17

62 10 13
                                    

Üç genç sessizce yemeklerini yedikten sonra ortalığı toplamaya koyulmuşlardı. " Zaten yemeği siz hazırladınız o yüzden geri kalanını ben halledeyim siz de biraz dinlenin." " Dostum hiç gerek yok."  " Hadi ama kami zaten tüm gün ayaktaydın." " Peki o zaman... Şey senin yatağına yatabilir miyim?" "Tabiki sormana bile gerek yok." Kaminari gittiğinde ikili sessizce ortalığı toplamaya devam etti. İkisi de ne söylemeleri gerektiğini yada ne yapmaları gerektiğini bilmiyordu. Kirishima Bakugo ile olan ilişkilerini nasıl yönlendirmesi gerektiği konusunda kararsızken kopya olanın ise düşündüğü tek şey Kaminari nin ne kadar iyi birisi olduğuydu. Sürekli onların yanın olması ve her daim destek vermesi kopya olanın çok hoşuna gidiyor gerçek hâlini neden diğer çocuk için bu kadar üzüldüğünü bir türlü idrak edemiyordu. Temizlik işi bittikten sonra kirishima kopyasına seslendi. " Ben biraz dışarı çıkıcam yürüyüş yapsam iyi olur." " Şey... On metre şeysi ne olucak?" " Evin etrafında dolanırım. Çıkmana gerek yok." " Peki"

Derince bir nefes verirken kapatmıştı kapıyı kirishima. ne yapması veya nereye gitmesi gerektiği ile ilgili hiçbir şey yoktu aklında. Sanki birkaç gündür susmayan sesler tek bir darbe ile kesilmiş gibiydi. kafasını dağıtmak istese de ne telefonu yanındaydı nede mp3 ü . en sonunda ayaklarının onu nereye götüreceğini merak ederek gözlerini kapattı ve ilerledi. sessiz ve karanlık sokakta plastik ve her an altından kayacakmış gibi hareket eden zemine oturduğunda evlerinin arkasındaki parka geldiğini fark etti. bu park onların evi yapılmadan önce de buradaydı ve pek çok insan görmüştü. Sarhoşundan , yaşlısına ,gencinden, bebeğine. Küçükken sürekli merak ederdi diğer insanların hayatını ,yaşadıklarını. Kimi zaman tahminlerde bile bulunurdu kendi kendine hatta bir süre sonra oyun haline gelmişti onun için. Eskide kalan bu oyunu hatırladığında tebessüm etmişti. "Acaba başkaları da benim hayatımı merak eder mi ?" diye düşünmeden edememiş " Gerçi neyini merak edecekler ki işe yaramazın tekiyim. " diye de eklemişti sonrasında. Düşünceleri konudan konuya geçerken saçma düşüncelerinin sonu sürekli hüzünlü anılarına çıkıyor olmasına rağmen bunu engelleyemiyordu ve en nihayetinde anılarından kaçmaktan yorularak ağlamaya başladı. Farkındaydı bu aralar fazla ağlar olmuştu ama iyi geldiği için engel de olmak istemiyordu kendine. 

kopya olan kirishima gittikten sonra biraz televizyon izlemiş fakat sonrasında canı sıkılmıştı. yukarıda yatan kaminariyi hatırladığında onu kontrol etmenin iyi olacağını düşünerek üst kata çıktı. Kapıyı açtığında yatakta uyuyan çocuğu daha yakından görmek , onu incelemek istemişti. Bu yüzden de onu uyandırmadan olabildiğince yaklaştı. Dağınık saçları ve önü açılmış gömleği kalp ritimlerini hızlandırdığında bedenini kaminarinin yanına atmış ve hafifçe sarılır bir pozisyona gelmişti. "Teşekkür ederim. " diye fısıldadığında kendisi bile zor duymuştu kopya olan genç. 

Kirishima eve girdiğinde gün doğmak üzereydi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Kirishima eve girdiğinde gün doğmak üzereydi. Geceyi gündüze tercih ettiği için bu bozuk uyku düzeni oldukça hoşuna gidiyordu. Salonda kimseyi göremeyince odasına çıkmış ve Kaminariye sülük gibi yapışmış bir şekilde kopyası ve arkadaşıyla karşılaşmıştı. İlk başta şaşırsa da bunun gayet normal olduğunu çünkü neredeyse her hafta sonu Kaminari ve Sero ile uyuya kaldığını hatırladı. Hatta bazen buna pembe tenli arkadaşları da dahil oluyordu ama hiçbir zaman Bakugo yu onlarla birlikte oyun oynarken uyuya kalmış göremezdiniz çünkü Bakugo her zaman planlı ve hedefleri için gençliğini bile feda edebilecek birisiydi. 

