beside you 2 - 5 Seconds of summer

Hoofdstuk 28 Pov Kim

Na het eten ben ik naar boven gegaan. Het is zo'n enorm huis. Ik kies maar gewoon een kamer en ga er op bed liggen. Ik laat alles wat vandaag gebeurt is even tot me doordringen. Ik ben getrouwd. Ik heb een kind. Ik woon in een kast van een huis. Ik kreun hard en draai me daarna om waardoor ik uit het raam kan kijken. 

Dan gaat de deur open."Ehm Kim dit is mijn kamer." zegt Luke."Ohw. Sorry." zeg ik en sta op."Nee maakt niet uit. Hoe gaat het met je?" vraagt hij en gaat op een krukje zitten."Het is allemaal een beetje veel." Hij knikt begrijpelijk."Misschien moet je even gaan slapen. Je mag hier slapen, maar ik wil je ook wel naar je eigen kamer wijzen."" Doe maar mijn eigen kamer." zeg ik. Luke knikt en loopt met me mee naar de hal."Einde van je hal links." zegt hij. 

Ik loop erheen en als ik binnenkomt weet ik al zeker dat dit wel mijn kamer moet zijn. Het is precies zoals ik het altijd al had willen hebben. Vooral het bed. Ik loop wat rond en zie veel foto's. Foto's met Nikki vooral en met mijn ouders en Taylor. Ik snuif even en voel een traan over mijn wang lopen. Daarna loop ik naar de andere kant van de kamer. Ik ga voor de salontafel zitten en kijk naar mezelf. WAAROM KAN IK VERDOMME NIKS HERINNEREN! Rond de spiegel hangen ook allemaal foto's ook met de jongen en 2 of 3 met Ashton. 

Dan zie ik onder de spiegel wat uitsteken. Het zit achter de spiegel geplakt. Ik sta op probeer de spiegel te draaien. Er vallen een paar dingen om maar uiteindelijk lukt het. 

Ik ga weer voor de spiegel zitten en mijn mond zakt open als ik zie wat er allemaal hangt. Het zijn allemaal foto's van Ashton en mij. Op het strand, op een terras, toen we trouwde, hier in de tuin. maar wat me het meeste op viel was de grote foto helemaal in het midden van de spiegel. Het was een foto van Kai. 

De deur gaat open en ik zie Ashton bezorgt naar me kijken."Gaat het, Ik hoorde allemaal gerommel hier." zegt hij en komt naar me toe. Hij kijk snel naar de spiegel en dan weer naar mij."Je was zo trots hierop." zegt hij. Ik zucht en sla mijn handen voor mijn gezicht en leun met mijn ellebogen op de salontafel."Waarom kan ik me nou niks herinneren." zeg ik geïrriteerd. 

Ik voel  armen om me heen. Ik draai me om en zie Ashton. Zonder erbij na te denken leg ik mijn hoofd op zijn schouder. Ook al weet ik niet hoe hij is. Ik voel gewoon dat ik echt van hem hou. En die ring om mijn vinger moet toch iets zeggen. 

"Kim wat dacht je ervan om een paar daagjes weg te gaan. Kan je even tot rust komen. Gewoon wij met zen 2e." zegt hij."Is dat nou wel zo'n goed idee? Ik bedoel. Ik herinner je niet. En Kai..." Ik stop met praten als hij mijn hand vast pakt." We komen er wel uit. Samen." zegt hij vol vertrouwen. Ik leg mijn andere hand boven op die van hem en knik." Samen." zeg ik.