Kiribaku fanfic ilk fanfic im olduğu için biraz kötü yazabilirim kusura bakmayın ve şimdiden uyarmak istiyorum aşşşşşşşşıııırrııı fazla küfür var her ne kadar sansürlesemde rahatsız olucak kişiler olabilir
Bakugonun doktoru ilk başta sorduğu soruya şaşırsa da bu uzun sürmedi çünkü boktan saçlı diye anlattığı kişinin kız olma ihtimalinin her zaman düşük olduğunu düşünüyordu sadece insanlara bu tarz soruları sormayı sevmeyen bir yapısı vardı. Bakugonun ondan bir cevap beklediğini bildiği için kafasında cümleleri toplayarak söze girdi.
" Tabi ki bakugo neden olmasın ki? Pek çok kişi bunu onaylamasa da önemli olan şey senin kiminle mutlu olduğun ve kimse bunu engelleyemez..." (bu kısmı geçiyorum çünkü gerçekten saçmalamak ve birilerini kırabilecek şeyler yazmak istemiyorum)
Bakugo seanstan çıktıktan sonra ona göre salak olan adamın söylediklerini düşünmeye başladı ayrıca artık o kadar da salak gelmiyordu adam ona. Her ne kadar annesini aramak istemese de seansın bittiğini ve biraz yürüyeceğini söyledi. Biraz turladıktan sonra küçüklüğünden beri gitti o parkta buldu kendisini. Ne zaman duygularını uçlarda hissetse ya da öylesine rahatlamak istese burda bulurdu kendisini. Hatta bir keresinde küçüklüğünde burada bir kavga etmişti arkadaşlarıyla. Her zaman kavga ederdi zaten fakat o kavga her zamankinden daha ciddi ve daha şiddetliydi kavgadan sonra oradan ayrıldıktan yarım saat geçmemişti ki yine orada bulmuştu kendini. Dayanamıyordu nedense sürekli burada buluyordu kendini.
Her zaman oturduğu boş salıncakta düşündü. Kirishimanın gülüşünü düşündü, neden o yanındayken bu kadar iyi hissettiğini. Onun kopyasına söyledikleri geldi aklına nasıl diyebilmişti tüm o sözleri. Acımasız birisi olduğunu zaten daha önceden biliyordu fakat kendisi bile bu kadarını beklemiyordu. Sahi bakugo tüm bu duygularını kabullense bile o boktan saçlı dediği kişi sever miydi onu? "Neden sevsin ki? "diye düşündü bakugo. Nede olsa kendi gözünde iğrenç birisiydi. Hatta o kadar iğrençti ki kötüler birliği tarafından onlara katılma teklifi sunulmuştu kendisine.
Kafasını boşaltmak için şarkı açarak oturduğu salıncağı hafifçe salladı bakugou. Saat yedi buçuğa geldiğinde çok yorulduğunu ve yarın okul olduğunu düşünerek yerinden kalktı. Tüm yol boyunca rastgele çalan şarkılara sığındı, şarkıya eşlik etti. Eve geldiğinde direkt kendini yatağına atarak uyumaya çalıştı. Daha önce hiç zihinsel olarak bu kadar yorulduğunu hatırlamıyordu.
/
En nihayetinde doktor kontrolleri bitip kaminari ve sensei e nelere dikkat etmeleri gerektiği anlatıldıktan sonra ziyaretçilerin girebileceğini fakat tek tek girmeleri gerektiği söylediğinde kaminari sonunda arkadaşını görebileceği için çok mutlu olmuştu. İlk başta Aizawa nın girmesinin daha uygun olduğunu düşündüklerinde sensei odaya girerken kaminari de hızla hastanenin kafeteryasına gitti. Arkadaşı için bir şeyler almak istiyordu çünkü emindi ki kirishima hastane yemeklerini hiç sevmediği için doğru düzgün bir şey yememişti. Hızlıca gidip geldiğinde henüz Aizawa nın çıkmadığını görünce sevindi. Sensei bu tarz şeylere izin vermeyeceği için aldıklarını t-shirt ünün içine ve ceplerini doldurdu. Sensei çıktığında hiç vakit kaybetmeden kapıyı tıklayarak dostunun kaldığı hastane odasına girdi. "Hey, kiri naber?" sonlara doğru sesi kısılmıştı kaminarinin çünkü karşısındaki çocuk tamamen çökmüş görünüyordu.