Akşam yemeğinde ikiliye yardım etmedi için kahvaltıyı kendisinin hazırlaması gerektiğini düşünmüştü. Bugün  karakola giderek ifade vermesi gerekiyordu bu yüzden istese dahi o iyi uyuşuğun kahvaltı hazırlamasını bekleyemezdi zaten. Parkta geçirdiği zaman içerisinde neler söylemesi gerektiğini de düşünmüştü . Nede olsa friendzone oldum kişi ile aramı bozduğu için kendimi öldürdüm diyemezdi . Bunun yerine mental olarak iyi değildim çünkü özgünlüğün etkisindeydim demek en mantıklısı gibi gelmişti. Gerçi hala daha iyi değildi fakat bunu önemsememeyi seçti. Acaba sensei ye haber vermesi gerekir miydi ? Ne olur ne olmaz diye telefonundan sensei aradı. Şuanda kahvaltı hazırladığın sonrasında da çıkmayı planladığını söylediğinde sensei onu onaylamış ve her ne kadar isteme se Kaminari nin bugün gelmesi gerektiğini çünkü Mic in sözlü yapacağını söyledi. İstese Mic'e kirishimanın durumunu anlatabilir ve kaminarinin sözlüye girmemesini sağlayabilirdi fakat kirishimanın kimseye söylemek istemediğinin farkındaydı ve ondan izinsiz ne Mic e nede bir başkasına söylerdi. En azından bu kadarını yapabileceğini ve onun düşüncelerine saygı duyabileceğini düşünüyordu. Kirishima sensei onayladıktan sonra gevelercesine teşekkür etmiş ve telefonu kapatmıştı. Kahvaltı için kestiği domatesleri de masaya koyarken seslendi ."Hadi artık kalkın! Daha bir sürü işimiz var ! "

Uzun süredir uyuduğu için Kaminarinin uykusu daha hafifti. Kirishimanın sesiyle gözlerini araladığında üstünde hissettiği ağırlıkla şaşırmıştı. Kopya olan gencin kendisine sarıldığını fark edince dostane bir gülümsemeyle sarsmaya başlamıştı. Kopya olan genç te gözlerini araladığında Kaminariyi görmesiyle utanmış ve ona kızacağını düşünmüştü fakat gülümsemesini görünce rahatlamıştı. " Şey ... ben özür dilerim ." "Önemli değil kiricik zaten alışığım üstüme çökmene ne demişler bi insan yedisinde neyse yetmişinde de odur. sizin sayenizde canlı örneğini görebildim ." cümlesi bitince kıkırdamış ve gömleğinin düğmelerini iliklemeye başlamıştı. 

İki gençte sofraya oturduğunda kiri konuşmaya başladı. "Bugün okula gitmeliymişsin ."Ne ? Neden ? zaten izinli değil miyim ? " "Mic sözlü yapacakmış ve sensei benim kimsenin bir şey bilmesini istemediğimi bildiği için Mic e da bir şey söylememiş. Hem ikimiz için de not tutarsın sınavlar bir kaç haftaya başlayacak. " "İyi olacak mısın peki ?" "Kim bilir ?" "Hadi ama dostum böyle konuşma! Endişeleniyorum. Zaten ifade de vermeye gideceksiniz bugün . Hasta olmuşum falan deyip sizinle geleyim işte ." "Kaminari hayır. Okula gidip ikimiz için de not tutacak ve sözlüye gireceksin. Nokta. " Elinden geldiğince yüzünü somurtarak mırıldandı kaminari " Çok inatçısın." 

Üç genç evdeki işlerini halledip beraber gidebilecekleri kadar beraber gitmişti hatta bir ara kaminari karakola kadar gitmeyi teklif etmiş ama kirishimanın öldürücü bakışlarıyla vargeçmişti. Ayrılacakları yere geldiklerinde ikisine de sarılmış ve okuldan hemen sonra geleceğini söylemişti. 

~~~~~~~~

Umarım beğenmişsindir diğer bölüm görüşürüz :3

Talking To The MoonHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin