A Perfect Love Story

A Perfect Love Story - Chapter 11 "May balak pa akong mahalin ka"

Chapter 11.

Christian’s POV

Yesterday I went to the mall with Sam, her dad and her sister? Ewan ko ngayon ko lang nakilala yung Bea na yun eh.

 

Hindi ko alam kung bakit pero kahapon, parang mas lalo akong napalapit kay sam, alam niyo yun? Yung feeling na gusto ko siyang angkinin? Pero parang impossible naman yun, kasi alam ko naman sa sarili ko na mahal ko parin si Krisha..

 

Yes, I still do love her hindi biro ang mahalin siya, sobra akong naging seryoso sakanya, and naniniwala ako na may reason siya bakit niya ako iniwan.

 

I miss her, I miss her presence, I miss Krisha :’(

 

Pero wala na akong magagawa pa to take her back, pero bakit ganun? Hindi ko kasi matanggap eh, haay nalulungkot nanaman ako, I need my best friend, I need sam.

 

I dialed sam’s number, I’m planning on inviting her over..

 

“Hello?”

“Uy taba”

“Ayy Panget, hello! Bakit?”

Then I smiled, oh dba? Hello lang sinabe niya napangiti niya agad ako, ganyan kasi kalakas impact sakin ni Sam, mabilis niya akong mapangiti.

“Ahh wala namiss ko lang bestfriend ko eh”

“Sus, ikaw talaga, may kailangan ka no?”

“Ah ano, pwede ka ba pumunta dito?”

“Hmm. Sige sure I’ll be there, magbibihis lang ako”

“Baka naman may ginagawa ka ha? Kung meron wag nalang next time nalang”

“Ano ka ba wala nga akong ginagawa eh, tamang tama yung timing mo, sige na magbibihis na ako tetext nalang kita, bye panget”

“Bye taba”

Then I ended the call, then after 30 minutes nandito na agad si Sam

“Oh anong meron at bigla mo ata akong pinapunta :D” “Ah ano kasi taba, nalulungkot nanaman ako eh”

“Tungkol nanaman ba to kay Krisha?” Nagnod nalang ako, tapos nakita ko ang disappointment sa muka niya “Ano ba panget, wag mo na kasi siya isipin, tignan mo ko alam kong mahirap kalimutan si Philip pero nagawa ko siyang makalimutan kasi alam kong wala na talagang pag-asa eh, tska pag di pa ako nagmove-on patuloy ko lang sasaktan yung sarili ko, lalo na’t may iba na siyang mahal ngayon, gets mo ba yung point ko?”

“Oo pero taba, ang hirap kasi. Madalas pag mag-isa nalang ako, naalala ko nanaman siya kaya mas nagiging mahirap para sakin ang kalimutan siya”

“Alam mo panget ganito lang yan eh, libangin mo lang lagi ang sarili mo, kung makakatulong ako dun sa paglilibang mo sa sarili mo, eh handing handa akong tumulong, remember I owe you, ikaw ang tumulong sakin para makalimutan at makapag-move on na ako kay Philip, kaya in return tutulungan naman kita ngayon, pag nalulungkot ka papatawanin kita, pag naiiyak ka papatahanin kita, pag nagiisa ka sasamahan kita, pag nalulumbay ka tatabihan kita, gagawin ko yun Panget, maniwala ka kasi Mahal kita … “