, your kuya Kurt's wife."

She gave me a warm smile but I couldn't find myself to smile back. Kagulat gulat yung may Kuya Kurt daw ako tapos suddenly I have an Ate Waine? Ridicoulous. Aminin ko man o hindi. I feel hostile towards her. I envy her.

My mood were sour and I can't get to enjoy my food. Nakikinig lang ako sa mga usapan nila na madalas ay tungkol sa bussiness.

"How's Mr. Cruz as a boss Kit?" Nag angat ako ng tingin ng marinig ang pangalan ko. Kurt was looking at me. Tumikhim ako.

"Good." tumango sila.

"That's good anak. I'm proud of you." my Dad side commented.

Should I say thank you?  Tumango na lang ako saka bumalik sa pagkain. I hope Niel's here. Pakiramdam ko ay hindi ako bagay dito. I feel like an outsider.

Nasa kalagitnaan kami ng pagkain ng lumapit ang maid at sabihing may dumating daw na bisita.

"Tito Jacob, Happy Birthday po. Sorry late ako. Dad can't come so I came instead."

Hindi ko alam ang mararamdamn ko nang halikan niya ang tatay ko sa pisngi at mag abot ng wine dito na nakaribbon pa. Natahimik sila. Tita Emerald looked at me and her eyes were like saying sorry.

"Iha glad you came. Come join us."

Ngiti ngiti naman itong naupo sa tabi ni Yvo kaya pinapagitnaan namin siya.

My mood turn sour more. Halos wala na akong marinig sa mga usapan.

Nanginig ang kamay ko. She is a trigger to me, to my insecurities at dumagdag pa yon lalo sa ngayon na nakikita ko kung paano siya makitungo sa tatay ko.

RUINS√(Unedited)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon