beside you 2 - 5 Seconds of summer

Hoofdstuk 11 Pov Nikki

Beschaamd loop ik naar Calum toe. Ik zie dat zijn wang nog een beetje rood is.

'Calum.' Mompel ik. Ik ga tegenover hem staan. Niet wetend wat ik moet doen. 'Het spijt me ik had je niet mogen slaan. Ik weet niet wat er met me aan de hand is.' Ik ga naast hem zitten. Wel een stukje er tussen want ik denk niet dat Calum wilt dat ik zo close doe. 'Het geeft niet.' Zegt hij. Ik ga met mijn vingers over zijn wang en geef er een kusje op.

'Maar je hebt dus een tweeling broer.' Zegt Calum dan. Ik knik. 'Jup. Ik was hem trouwens wel vergeten vanmorgen.' Calum schiet in de lach en ik doe mee. 'Echt weer iets voor jou.' Zegt hij. Ik knik heftig. Dan komt Michael de kamer binnen. 'Hey ik zocht je al.' Zegt hij. Ik kijk Calum aan en Calum mij. 'Wie van de twee?' Vraag ik. 'Jou.' Zegt Michael en hij wijst naar mij. Ik zie Calum naast me verbaasd kijken. 'Hoezo zocht je Nikki?' Ik hoor de zware jaloezie in zijn stem. Michael haalt zijn schouders op. 'Gewoon ik verveel me en ik dacht dat we misschien iets leuks Konden doen. 'Ze Moet rusten dus is dat wel zo'n goed?' Zegt Calum bot. Wat heeft hij. Ik merk dat hij dichter bij me komt zitten. Doet hij dit nu om Michael te irriteren? Maar we zijn gewoon vrienden dat weet Calum. Ik sta op. 'We kunnen toch ook iets rustigs gaan doen. En Calum ga anders ook mee?' Ik kijk Michael aan en hij knikt maar hij kijkt ook niet erg vrolijk. Wat is er toch met die twee. Calum staat op en met zijn drieën lopen we naar beneden waar Luke ook zit. 'Waar zijn Kim en ash?' Vraag ik aan Luke. Hij haalt zijn schouders op. 'Wouden ze niet zeggen.' Ik knik. Ik denk dat ik al weet waar ze zijn. 'Wat willen jullie gaan doen?' Vraag ik aan Michael en Calum. 'We kunnen gaan wiien?' Stelt Michael voor. 'Ik knik. 'Klinkt goed. 'Luke doe je ook mee?'

-

Rond het avond eten zijn Kim en Ashton nog steeds niet terug. Eerst wouden we wachten maar het is nu al bijna 7 uur en ze zijn er nog steeds niet. 'Zullen we maar vast beginnen anders. Ik krijg honger.' Zegt Michael. Ik hoor zijn buik rommelen en ik begin te lachen. ' Ik hoor het.' Ik sta op en ga de tafel vast dekken. Al snel krijg ik hulp van Michael. Als we net bezig zijn met het eten komen Ashton en Kim binnen. Ruziënd.

'Ja en jij moet gewoon je bek houden lul.' Hoor ik Kim roepen. Ik verslik me bijna in mijn eten. Er moet echt iets flink mis zijn wil ze hem zo noemen. 'Doe nu is normaal we kunnen er toch gewoon over praten?' Hoor ik Ashton zeggen. 'Nee flikker gewoon op ik ben nu even klaar met je.' Ze komen de kamer binnen en gaan ongestoord verder met ruzie maken. Ze gaan allebei schreeuwend aan de tafel zitten. 'Ook hallo.' Mompel ik en Michael die naast me zit begint te grinniken. 'Kim doe nu verdomme rustig.' Zegt Ashton en ik hoor aan zijn stem dat hij ook heel erg boos is. 'Hoor jij jezelf wel. Laat me gewoon als je toch alleen maar kan zeiken kan je beter gewoon niets zeggen.' Ik doe mijn mond open om iets te zeggen maar Ashton begint alweer te schreeuwen. 'Ik zeik? Jij zeikt alleen maar.' Hij kijkt Kim boos aan en kim kijkt boos terug. Ze doet haar mond open maar nu ben ik haar voor. 'En nu allebei bek dicht.' Schreeuw ik. Iedereen kijkt me verbaasd aan. 'Doe is normaal jullie twee. Jullie komen hier zo binnen vallen. Wat is er aan de hand?' Vraag ik. 'Moet je maar aan hem vragen.' Zegt Kim eigenwijs. Ik zucht. 'Ashton?' Probeer ik. Maar ook hij schud zijn hoofd. 'Jezus wat zijn jullie kinderachtig.' Mompel ik. 'Hou jij gewoon je bek dicht vieze tering slet.' Schreeuwt Kim naar me. Ze loopt naar me toe en geeft me een harde klap tegen mijn hoofd aan. Van de schrik deins ik achter uit. Ik sta op maar te snel waardoor ik opeens heel erg duizelig word en ik merk al snel dat ik niet meer goed op mijn benen kan staan. 'Calum.' Probeer ik te zeggen maar het is al te laat want het word zwart voor mijn ogen.