Dark Rose

\FİNAL/

Bütün olanlardan sonra Daegu'dan dönmüştük.Döner dönmez babama herşeyi açıklayıp onunda iznini almıştık.Şuan Minho ile botanik bahçemdeki salıncakta sarmaş dolaş uzanıp düğünümüz hakkında konuşuyorduk.

'Sungie,düğünü ikimizin evinde yapalım mı? Ne dersin?'

'Olur tabii.Ama dekorasyon fikirlerinde yardım edeceksin bana.Etrafa siyah güller ekleteceğim.'

Aklıma bir fikir gelmişti.Hızla Minho'ya dönüp,

'Sende beyaz gül eksene.'

'Ben gül nasıl ekilir bilmiyorum ki.'

'Ben öğretirim hadi lütfen.'

'Tamam o zaman.Şimdi gidelim bence düğüne 5 gün var,anca yetişir.'

'Biraz daha böyle duralım..'deyip göğsune sokuldum iyice.Kıkırdayıp kollarını sardı bana.Başımı kaldırıp ona baktığımda gözlerimiz birleşti.Aşk,sevgi gibi duygularla doluydu gözleri.Sanki hayatındaki en önemli şeye bakar gibi bakıyordu.

'Gözlerin çok güzeller.Her bakışımda daha da sana çekiliyorum...'

Alnıma bir öpücük kondurdu.

'O kadar güzelsin ki,seni hiç kimse görmesin sadece bana özel ol istiyorum.'

'Ben zaten sana özelim.'dediğim şeyle yüzlerimiz gittikçe yakınlaşıyordu.Dudaklarımızın arasında santimler kala...

'Hello şıllıkla- OHA!' 

Aniden kapıdan giren bizimkilerle hızla minhoyu ittim.

'Hadi devam edin biz bakmıyoruz.'basılmanın verdiği utançla kıpkırmızı olmuştum.

'Sussanıza ya utandırıyorsunuz bebeğimi!'

'Yaparken utanmıyor o da söylerken utanıyor.'Changbinin konuşmasıyla kafamı minhonun boynundan çıkarıp,

'Senin Chan ile kırdığın cevizleri sayalım istersen,kim kızarıyormuş görürüz.'

'Tamam tamam sustum.'kendisi sustu ama yanakları hafif pembeleşmişti.Chana baktığımda ise Changbinin tatlı görüntüsü karşısında eriyordu resmen.

'Düğün için planlarınız var mı?'

'Tabii ki var,düğün bizim eve olacak.Bahçeyi dekore etmemize yardım edeceksiniz ona göre.'

'Düğününüze az kaldığına göre düğün gününe kadar birbirinizi göremezsiniz.'

Minho ve ben aynı anda,

'Ne?!' diye bağırdık.

'Bağırmayın be! Duydunuz düğün gününe kadar                  görüşmek,bakışmak,koklaşmak,öpüşmek,oynaşmak yasak!'

'Nerden çıktı bu yah!'

'Türklerde gördük.İkinizi düğün gününe kadar ayırmak eğlenceli olacak.'deyip sırıtarak üzerimize geldiler.Minho elimi sımsıkı kavrayıp geri geri gitmeye başladı.

'Saçma sapan işler yapmayın.'

'Kusura bakmayın şimdi yapacaklarımız için.'deyip ikimizi kollarımızdan tutarak ayırdılar.

'Düğün günü hasret giderirsiniz hadi şimdi dekorasyonlara!'

'Bizi böyle ayıramazsınız! Bırakın diyorum size!'

'Ayrılmayacaksınız,sadece düğün gününe kadar birbirinizi görmeyeceksiniz o kadar.'

'Ne?! Ben ölürüm onu görmezsem 5 gün ne ya?!'