beside you 2 - 5 Seconds of summer

Hoofdstuk 3 Pov Nikki

Als ik weer thuis kom zie ik dat mijn moeder allemaal koffers in de gang heeft gezet. Verbaasd loop ik naar de keuken. 'Mam, waarom al die koffers?' Vraag ik. 'Ik ga op zakenreis.' Zegt mijn moeder.

Weer iemand die me achterlaat.

'Oh.' Mompel ik. 'He, het geeft niet toch. Ik ben weer terug over een maand en jij woont toch bij de jongens en Kim. Je gaat me niet eens missen.' Ik merk dat er tranen over mijn wangen rollen en ik veeg ze snel weg voordat mijn moeder ze ziet. Ik zie dat mijn moeder naar buiten kijkt. 'Mijn taxi is er. Ik bel je snel oke?' Ik knik en geef haar een knuffel. Dan loopt ze weg.

Ik ga op de bank zitten en begin meteen heel hard te huilen. Nu is iedereen echt weg.

'Nikki?'

Ik kijk op en zie Michael staan. Hij gaat naast me zitten en slaat zijn armen om me heen. Doordat hij er is begin ik nog harder te huilen. Hij wrijft over mijn schouders heen om me te troosten.

Zo zitten we ongeveer een kwartier. Dan besluiten we naar het huis te gaan. Michael heeft cuddles. Mijn hond mee en ik wil hem graag bij me hebben. Dan ben ik tenminste niet helemaal alleen.

Als we naar binnen lopen komt hij meteen vrolijk aan gerent. Ik knuffel hem en wil weer weg lopen maar dan zie ik Calum in de deuropening staan. 'Hey.' Zegt hij zachtjes. Ik mompel een kleine hallo terug en loop dan naar Michael toe. Dan gaan we weer naar mijn huis.

-
De volgende dag word ik laat in de ochtend wakker. Ik besluit eerst maar even naar de supermarkt te gaan omdat er geen eten meer in huis is. Ik Koop een paar magnetron maaltijden en vind het zo wel best. zo snel mogelijk ga ik weer naar huis toe.

Als ik thuis ben kruip ik op de bank met een fleeshdeken. Cuddles komt naast me liggen en ik zap wat door de tv zenders terwijl ik hem achter zijn oortjes kriebel.

Dan hoor ik opeens de bel gaan. Eerst heb ik de neiging om te blijven liggen. Maar als er nog drie keer gebeld word sta ik met een zucht op. Ik strompel langzaam naar de deur en als ik hem open zie ik een onbekende jongen staan. Toch lijkt hij heel erg op iemand. Ik zou alleen niet weten wie.

'Hai.' Zegt de jongen. 'Hai.' Zeg ik zachtjes terug. 'Ben jij Nikki?' Vraagt hij. Ik knik. 'Ik ben Sven. Je tweelingbroer...'

Hey iedereen. Het spijt me heel erg dat dit hoofdstuk zo kort is. Ik was van plan deze hele avond te gaan schrijven maar mijn hoofd stond er totaal niet naar door het nieuws met zayn. Voor de mensen die ook Tomorrow never dies lezen. Kim gaat vandaag niet updaten. Ze is heel erg verdrietig en had geen zin.

Voor iedere directioner die dit leest stay strong we Zijn er voor jullie

Xoxo