beside you 2 - 5 Seconds of summer

Hoofdstuk 20 Pov Kim

Mam maakt verbaast open als ze mij ineens ziet." Lieverd wat doe jij hier?" Vraagt ze. Ik wrijf awkward over mijn armen heen." Kom maar binnen." Zegt ze en gaat aan de kant staan.

Ze geeft me wat te drinken en daarna gaan we op de bank zitten." Oke leg uit wat is er aan de hand. Hoor jij niet nu gelukkig bij Ashton te zijn?" Ashton. Tranen beginnen weer te lopen over mijn wangen." Ohw lieverd." Zegt mam en trekt me in een knuffel.

Zo'n 10 minuten later heb ik alles uitgelegd." Dus je blijft nu hier?" Vraagt ze. Ik knik ongemakkelijk." Je moet met hem gaan praten. Jullie houden van elkaar. Jullie worden een gezin. Dat je fout hebt gezeten oke, maar dan kan hij je kind nog niet in de steek laten."" Mam misschien is het beter zo. Ashton wil het niet." Ze zucht en staat op." Je oude kamer is vrij. Blijf zolang je wilt, maar weet dat je daarmee niks oplost." Zegt ze en loopt daarna naar de keuken.

**
Die middag heb ik mijn spullen nog snel gehaalt en mijn kamer woonbaar gemaakt. Het zag er nog wel prima uit, maar een paar oude dingetjes zijn wel fijn. Ik ga op mijn bed zitten en pak een fotolijstje met een foto van ash en mij als we elkaar zoenen op onze huwelijksnacht. Ik glimlach naar de foto en zet hem dan op mijn nachtkastje.

Dan komt er een enorme kramp in mijn buik. Ik schreeuw van de pijn en grijp naar mijn buik. Ze houden niet op en worden steeds erger. Adem halen wordt steeds moeilijker."Mam!" Schreeuw ik. Ik hoop dat ze thuis is en niet spontaan ineens is weg gegaan.

Ik ga met mijn knieen op de grond zitten en sluit mijn armen om mijn buik. Ik hoor voetstappen naar boven komen en richting mij komen. Tranen rollen van de pijn over mijn wangen." Kim." Zegt een stem. Ik kijk op en tot mijn allergrootste verbazing staat daar Ashton." Wat doe jij hier?"" Ik moet met je praten." Zegt hij. Ik kreun weer van de pijn." Gaat het?" Omg ziet het eruit of het gaat?"Mam?!" Schreeuw ik. Ashton wil me niet helpen heeft hij zelf gezegt. Misschien ben ik nu eigenwijs, maar hij zei het ik kan het nu niet zomaar van hem vragen.

Na een paar seconden is ze er. Ze helpt me overeind en ik merk dan dat mijn benen nat zijn." Mam?!" Ze kijkt me met grote ogen aan." Ik bel een ambulance." Zegt ze en zet me op bed.

" Ashton dit is geen goed moment om te praten." Zeg ik droog en hijg zwaar. Hij zegt niks en kijkt me alleen met grote ogen aan. Volgens mij heeft hij niet helemaal door wat er gebeurt. Na zo'n 5 min is men moeder weer terug en helpt me naar beneden. Ik hoor sirenen in de straat." Ik ga mee." Zegt Ashton en hoor hem de trap af rennen." Ik weet niet of..." zeg ik." Ik ga mee." Zegt hij nog een keer en kijk me aan. Die blik ken ik. Die heb ik gisteren nog eens gezien. De vastberaden blik. Ik knik. " maar dan wel met je eigen auto." Zegt men moeder de me in de ambulance helpt."

In het ziekenhuis gaat het snel. Ik wordt de operatiekamer ingereden en ze beginnen me de onderzoeken.....