Kirishima karşısında kendini göründe şaşırmıştı. Tamam bu zaten beklenen bir olasılıktı ama bu sefer kendi küçüklüğü değil tam olarak kendisi karşısındaydı. Ufak bir fark dışında. Üzerinde V yaka beyaz t-shirt ceket ve ceketle aynı renk bir pantolon pantolonuna takılı altın renkli bir zincir vardı. Kıyafetleri dışında saçları da salık ve kafasında yapay mina nınkilere benzer boynuzlar duruyordu. Kirishima dışındaki odadaki kimse ne olduğunu anlayamıyordu. ''Hayır , hayır ... pişman değilim... o gün pişman olacak hiçbir şey yapmadım... Yine olsa yine yapardım hatta canımı bile verirdim...'' İşte yine oluyordu sayıklamalar geri gelmişti. Her ne kadar kopyanın yine geleceğini bilse de hızla odadan çıkarak kendini ajansın bahçesine attı. Banklardan birine oturarak kendisine tepeden bakan kopyasına bakmaya başladı. '' Anlamıyorum... Neden ?'' Karşısındaki kopyası ile anıları canlanıyordu yine o lanet gecedeydi ona göre. Tanrıya defalarca kez dua ettiği , yalvardığı o gece...
O gece kabullenmişti hislerini. Bakugo nun söylendikleri tekrardan aklında yankılandı. Tabi ya tüm bu krizler, ağlamalar hepsi bakugoya olan hisleri yüzündendi. O da pek çok insan gibi ilk başta onu göklere çıkartan sevgisinin pişmanlığını çekiyor, zemine çakılıyordu. Sabahtan olan sorgunun üstüne bu olaylar yaşandığı için kendini iyice bitkin hissediyordu. Arkasına yaslanarak kafasını boşaltmaya ve dinlenmeye çalıştı. Yarım saat sonrasında Aizawa gelerek eve gitmesi gerektiğini bu şekilde çok dikkat çektiklerini söyleyerek yeni kopya ve kirishimaya arabasının olduğu yönü gösterdi. Kimseden ses çıkmamaya devam ediyordu. Eve vardıklarında kirishima sensei ye teşekkür ederek içeri girdi. Kopya olan kafasındaki yapay boynuzları çıkartmış ve girişteki dolaba bırakmıştı. ''Git üstünü değiştir ve şu kıyafetleri ne yapıyorsan yap kimse görmesin çok belli kamino (?) dan kalma oldukları .'' ''Tamam şey... bir şeyler hazırlamamı ister misin yemek için ?'' ''Olabilir yapta bi ara yerim şimdi yatacağım. Bide ! kaminari geldiğinde kopya olduğunu söyle aramızda hiçbir fark yok. Ondan başkasına da kapıyı açma kim olursa olsun. '' ''Bakusquad ?'' '' Özellikle onlara .'' Başıyla onaylayarak yukarı çıktı kopya olan. Kirishima ise üstündekileri dahi değişmeden direkt anne ve babasının odasına girerek kendini yatağa attı . Annesinin yastığına sarılırken annesi gibi kokmasını çok istedi ama bu artık imkansızdı...
Kaminari ve minanın konuşmasından sonra bir daha kirishimanın adı anılmamış ve olabildiğince normal bir gün geçirmeye çalışmışlardı. Arada ortam gerilse de Sero araya girip hemen engel oluyordu. Derslerde bakugo bir türlü kafasını toparlayamıyordu sürekli kiriyi düşünüyor ve nasıl kendini affettirebileceği ile ilgili planlar yapıyordu. Kaminari ise kirishimaya söz verdiği için hayatında ilk defa özenle not alıyor ve bir an önce günün bitmesini bekliyordu.
Son dersten sonra herkes yavaş yavaş okulu terk etmeye başlamıştı .Kaminari ve birkaç kişi dışında herkes yurt odalarına gidiyordu. Bunu fark eden jirio umursamaz görünmeye çalışarak kaminarinin yanına gitti ve yolda ona eşlik etmeye başladı .''Tekrardan mı gidiyorsun ? Sence de bu kadar kaytarmak yetmiyor mu ? Sonra da gelip ağlıyorsun derslerim iyi değil diye. '' ''Üzgünüm jirio bir süre daha böyle olacak seninle olan derslerimiz de kalıyor söz veriyorum ki her şey düzeldiğinde çalışmaları hiç aksatmayacağım yeter ki o iyi olsun...'' '' O mu ? Kim?'' ''Hiç ... hiç kimse.'' Diyerek hızlanmaya başladı kaminari . Okulun çıkış kapısına geldiğinde sertçe bileği tutulmuş ve durmasına neden olmuştu.
~~~~~~~~
yine kim geldi a*k dediğinizi duyar gibiyim bldşgnkdklngsk
İşte kirishimayı etkileyen özgünlüğün tüm olayı buydu açıklama sizi tatmin etti mi yoksa sizce basit mi kalmış ?
hissediyorum hikayeniğin bitmesine az kaldı gibi ama daha araları fln düzelicek .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Talking To The Moon
RandomKiribaku fanfic ilk fanfic im olduğu için biraz kötü yazabilirim kusura bakmayın ve şimdiden uyarmak istiyorum aşşşşşşşşıııırrııı fazla küfür var her ne kadar sansürlesemde rahatsız olucak kişiler olabilir