Merhaba,
Nasıl başlayacağımı bilemiyorum. Bu kadar desteğe rağmen sizleri çok uzun bir zaman dilimi boyunca habersiz bırakmam o kadar büyük bir haksızlık ki, bunun affı yok. Biliyorum ancak ben sizin sabrınıza sığınarak şu an bilgisayar ekranının yazar tarafına oturuyorum.
Öncelikle, benim için buradan uzak kalmak çok zor bir süreç oldu. Ancak benim kafamda kurgu bir şekilde yerli yerindeydi ve kurgudan habersiz bir şekilde merak içinde kalan sizler için beklemek daha zordu ve yaptığım büyük bir kabalıktı. Ancak benim yurt dışına gitmeme kadar uzanan uzun bir bunalım sürecim oldu. Biliyorum, bu bir bahane değil ve özel hayatımla kafanızı yormak gibi bir şey de yapmak istemiyorum sizlere. Sadece kendimi size hiçbir zaman açamadığımı fark ettim ve aramızda artık hiçbir soğukluk olsun istemiyorum.
Evet, artık diyorum çünkü bu hikaye bitecek ve bundan sonra sizin bana burda yaptığınız hiçbir yorum cevapsız kalmayacak. Bu bölümden ve şu dakikadan itibaren bu hikayeyi birlikte bitireceğiz ve sürekli bir diyalog halinde kalacağız. Birlikte bir aile olacağız çünkü ben siz varsanız varım.
Biraz bu kocaman ara ve bunalım sürecinden de bahsetmek istiyorum. Zaten hayatımda benden bağımsız gelişen ancak beni fazlasıyla etkileyen kötü bir takım olaylar olmaktaydı. Üstüne bir de üniversitenin son yarısında, arkadaşlarım düzenli bir staj ve iş edinmişken benim stabil bir ruh haline sahip olamayışım yüzünden işsiz kalmam ve parasız dahi staj bulamamam büyük bir kaygı yaratmaya başlamıştı üzerimde. Gelecek kaygısı nasıldır bilirsiniz, asla önünü görememek ve bilinmezlik yavaş yavaş üstünüze çöker ve "Ben ne yapıyorum?" sorusuyla baş başa bıraktırır sizi.
Bu tarz olaylar dönem kaybetmeme sebep oldu ve tüm bu olaylardan sonra profesyonel bir yardım almak zorundaydım. Hala stabil olduğum söylenemez ancak 1 yılı aşkın süredir sürekli vote ve yorum sayılarını, görüntülenme sayılarını takip edip yazacak durumda olamayışıma buna rağmen kocaman bir süreden sonra bile devam etmem için olan yorumlara, yanımda olup bana inanışınıza duygulanıp ağladığım gecelerden sonra, bu gece ağlamak yerine büyük bir adım attığım gece.
Eğer hala buradaysanız, sizlerin üzerimde emeğinizin büyük olduğunu bilmenizi isterim. Çok derin şeyler yaşadım ve bu ilk gün yüzüne çıkışım. Bu cesareti bana veren sizlersiniz. Sonsuz kere teşekkürler...
Kısa süre içinde gelecek yeni bölümde görüşmek üzere...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
A Lesbian Life
Roman pour Adolescents"Sen..." Sesim adeta hırlıyor, ateş saçıyordu. "...ne hakla..." Yürümeyi sürdürdüm. Bu onun ürkerek geri gitmesine sebep oluyordu. Gidecek yeri kalmadığında onu duvarla arama almıştım. Geri gitmek için çabalıyordu ancak bu yalnızca sırtının soğuk d...