beside you 2 - 5 Seconds of summer

Hoofdstuk 30 Pov Kim

Ik doe er lang over om al mijn spullen in te pakken, vooral omdat ik niet precies weet waar alles licht. Ashton zei dat ik kleren moest meenemen voor mooi weer.

Na ongeveer 2 uur ben ik klaar en heb ik een koffer vol plus nog een weekendtas en mijn handbagage."Wow ga je verhuizen of zo?" vraagt Calum als we beneden komen." Het valt mee." zeg ik." ja inderdaad de kast is nog lang niet leeg." zegt Nikki en grinnikt.

Ashton komt naast me staan en slaat een arm om mijn heug. Het voelt vreemd, maar veilig. We nemen afscheid van de andere en lopen dan naar de taxi die op de oprijlaan op ons staat te wachten. Ashton helpt de chauffeur met inpakken en ik mag alvast gaan zitten. Gentleman.

Ashton komt naast me zitten en pakt mijn hand vast."Mag ik nog steeds niet weten waar we heen gaan?" Hij schud nee." Je bent er al eerder geweest en vond het toen ook geweldig."" Hoe gaan we eigenlijk?"" Vliegtuig en daarna verder met de taxi." Ik haal diep adem. Shit vliegtuig! Ik haat vliegen." Wat is er?" vraagt hij en kijkt me bezorgt aan." Ik vlieg niet vaak." Ik hoor hem wat mompelen."Het komt wel goed." zegt hij daarna duidelijker.

De rest van de reis gaat gelukkig sneller dan ik dacht. Ik merk als snel dat we richting Brazilië gaan."Mag ik nu dan weten waar we heen gaan." vraag ik super nieuwsgierig. Hij schud zoals gewoonlijk nee."We zijn er toch bijna." zegt hij en trekt me mee. We komen aan bij een meer." Na de taxi waren we er toch?"" Nog klein stukje met de boot." zegt hij en helpt me in de boot." Waar zijn onze spullen eigenlijk?"" Die worden later gebracht."

Ik neem naast hem plaats en geniet van het water waar we met een snel tempo overheen varen. Ik sluit mijn ogen en leg mijn hoofd in mijn nek. Ik neem even diep adem en vergeet alles." Doe je ogen open Kim." zegt Ashton na een tijdje. Ik merk dat we boot stil ligt. Ik kijk op en zie dat we op een eiland zijn. Omdat het al richting de avond is waardoor het schemert zijn er lampen aan in een huis wat ik verderop zie. Richting het huis is een pad gemaakt met kaarsjes zie vol vreugde branden om ons de weg te leiden naar het huis."Wauw." zeg ik zacht en stap uit de boot." Kom." zegt Ashton en pakt me rond mijn heup vast.

Vlak voor het huis blijf ik staan. Ben ik hier niet eerder geweest.....?