İşte o zaman bu durumun onu gerçekten ne kadar kötü etkilediğini anladı. " Bu kadar çok mu seviyorsun o sinirli civcivi?" dedi kendi kendine kaminari. Sonrasında ise söz verdi kendi kendine ne olursa olsun hiç ayrılmayacaktı kirishimanın yanından ve ona bu konuda yardım edicekti çünkü kirishima olsa kaminari için aynı şeyleri hatta daha fazlasını yapardı. Aklındaki düşüncelerle minik ama samimi bir gülümseme ile arkadaşının yanına gitti ve baş ucundaki sandalyeye oturdu. " Her zamanki gibi hastanelerdeyim kami sen?" Kirishima sanki normal bir villain kapışmasından çıkmışlar gibi cevap verdiği için mutluydu kaminari fakat oturduğu yerde bir sorun vardı. İlk başta su mu dökülmüş acaba öncesinde diye düşündü sonrasında ise hışımla yerinden kalktı." Kami? " "Ahh adamım sana getirdiğim içeceklerden biri az önce götümde patladı!" bunu duyan Kirishima gülmesine engel olamamış hatta kahkaha atmıştı. Kirishima sakinlemeye çalışırken kaminari de aldığı tüm yiyecekleri odadaki masaya koyuyordu. "Dostum bu biraz fazla değil mi? Senin yüzünden şişmanlayacağım. Şişmanlığın nelere yol açtığını biliyorsun değil mi?" Kaminari arkadaşının saçmalamaya ve kötü düşünmeye başladığını anlayınca hemen yanına gidip bi tane kafasına geçirdi. " Salak saçma konuşma seni gerzek. Bunlar her zaman yediklerimizin yanında hiçbir şey " bir paket alarak arkadaşına fırlattı." Şimdi ye şunu kesin zaten bi halt sokmasın sabahtan beri ağzına" Kirishima arkadaşını haklı olduğu ve midesi kazındığı için karşı çıkamayarak paketi açtı ve içindeki yiyecekten bir ısırık aldı. "Teşekkürler" "Her zaman dostum" sonrasında taburcu olunca neler yapabileceklerini planlamaya başladılar. Her ne kadar çok yakın dost olsalarda uzun zamandır tek başlarına vakit geçirmemişlerdi ve ikisi de bu olayları kötü düşünmek yerine bir fırsatmışcasına değerlendirmeye karar verdi.
"Peki o da bizimle oynayabilir mi? Yani şey... Kopya." " Bilemiyorum onu her gördüğümde pişmanlık hissedeceğim gibi geliyor ama iyi olduğu görmeden de uyuyabileceğimi sanmam." " Desene iki kirishima yı birden alt edicem diye." " Hah rüyanda görürsün. Daha bir kere kazanamadın benimle oynarken. " " Çünkü sen ve Sero Jirio dan hoşlandığımı öğrendiğinizden beri benim dikkatimi dağıtmak için kullanıyorsunuz!" " Kız sürekli senle oynarken ışınlanıyor resmen bu bizim suçumuz değil. " " Ben sizden her şeyi beklerim. "
Tüm işlemleri bitirip hastaneden çıktıklarında ortamda tuhaf bir sessizlik vardı. En sonunda konuşması gerektiğini düşünerek kopya olan gerçek olan gencin önüne geçti. Yüzüne bakamıyordu çünkü tüm bunların hâlâ kendi suçu olduğunu düşünüyordu. Ani bir duygu patlaması ile kafasını kaldırarak konuştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
" Özür dilerim hepsi benim hatamdı! Herşeyi her zamanki gibi mahfettim!çok çok çok özür dilerim!" Kirishima ilk başta şaşırsa da sonrasında hemen kendi kopyasını sarıldı. "Sorun değil" diyemedi çünkü çok büyük bir sorundu. Bilinci açıldığından beri düşündüğü şeylerde artık emindi kirishima.Bakugou onu hiçbir zaman sevmeyecekti. Bu yüzden olabildiğince bakugou dan uzak duracaktı artık. Hiçbir zaman tamamen uzak durmayacağını bildiği için de "grup dışı aktiviteler ve takılmalar yok" dedi. Çünkü her yalnız kaldıklarında kalbinin delice atacağını ve bunu engelleyemeyeceğinin farkındaydı.
Kendi kopyasından ayrılırken arkadaşına ve az önce ayrıldığı çocuğa kolunu atarak hafifçe gülmeye çalıştı. " Hadi artık eve gidip biraz pikacu ezelim." " Heyy!" dedi kaminari sahte bir kızgınlıkla. Böylece eve doğru yol aldılar.
~~~~~~~~~~~
Zaman kavramının içinden geçtim arkadaşlar ama bakugo yattığı zamanla kiri lerin eve gitti zaman aynı öyle düşünürseniz sanırım bi problem olmuyor bilmiyorum🤷♀️
Yazar-chan in kafa yine bi karış havada
İvittt şimdi de bölümle ilgili düşüncelerinizi alayım nasıl olmuş bakem?
