beside you 2 - 5 Seconds of summer

Hoofdstuk 1 Pov Nikki

Calum gaat vreemd.

Ik zit nu in het vliegtuig terug naar Nederland. Het enigste waar ik aan kan denken is die foto. Ik denk niet dat iets mij ooit zo erg gebroken heeft. Ik doe mijn oortjes in en zet de muziek op zijn hardst. Ik moet hier nog heel lang zitten en ik heb nu al het gevoel dat ik moet overgeven. Het is al zo'n zeven uur geleden dat ik weg ben gerend van Calum. En ik heb vanaf toen nog niets gegeten. Niet dat ik honger heb. Maar ik voel wel dat mijn buik er pijn van gaat doen.
-
Als ik in de taxi zit geef ik het adres van mijn ouders op. Ik wil Kim en Ashton nu niet in de weg zitten. Als ik bij mijn huis ben bel ik aan en mijn moeder doet verbaasd de deur open. Ik loop naar binnen en ga op de bank zitten. Dan barst ik in tranen uit. 'Wat is er allemaal aan de hand?' Vraagt mijn moeder. Ik leg het hele verhaal uit en mijn moeder troost me. 'Weet Kim al dat je terug bent?' Vraagt ze dan. Ik schud mijn hoofd. 'Ik ga anders wel even langs.' Zeg ik.

Als ik bij het huis ben zie ik dat Ashton buiten loopt. Zodra hij me ziet kijkt hij me verbaasd aan. Hij loopt naar me toe en geeft me een knuffel zoals we altijd doen. 'Wat doe jij nou weer hier?' Vraagt hij aan me.
'Calum is..' Begin ik maar Kim onderbreekt me. 'Nikki?' Vraagt ze. 'Wat is er met Calum?' Vraagt Ashton verder. 'Hij is vreemd gegaan..' Zeg ik. Ik kijk Kim aan en ze kijkt alles behalve verbaasd. 'Nikki ik..' Begint Kim. 'Ik wist dat hij vreemd was gegaan. Wij wisten het allemaal.' Zegt ze.
Dit is een steek door mijn hart. Iedereen heeft tegen me gelogen. Zelfs Kim. Ik merk dat het zwart voor mijn ogen word en doe mijn best om recht op te blijven staan. 'Waarom heeft niemand iets gezegd?' Vraag ik. 'We wouden je niet pijn doen.' Zegt Kim.
'Nou bedankt, je hebt me hier vijf keer meer pijn mee gedaan.' Schreeuw ik naar haar. Ze kijkt me geschrokken aan. Misschien omdat ik nooit boos op haar word.

'Wat wil je dan dat ik doe?' Schreeuwt ze opeens terug.

'Dat zei ik toch net. Je had het me gewoon eerlijk moeten vertellen.' Zeg ik terwijl ik dat net ook al had gezegd.
'Ja, lekker makkelijk gezegd.' Schreeuwt Kim terug. Ik kan aan haar zien dat ze boos begint te worden. Het boeit me helemaal niets. 'Kutwijf.' Zegt Kim opeens. 'Waarom ben ik nou weer een kutwijf?' Vraag ik aan Kim. 'Flikker nou maar gewoon op.' Schreeuwt ze tegen me. 'Ik woon hier ook hoor..' Zeg ik weer rustig. Waarom gaat ze me nou uitschelden?

'Nee hoor vanaf nu niet meer. Pak je spullen ik hoef je nooit meer te zien.' Zegt Kim. Ik kijk haar verbaasd aan. 'Wat heb jij opeens?' Vraag ik haar. Ik loop boos naar boven en pak alle spullen die ik wil. Dan loop ik zonder ook maar een woord tegen Kim te zeggen weg.

God wat haat ik die bitch.