Kahvaltıya çok geçmeden bütün aile bireyleri toplanmıştı.Babam bile normalde bu saatte bile işte olması gerekirdi.
'Çocuklar sizinle konuşalım mı biraz?'
'Olur baba, da ne hakkında?'diye sordu hoseok hyung.
'Bugüne kadar Jisung'a ve sana çok fazla yüklendim.Sizden utandım ve belki bir baba olarak yapmamam gerekn şeyleri yaptım.Annenizle boşandım çünkü o kadın size zarar verecekti.O kadın uyuşturucu bağımlısı ve size de aynı şekilde geçmesini önlemek için yanıma aldım.Size söylemedim çünkü annenizi çok seviyordunuz.Sizi ondan ayırdığımda annenizden nefret edeceğinize benden edin istedim.Çok küçüktünüz gerçekten.Hele sen Jisung.Doğduğun zaman seni direkt benim kucağıma verdiler.Minicik elinle parmağımı öyle bir sardın ki....Ben o saatten sonra dedim ki benim çocuklarım benim gibi güçlü olsunlar diye elimden geleni yapacağım.Ama yapamadım.Bunu size neden söylüyorum.Çünkü babanız gerçekten çok hasta.Akciğer kanserine yakalandım ve doktora gitmek için çok geç kaldım.Sizi güvenilir ellere bırakmak için mühürlendirdim.Jongdae kendini koruyabilirdi ama siz yapamazdınız.Hastalığım bazı şeylerin farkına varmamı sağladı.Ben size iyi bir baba modeli olamadım.Ama bundan sonraki kısıtlı ömrümde gerçek bir baba sevgisi hissetmenizi elimden geldiğince sağlayacağım.Şirkette hisse ayarlattım size Jongdaeninkiyle eşit bir şekilde.Sizin bundan sonra arkanızda bir dağ gibi duracağım.'
Hoseok hyungla gözyaşlarımız yarışıyordu adeta.Ben nasıl anlayamazdım babamın neler yaşadığını? Babalar çok çalışır ama takdiri göremez diye bir söz duymuştum ama gerçek olabileceğini bilemezdim.Babam kollarını açıp ikimizi de kollarının arasına aldı.
'Aa bensiz sarılıyorsunuz,kıskanıyorum ama.'Jongdae hyungda gelip bize sarıldı.İlk defa gerçek aile bağı bu kadar baskındı.İlk defa bu kadar huzurluydum.
'Hisselerinizi şirkete gittiğinizde evrakları imzalayarak alırsınız çocuklar.Ve artık jongdaeden sonra bana bir torun verirsiniz demi?'
Hepimiz gülmeye başlayarak kahvaltıya geçtik.İlk mutlu aile kahvaltısına hoşgeldiniz..
-Yarım saat sonra-
Mutlu,gözyaşlı kahvaltıdan sonra arabama bindim.Çantamı yan koltuğa atarak anahtarı aldım ve çalıştırıp okula doğru sürmeye başladım.Bizimkilere grup araması yapacaktım.
İlk önce changbin açtı.
'Günaydın changie.'
'Günaydın...NERDESİN LAN SEN AQ KROSU!'
'Yoldayım yav ne bağırıyorsun?'
Felix ve Jeongin de açmıştı bu sırada.
'Götüm dondu burada sizin yüzünüzden.Allahtan arabamla gelmişim.Arabam canım arabam.'
Jeongin konuştu o sırada.
'Ya hyung şu Allah'ın belası civciv suratlı yüzünden bende soğukta bekledim bi hazırlığı bitmiyor ya.'
'Kime hazırlanıyorsun Feeliix?'
'Kesin şu uzun saçlı afet hyunjine hazırlanıyor.'kıkırdamışlardı hepsi.
Yüzü kıpkırmızıya çalan felix ise,
'Ne alaka be!'
'Çok alaka,sizin buluşma yemeğinde Hyunjin bundan gözünü alamadı.Jeongini saymıyorum bile 2 günde seungminle sevgili olmuşlar.'Gözlerim kocaman oldu.Felixinde benden bir farkı yoktu.
'Changbin hafta da yarım gün anca buluşuyoruz nerden öğreniyorsun bunları hemen ya?Hem belki chan hala aşıktır sana?'
'Yok artık jisung.Aradan kaç yıl geçmiş,ayrıyetten de o bana aşık falan değildi.Arkadaşlarının ifşası Jeonginle bende olduğu için yakın davranıyordu o kadar.'
'Belki de biz onların ifşasını yaydık diye intikam için gelmiştir olamaz mı hyung?'
'Offf neyse nerde kaldınız lan dersin başlamasına 15 dakika kaldı.'
'Ben geldim nerdeyse.'dedim.
'Bizde arkandayız jisung.'
Dikiz aynasından arkama baktığımda arabayı çoktan park etmişlerdi.Bende yanlarına çekmiştim.Changbinin yanına gelip koşar adımlarla amfiye gitmiştik.Tam girdiğimizde ders zili çalmıştı.(Üniversite de işler nasıl dönüyor hiç bilmiyorum kızmayın bana pls :< ben daha lise 10a yeni geçtim ;-;)40 dakikalık dersin sonrasında sınıfa Mark gelmişti.
'Changbin,müdür seni laboratuvar da beklediğini söyledi.'dedi ve gitti.
'Neden laboratuvar da ki?'dedi jeongin.
'Bizde gelelim mi kapıda bekleriz.'diye önerdim.
'Yok yok gerek yok.Ben hemen gidip geleyim,geç kalırsam beni idare edersiniz.'dedi ve gitti.
-Changbin'den-
Aslında neden laboratuvar diye bende sorguladım ama oranın sorumlu asistanı bendim.Hızlı bir şekilde merdivenlerden inerek laboratuvarın olduğu kata ulaştım.Kapıdan içeri girdiğimde ise
'Efendim hoc-'
Eee? Burada kimse yok ki?Yine mark ve yine lanet şakaları.Kapının aniden kapatılması ile o tarafa döndüğümde ise karşımda görmeyi istemeyeceğim kişi ile karşılaşmıştım.
