Aceleyle arabadan inen üçlü ajansa girerek kirishima nın ezberledi yollarda ilerlemeye başladı. Kapıyı çalmadan Fat Gum ın odasına girdiklerinde kirishimanın yaşlarında açık mavi saçlı bir kız ağlıyordu. İçeriye girenlerle yerinden fırlamış ve kirishima ya sarılarak ağlamaya özürler mırıldanmaya devam etmişti. Bu kız kirishima ya hem tanıdık geliyor hem de kim olduğunu çıkartamıyordu.
Kız kirishimadan biraz ayrıldığında kirishima onu tekrardan yerine oturturken Aizawa da kıza su uzatıyordu. Sensei in verdiği suyu içen kız kısılmış sesiyle konuşmaya başladı. '' Özür dilerim red riot ... özgünlüğüm ... sana çok zorluk çıkarmış olmalı .'' '' Lütfen bana kirishima de ve özgünlüğünün ne olduğunu tam olarak anlatır mısın? '' '' Benim özgünlüğüm insanların geçmişlerinde sevmedikleri yada aşamadıkları durumlardaki kendilerinin bir kopyasını yaratıyor. şuanlık bunu kendime ve bir kişiye daha yapabiliyor. Kendime yaparak kopyamın yardımını alıyorum ama başkalarına yaptığımda... kopya ne kadar uzun süre durursa psikolojik olarak o kadar çökmesine sebep oluyor. Özgünlüğün tamamen ortadan kalkması için o kişinin tamamen kopyasıyla barışması ve kendini affetmesi gerekiyor. Yoksa ... Şey ... Bu... Bu kişinin intiharına kadar gidebiliyor. ( tekrardan ağlamaya başlar) Lütfen kirishima-kun ... lütfen öyle birşey yapma ... bir kişinin daha benim yüzümden intihar etmesini istemiyorum .... Yalvarırım sana... '' Aizawa şüpheli bir şekilde sordu. ''Madem bu kadar pişmansın neden özgünlüğünü kirishima üzerinde kullandın ?'' ''Y-yanlışlıkla oldu. Neden beni kurtaran birine zarar vermek isteyeyim ki ? O gün villian dan beni korumak için kendini siper ettiğinde korkudan yanlışlıkla beni sakinleştirmeye çalıştığında kullandım.'' ''Ama akşam ortaya çıktı kopyam. '' ''Anılardaki pişmanlığı bulması bazen zaman alabiliyor hatta pişmanlığı olmayan yada üstesinden gelebilmiş insanlarda işe yaramıyor bu sayede kafayı yemeden kendi üzerimde sürekli kullanabiliyorum .'' ''Vay canına gerçekten harika bir özgünlüğün varmış '' ''Senin üzerinde kullanmama rağmen nasıl bunu düşünebiliyorsun .'' ''Hey hadi ama bilerek kullanmadın sonuçta sorun yok . Hem aizawa sensei özgünlüğünü silebilir değil mi sensei? '' ''Deneyeceğim. kaçıncı sınıfsın sen ?'' ''Orta öğretim son sınıfım efendim .'' ''İyi seneye UA ya bekliyorum o zaman... Artık vakit kaybetmeden şu kopyadan kurtulsak iyi olacak. ''
Sensei kıza bakarak özgünlüğünü kullandığında kopya olan genç birden ortadan kayboldu. Kirishima üzerinden büyük bir yükün kalktığını hissederken birden eskisi kadar olmasa da tekrardan bir yük binmişti üstüne. Sensei ye baktığında gözünü kırptığını gördü. peki kopyası geri mi gelmişti gelmese kötü hissetmezdi değil mi ? Şaşkınlık içerisindeyken altın zincirin çıngırtısıyla omzuna bir el dokundu. yavaşça arkasını döndü. Tek bir şey düşünebiliyordu artık; Hassiktir...
~~~~~~~~~~
normalde bu kadar kısa yapmayacaktım ama devamını düşündükçe çıldırıyorum. hatta son iki cümleyi zar zor yazdım. Sizce kimi gördüğü için kirishima bu tepkiyi verdi? Abi şuan hala çıoldırıyorummmmm bödmkdjnheıkjhtbuılhgrkdfgn
belki sakinleşebilirsem devamı gelir bugün
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Talking To The Moon
RandomKiribaku fanfic ilk fanfic im olduğu için biraz kötü yazabilirim kusura bakmayın ve şimdiden uyarmak istiyorum aşşşşşşşşıııırrııı fazla küfür var her ne kadar sansürlesemde rahatsız olucak kişiler olabilir