beside you 2 - 5 Seconds of summer

Hoofdstuk 15 pov Nikki

Calum slaat Michael vol op zijn neus. Ik ben even bang dat hij mij ook wilt slaan maar hij deinst naar achteren. 'Je blijft van d'r af! Ze is van mij michael.' Zegt hij. Ik kijk bang van michael naar Calum en zie dat michaels neus bloed. Ik geef hem snel een zakdoek en loop dan naar Calum toe. 'Je had hem niet hoeven slaan.' Zeg ik. 'Hij moet gewoon van je afblijven.' Hij klinkt echt heel erg boos. 'Michael gaat het?' Vraag ik. 'Jawel, komt goed.' Mompelt hij.
Ik pak Calum zijn hand en neem hem mee naar het bankje. Niet naast Michael. Ik ga er tussen zitten. Ze moeten allebei even rustig worden en het dan goed maken.

Ik blijf 5 minuten wachten zonder iets te zeggen en dan loop ik een stukje verder.. 'Ga het uitpraten oke?' Zeg ik. Dan draai ik me om en ga ik weg.

Iets van tien minuten later kom ik weer terug. Blijkbaar ben ik zover gelopen net dat ik al achter ons huis zit.

'Is het weer goed?' Vraag ik. Ze knikken allebei. 'Nikki?' Zegt Michael. 'Ja?' 'Het spijt me dat ik je gezoend heb.' Ik knik alleen maar. Als we de woonkamer in lopen bloed michaels gezicht nog steeds. Calum is naar de keuken om een bevroren zak erwten te halen. Waarom hebben wij eigenlijk erwten. Dat even we echt nooit.

-

In de avond is het feestje van Kim. Ze heeft het echt goed gergeld. En Dat in een dag. Wauw. Er zijn al heel erg veel mensen en de muziek staat al lekker hard. Gelukkig hebben we toestemming van de buren we hebben gewoon al onze buren uitgenodigd zodat ze er ook geen last van kunnen hebben.

Ik sta ergens in een hoekje. Ik zie helemaal geen mensen die ik ken en waar de jongens en Kim zijn weet ik niet. Ik besluit maar een beetje rond te lopen en ze te zoeken.

Al snel heb ik Calum gevonden. Hij danst met Kim en Ashton. Ik ga erbij staan en dans mee. 'Hey, waar was je?' Vraagt Calum. Hij moet schreeuwen omdat hij anders niet boven de muziek uit komt. 'Ik kon jullie niet vinden.' Roep ik terug. De muziek veranderd en er komt een rustig liedje op. Calum pakt mijn heupen en ik sla mijn armen om zijn nek. We bewegen rustig op de muziek en na een tijdje leg ik mijn hoofd in zijn nek. Dit voelt goed. Vertrouwd alsof het nooit anders was. Helaas is het niet meer zo.

Dan schieten ineens zijn woorden van vanmorgen me te binnen.

Ze is van mij...

Zei hij dat gewoon zodat Michael niets meer zou proberen. Of omdat hij dat meende? Ik weet het niet maar ik wil heel graag dat het dat tweede is. Ik mis hem en ik kan er niet tegen om niet bij hem te zijn. Ik til mijn hoofd op en kijk Calum aan. Hij doet hetzelfde en voor ik het weet zoent hij me.

Na het liedje voegen we ons weer bij de rest. Ik zie dat Michael en Luke al flink dronken zijn. Het feestje is al afgelopen en ik besluit maar naar bed te gaan. Omdat al mijn spullen nog steeds bij Michael liggen ga ik daar wel even slapen. Samen met Michael loop ik naar boven. We komen uit in onze slaap kamer. Hij doet de deur op slot wat ik een beetje raar vind. Het zal wel hij is dronken. Dan pakt hij me heel hard vast en legt me op het bed neer. Hij is te sterk en ik kan me niet los wringen. Dus ik begin te gillen. In de hoop dat iemand me hoort . 'Michael stop!' Gil ik. Hij trekt mijn jurkje uit en gooit hem ergens in de kamer. Hij opent mijn bh en doet mijn slipje uit. En dan kleed hij zichzelf uit. Maar hij zorgt er wel voor dat ik niet weg kan. Ik probeer hem te slaan. Te schoppen. Als hij maar ophoudt maar het lukt niet. Michael is dronken en sterk. En het ergste is. Ik kan niet boos op hem zijn. Wat hij nu doet is erg maar hij is mijn beste vriend. Dan steekt hij zijn ding vol in me.

'Michael stop!'

