COMPLICATED LOVE SERIES: UNTIL WE MEET AGAIN

CLS : UWMA18

DENNIS' POV.

"Please let ourselves be happy again. Alam ko hindi magiging madali ang buhay na tatahakin natin dahil wala na tayo sa piling ng isa't isa, pero magkaibigan pa din naman tayo. Kaya ayos na yun. Mahalaga mong gawin ngayon ay magmove forward dahil mas makakahanap ka pa ng babaeng mas mamahalin at aalagaan mo pa ng higit pa sa ginawa mo sa akin. So, please let me go."

"Please let ourselves be happy again. Alam ko hindi magiging madali ang buhay na tatahakin natin dahil wala na tayo sa piling ng isa't isa, pero magkaibigan pa din naman tayo. Kaya ayos na yun. Mahalaga mong gawin ngayon ay magmove forward dahil mas makakahanap ka pa ng babaeng mas mamahalin at aalagaan mo pa ng higit pa sa ginawa mo sa akin. So, please let me go."

"Please let ourselves be happy again. Alam ko hindi magiging madali ang buhay na tatahakin natin dahil wala na tayo sa piling ng isa't isa, pero magkaibigan pa din naman tayo. Kaya ayos na yun. Mahalaga mong gawin ngayon ay magmove forward dahil mas makakahanap ka pa ng babaeng mas mamahalin at aalagaan mo pa ng higit pa sa ginawa mo sa akin. So, please let me go."

"Please let ourselves be happy again. Alam ko hindi magiging madali ang buhay na tatahakin natin dahil wala na tayo sa piling ng isa't isa, pero magkaibigan pa din naman tayo. Kaya ayos na yun. Mahalaga mong gawin ngayon ay magmove forward dahil mas makakahanap ka pa ng babaeng mas mamahalin at aalagaan mo pa ng higit pa sa ginawa mo sa akin. So, please let me go."

2 months ago...

Paulit - ulit pa ring nagpi - play back sa isip ko ang mga sinabi niyang yan sa akin.

I know how asshole, playboy, badboy am I
to hurt her that much. Pero nagawa ko lang naman yun kasi gulong - gulo pa ako that time and I want to protect her. . . her life.

But I guess, dahil sa pagiging duwag at babaero ko. Kaya nawala siya sa akin. Nawala ang babaeng mahal ko. Nung mga oras na pinapikit niya ako. Salungat at ibang - iba sa nakita ko ang sinabi ng bibig ko that time.

Gustong gusto kong sabihin na "Siya lang", "Siya pa rin", at "Mananatiling siya pa rin". Pero naduwag at na-speechless pa rin ako sa huling pagkakataon.

Pinili ko na lang kasing magsinungaling kaya napatango at napailing na lang ako sa mga oras na yun.

Ayoko na siyang masaktan, magdusa at malito. Alam ko kung gaanong sakit at pighati na ang naiparanas ko sa kaniya Tama na yun.

Siguro nga pinagtagpo lang kami pero hindi talaga kami ang para sa isa't isa. Hindi kami ang nakatadhanang magsama at magkatuluyan.

Ngayon medyo naiintindihan ko na. Pero hindi ko pa rin magawang kalimutan siya ng ganun lang kabilis. Damn kung siya napalitan niya na agad ako sa puso niya, ako hindi pa lahat ng memories namin together. Masaya, malungkot, maganda o panget man lahat ng yun, ay buhay na buhay pa rin sa isip ko. Tipong parang kahapon lang nangyari, at dahil hindi iningatan mananatili na lang isang alaala na kahit kailanman ay hinding - hindi na mangyayari pang muli.

Masaya na siya.

Kuntento na siya.

At higit sa lahat ilang sandali na lang sasagutin niya na si Renz.
Masaya akong masaya na siya.
Masaya akong handa na ulit siyang magmahal.
Masaya akong nahanap niya na ang 'The One' niya.
Masaya akong natupad niya na rin ang pangarap niyang makahanap ng lalaking mamahalin siya ng higit pa sa iginawad kong pagmamahal sa kaniya.

Pero sa lahat ng saya at tuwa na nararamdaman ko ngayon. Nakakaramdam din ako ng inggit, inggit sa lalaking mas piniling makasama ni Lorraine kaysa sa akin. Inggit dahil Kung noon ako ang dahilan ng mga ngiti, tawa, tagumpay at galak sa puso at mga mata niya. Ngayon isa na lamang akong nakaraan na minahal niya man ay hindi niya na babalikan pa.