Talking To The Moon

24

Kirishima bir türlü düzgünce uyuyamıyordu. O sırada çalan kapı ile mayışık bir şekilde yerinden kalktı.

Kapının önüne geldiklerinde denki bakugo ya sakin olması gerektiğini söylüyordu fakat kendisi dahi pek sakin sayılmazdı. Kapı açılır açılmaz kirishimayı gören bakugo göz yaşlarını tutamayarak ona sarıldı. Şuana kadar ona soy ismiyle bile seslenmemişti fakat samimiyetini göstermek için ''Eijirou!'' Dedi ve devam etti. ''Yemin ederim o gün söylediklerim gerçek hislerim değildi bi anda söylediğim samimiyetsiz sözlerdi . Sana yemin ederim . Ani sinir patlamaları yaşadığımı biliyorsun. Hayatımda hiçbir şey için bu kadar pişman olmamıştı... '' Bakugo sözlerine devam ederken bi yanda kirishimanın en küçük bir tepki dahi vermediğini fark etti. Yavaşça ayrıldı .''Eijirou?'' Kirishimanın gözleri ona bile bakmıyor sadece denkiyi izliyordu. ''Demek bundan bahsediyormuşum. '' dediğinde ikisi de şoke olmuştu. Denkiye bakan gözlerini yavaşça bakugo ya çevirdi ve parmağı ile merdivenleri işaret etti. ''Yanlış kirishima .'' Diye fısıdadığında bakugo da denki de merdivenlerde onları izleyen ve her an düşecekmiş gibi duran çocuğu gördü. Gözleri yaşlı , bir eli ağzında duyduklarını idrak etmeye çalışıyordu. Dışardan gören birisi her an kusacağını düşünebilirdi . Bakugo el uzatması ile senkronize bir şekilde adım attığında kirishima boştaki elini havaya kaldırmış ve durmasını işaret etmişti. Birkaç dakika sonra zorlukla konuştu. ''B-bakugo... Git '' ''A-ama ei...'' Osırada onu tutan kaminari yavaşça dışarı çıkarttı ve konuşmaya başladı. ''Sana söylemiştim bakugo buraya gelmemen gerekiyordu. Ben gidip kiriye bakıcam sende yurda dön. Söz veriyorum o iyi olduğu ve istediği zaman geri gelirsin. '' ''İ-içerdeki kim  ? Başka bir kopya mı ? '' ''Bilmiyorum bende ilk defa gördüm. En son sabah yine küçük olandı. Neyse ben oyalanmayayım. Haber veririm. '' Endişeyle içeri girerek kirishimanın yanına gittiğinde bakugo öylece baka kalmıştı. 

~~~~~~~

Tam gaz devam ediyorum resmen. ölcbnfmhlşf