beside you 2 - 5 Seconds of summer

Hoofdstuk 7 Pov Nikki

Het laatste wat ik me kan herinneren is die vrachtwagen. Ik weet nog hoe ik Michael bang aan keek en toen werd alles zwart. En nu? Ik kan niet bewegen. Ik kan niet praten. Ik kan mijn ogen niet open doen. En toch hoor ik alles wat er om me heen gebeurt. De dokters die om de 20 minuten komen om te checken. Hun gemompel. Net niet hard genoeg om het te verstaan.

Ik hoor ergens vaag de deur weer open gaan. Ik vermoed dat het weer een dokter is dus ik probeer het geluid te negeren. Maar dan hoor ik opeens een bekende stem. Een stem die ik al heel lang niet heb gehoord. En een stem die ik vreselijk heb gemist.

'Nikki ik ehm.. Weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Ik heb geen idee of je me kunt horen of niet maar word alsjeblieft beter. Ik weet dat ik een hele grote fout heb gemaakt en ik wil er alles aan doen om dat te herstellen. Maar je moet wakker worden. Ik hou te veel van je en ik wil je niet kwijt.'

Ik hoor dat Calum huilt en ik wil nu zo graag mijn ogen open doen. Hem zeggen dat ik oke ben en dat ik van hem hou. Dat ik hem wil proberen te vergeven en dat we er samen uit komen. Maar het lukt niet. Ik kan de controle over mijn spieren niet vinden.

'Ik denk heel erg veel aan de eerste paar weken. Hoe we elkaar ontmoet hebben en hoe ik langzaam verliefd op je werd.'

Ik hoor Calum weer zachtjes snikken. 'Ik zal elke dag bij je langs komen. Word alsjeblieft snel wakker.' Ik hoor dat Calum me een kus geeft. Geen idee waar maar ik wil nu zo graag mijn ogen open doen alleen al om zijn ogen te zien. Ik mis hem zo erg.

Ik hoor een deur zachtjes open gaan en een stoel verschuiven.

'Ik wist dat we elkaar ooit weer terug zouden zien, maar deze manier had ook weer niet gehoeven.' zegt Kim en ik hoor dat ook zij aan het huilen is. Waarom huilt iedereen toch. Ik ben het maar.
'Ik weet niet of je me kan horen. Ik moet je zo veel dingen nog vertellen. Ik mis je zo erg. Waarom kan je niet gewoon wakker worden en rustig met ons naar buiten lopen alsof er niks gebeurt is.'

Ik weet het. Ik wil het ook heel graag maar ik weet niet hoe ik wakker moet worden. Ik heb geen controle over mijn spieren.

'Ik ben zwanger van Ashton.' zegt ze. 'Ik heb het hem nog niet vertelt. Ik weet niet hoe ik het moet zeggen. Misschien vindt hij het wel helemaal niet leuk.'

Holy shit. Nouja dat verklaart wel de mood swings.

Ik hoor het kus geluidje weer. '

Waarom krijg jij altijd de ongelukken? Hou alsjeblieft vol. Ik wil niet dat.... Nee dat ga je niet. Jij wordt wakker. Beloof me dat.'

Ouch het boeit haar dus wel.

Sorry dat het een kort hoofdstuk is. Maarja je doet niet veel als je in Coma ligt.