COMPLICATED LOVE SERIES: UNTIL WE MEET AGAIN

CLS : UWMA27

LORRAINE'S POV.

Lunch Time.

"Tara sa cafeteria, bes. For sure gutom ka na rin. Ano sama ka?" - Sam.

"Hindi na muna siguro. May importante pa kasi akong gagawin."

"At ano naman yun, aber?" - Rhica.

"Yung project natin sa History, mamaya na deadline nun diba?"

"Oo. Bakit?" - Thalia.

"Sorry mga bes. Pero baka hindi muna ako sasama."

"At bakit?" - Christine.

"Kasi tatapusin ko muna yung project ko."

"No, sasama ka sa amin. Sabay-sabay tayong maglalunch noh." - at kinaladkad na nga po ako no Sam. Wala akong nagawa kaya sumama na lang din ako.

"Bakit ba kasi hindi ka mag-open up ng problema mo sa amin?" - Christine.

"Ayaw mo na ba kaming kaibigan?"

"Oo nga. Palagi mo na lang sinasarili yang problema mo. Paano naman kami?" - Rhica.

"We're still here pa namang mga kaibigan mo. You can always count on us." - Thalia.

"Thalia was right, bes. We're always here for you. What's the problem ba ah? Napapadalas ang paglayo at pag-iwas mo sa amin? May nagawa o nasabi ba kaming mali?"

Umiling lang ako. At nauna ng maglakad papunta sa cafeteria.

@Cafeteria.

Thalia, Rhica, Sam, Dave decided to order our food. While, Cristine and Jaypee, they're the one who find vacant seat for us, same also me.

And there it was...

I saw a vacant seats, near on the window and fortunately it has also six chairs. Sakto lang para sa aming magkakaibigan.

"Christine, Dave, Jaypee dito tayo!" - tawag ko sa kanila, agad naman silang pumunta sa gawi ko.

"Kahit kailan talaga, napakalinaw ng mata mo. Ang layo-layo na ng space na toh sa entrance, pero nakita mo pa ring may bakante pa dito." - Jaypee at tinap ang ulo ko.

Napasimangot naman ako. "Jp naman eh. Hindi pwo atho aswo. Huwag mwo akwong twinwatwap swa uwo kwo. Dwi kwita bwati." - pagpapabebe ko.

"Eww. Rhaine hindi bagay sayo. Tigilan mo nga yan." - pang-aasar pang sabi ni Christine.

Natawa naman silang dalawa.

"Waaahhh, really guys. Pinagtutulungan ninyo ang dyosa? Kaibigan ko ba talaga kayo?"

"Hindi naman talaga kasi bagay." - segunda namang sabi ni Rhica.

"Oo nga bes." - pag-sang-ayon naman ni Thalia.

"Hahahahahaha." - malakas na tawa naman ni Dave. Siya yung kumalabit sa akin kanina. I decided, what I mean is we all decided na isama na lang siya sa amin.

Starting now part na siya ng group. Wala kasi siyang friends at mukhang mabait naman siya eh. Kaya simula ngayon, magkakaibigan na kaming anim.

Actually, seven na dapat kaming magkakaibigan kaso absent yung kambal ko eh. Kung saan man pupunta ang isang yun, hindi ko alam at wala akong pakialam.

Pake ko ba!

Importante, maraming pagkain ang nandito ngayon sa harap ko.

Nagsimula na akong kumain. Ganun din sila.

Habang kumakain, hindi ko maiwasang isipin yung sinabi nung babae.

'Totoo nga kaya yun?'

Pero napaka imposimble naman mahal ko ang kapatid ko at mahal ko din siya.