Dark Rose

\23/

-Minho'dan-

Tüm herşey ortaya çıkmıştı.Jisung herşeyi öğrenip çekip gitmişti.

'Hadi ama Minho artık kendine gel ve şu işin içinden çıkabilelim.'dedi hyunjin.

'Sabahtan beri harap ettin kendini, toparlan ve Jisung'a herşeyi düzgünce anlat.'

Gözlerim yanıyordu.Sanırım Jisung'a aşık olmam diyerek fazla büyük konuştum.O bana bağırıp çağırırken bile gözleri hapsetmeyi başarmıştı beni kendine.Ama merak ettiğim şey nasıl öğrendiğiydi.

'Nerden öğrendi o zaman? Changbinin Chan'ın elinden kurtulması imkansız.'dedim çaresizlikle.

'Ben söyledim.'sesin geldiği yöne baktığımızda Linda buradaydı.

'Ama az ağlamışsın Minho? Jisung tekmeyi basmış belli ki sana.'dedi alay edercesine.

'Neden yaptın bunu?!'üstüne yürüyecektim ki Chanyeol hyung içeri girdi.

'Linda'yı defetmeni sana kaç kere dedim demi? Bilmediklerini bugün söyleyelim de için rahat etsin o zaman.Linda'yı istememizin sebebi bebek verememesi değil,senin arkandan çevirdiği oyunlar.Ama ondan önce sana birşey soracağım...Jisung'a aşık mısın?'

Düşünmeye başlamıştım.Bir kaç gün öncesine kadar Linda olmadan yapamam derken şuan içimden bile gelmiyordu.Jisung beni fena etkisi altına almıştı.Uçurumun bir kenarında Jisung diğer kenarında Linda var deseler..Güzel gözlü omegamı seçerdim.

'Evet.'

'O zaman önce bu çatal dilli Linda sana herşeyi anlatıcak,sonrasında Jisung'un yanına gidip kendini affettireceksin.Artık köpeği mi olursun kulu mu orası senin bileceğin iş.Ama unutma bu yaptığın cezasız kalmayacak.'dedi ve tekli bir koltuğa oturdu.

Linda anlatmaya başladığında kalbime bir ağırlık çökmüştü resmen.Bunca zaman sevdiğim kadın dediğim başımın tacı yaptığım kişi beni sırtımdan hançerlemişti.Büyükannemin ölümüne sebep olduğunu söylediğinde ağlamaktan helak olan ben daha da çökmüştüm.Bebeğimiz olmuştu meğersem ama o öldürmüştü onu..Keşke abimleri en başından dinleseymişim.Keşke Linda'yı silseymişim ve bütün ilgimi hakeden kişiye, güzel gözlü bebeğime verseymişim.

'Minho ben gidiyorum.Artık karşına çıkmayacağım.Jisung'a aşıksın madem onu da üzme git aşkına sahip çık.'dedi ve gitti.Kararımı vermiştim.Jisung her ne kadar artık beni sevmese de ben kendimi sevdirecektim,affettirecektim.Köpeği olmaya razıyım yeter ki affetsin beni.'

Şuan çökmüş vaziyette olduğum için Chanyeol Hyung bana sarılmıştı.Ona sarılınca daha çok ağlamaya başlamıştım.

'Ben naptım hyung? Nasıl yüzüne bakacağım onun bu saatten sonra?'dedim hıçkırıklarımın arasında.

'Geçecek..Her şeyi düzelt anladın mı? Jisung'da bence senden etkileniyor.Changbini sen mi kaçırttın Chan'a?'sona doğru kızgın çıkan sesiyle ürkmüştüm biraz.

'Evet.. Ama artık bir anlamı kalmadı zaten.'dedim ve telefonumu çıkartıp Chan'ı aradım.

'Chan,Changbini bırakabilirsin.Gerek kalmadı herşeyi Linda'dan öğrenmişler.Herkes onu arıyor galiba senin kaçırdığını da anlamışlar.İşler karışmadan onu geri getir.'dedim ve kapattım.Sonrasında masum gözükmeye çalışarak,

'Hyung?'dedim.

'Hayatta olmaz.'

'Ya ama lütfen?'

'Olmaz dedim be.'

'Nolur? Bak ifşanı Baek Hyung'a atarım.'

'Hayırsız! Abi tehdit edilir mi?'

'Kabul et o zaman.'

'Off başımın belası velet iyi gel hadi.'

Küçük bir çocuk gibi sevinmiştim.En son baya olmuştu abimle uyumayalı.Yatak odasına gittim ve abimin yanına uzandım hemen.

'Bensiz mi yatıyonuz lan hainler!'Jungkook hyungda gelip tepemize atlamıştı.

'Ah! Veletler eskisi kadar hafif değilsiniz inin üstümden! Böbreğimi deldiniz beh!'

'Minho efendi yediğin naneleri temizlemeden sana rahat bir uyku yok.'dedi ve yanıma uzandı.

'Düzelteceğim hyung.Jisung'un aşkını kazanacağım..'

------------------------------------------------------------------------

<31