Ik begin te huilen en hoop dat het snel over is. Waarom doet hij dit? Ik ken Michael en ik ken hem ook als hij dronken is en dit is hem niet. Dit lijkt niets op de lieve jongen die ik ken. Zodra hij me los laat ren ik naar de badkamer. Ik doe mijn onderbroek en bh aan en ren dan naar de kamer van Calum.

Ik zie dat hij slaapt en weet niet goed of ik hem nu Wakker moet maken of niet. Dan valt de deur dicht. Te hard want hij word er wakker van. 'Calum?' Snik ik. Hij gaat recht op zitten en doet zijn nachtlampje aan. 'Wat is er lieverd?' Vraagt hij en ik loop naar hem toe en ga op het bed zitten. Hij kijkt me bezorgd aan. 'Michael..' Mompel ik. 'Wat is er met Michael?' Vraagt Calum. Ik merk dat ik aan het trillen ben en knijp mijn handen tot vuisten om het wat minder te laten worden. Het werkt niet echt. 'Hij heeft me verkracht.' Zeg ik boos en dan begin ik heel hard te huilen.'
'Wat? Zeg me dat je een grapje maakt.' Zegt Calum boos. Ik schud mijn hoofd. 'Ik ga hem vermoorden.' Hij wilt opstaan maar ik houdt hem tegen. 'Niet nu ik wil niet alleen zijn.' Zeg ik. Hij knikt en slaat zijn armen om me heen. 'Ga maar slapen baby girl. Ik bescherm je.'

De volgende dag word ik al best vroeg wakker. Ook Calum is al wakker. 'Hey, hoe voel je je?' Vraagt Calum. 'Vies.' Zeg ik. 'Neem anders even een douche.' Stelt Calum voor. Ik knik.

Na de douche loop ik naar de kamer van Calum. Al mijn kleding ligt nog bij Michael dus ik trek even een shirt van Calum aan en loop vervolgens naar de kamer van Kim. Ik klop aan en een slaperige Ashton opent de deur. Hij kijkt me verbaasd aan. 'Is Kim al wakker?' Vraag ik. Hij knikt en laat me naar binnen. Ik zie dat Calum hier ook is en ik gok dat hij alles al heeft verteld want Kim ziet er boos uit. Heel erg boos. 'Hey lieverd.' Zegt ze zodra ze me ziet en ze geeft me een knuffel. 'Mag ik wat kleding lenen. Alles ligt nog bij hem.' Vraag ik. 'Tuurlijk!' Ze loopt naar haar kast en opent hem. 'Pak maar wat je wilt.' Zegt ze. Ik bedank haar en pak een broek en een hemdje. Ik trek ze aan in de badkamer en borstel meteen even mijn haar door. Dan loop ik weer terug. Ik zie dat Luke hier ook is. 'Klaar om te ontbijten?' Vraagt hij. Iedereen knikt en we lopen naar beneden. Kim en luke dekken de tafel en Calum en Ik warmen broodjes op. Dan komt Michael de kamer binnen. Ik probeer hem zo veel mogelijk te negeren. Maar ik weet niet eens of hij nog weet wat hij heeft gedaan. Ik hoop van wel want ik heb geen zin om het uit te leggen. Hij kijkt me recht in mijn ogen aan en zijn blik zegt genoeg. Hij weet het nog.

Ik loop met mijn eten naar de tafel en hij gaat tegenover me zitten. Waarom is dat de enigste lege plek. Ik merk dat hij niet goed weet wat hij moet doen of wat hij moet zeggen.

Ik voel een hand op mijn schouder en zie de stoel naast me verschuiven. Calum pakt onder de tafel mijn hand vast. Waarschijnlijk om me gerust te stellen. Het blijft eng stil aan tafel. Niemand weet echt wat hij moet zeggen.

Ik kijk op en zie Michael. Zijn gezicht vol met schuld en ik heb sterk het gevoel om hem gerust te stellen. Ik haat het om hem zo te zien maar wat hij heeft gedaan is vreselijk. Dat is niet iets wat je zomaar vergeeft. Maar het is wel Michael. Mijn beste vriend die me altijd helpt en opvrolijkt. Er is iets met hem aan de hand anders had hij dit nooit gedaan.

'Michael.. Kan ik jou zo even onder zes ogen spreken?' Vraagt Calum dan opeens. 'Zes?' Vraag ik. 'Ja, ik wil ook mee.' Zegt Kim dan. Michael kijkt bang maar knikt.

Ze staan op en lopen naar buiten. Ik kan ze zien en ik zie dat zowel Calum als Kim aan het schreeuwen is. Ergens heb ik zoveel medelijden met Michael. Hoe moet hij zich nu voelen. Ik weet dat hij dronken was en dat is natuurlijk absoluut geen excuus maar toch..