Duygular ve Hogwarts

Gölge

Mükemmel kişiyi aramaktan vazgeç. Tek ihtiyacın olan sana sahip olduğu için şanslı olduğunu düşünen biridir.

***

Gözlerimi revirde açtım. Hafif doğrulmaya çalıştığımda Harry omuzlarıma bastırıp yatağa geri yatmamı sağladı. Başımda hissettiğim ağrıyla dudaklarımın arasından acı bir inleme dışarı kaçtı. kısık sesle küfürleri ardı ardına sıraladıktan sonra titrediğimi fark ettim. Ağzımı aralayıp mırıldandım.

Meissa: "Üşüyorum.."

Harry, yan yataktan aldığı grimsi kalın battaniyeyi yavaşça üstüme örttü. Kimseden ses çıkmıyordu ki sessizliği Hermione bozdu.

Hermione: "Uzun süre gelmeyince Dumbledoreye gittik.. Gönüllü bir kaç öğrenciyle seni yasak ormanda aramaya başladık. Şey.."
Meissa: "Kim buldu?"
Hermione: "Draco ve Lucas.. beraber tartışarak uzaklaşmışlardı bizden. Yaklaşık yarım saat sonra Harry'nin kucağında revire geldin."
Meissa: "Malfoy gönüllü mü oldu?"
Hermione: "Garip değil mi?"

Hafif güldü. Harry'nin ölümcül bakışlarını üstünde hissedince yüzü geri eski halini aldı.

Meissa: "Onlar gitti mi..?"
Hermione: "Madam Pomfrey içeri çok kişi almadığı için Ronla beraber dışarda bekliyorlar.."
Meissa: "Sen benimle ne konuşacaktın..?"
Hermione: "Ne?"
Meissa: "Mcgonagall noel balosunu anlatırken demiştin.."

Hermione Harry'e gitmesi için kaş göz yapınca Harry yaklaşıp alnımı öptü ve çıktı. O çıkarken kapının aralığından içeri bakmaya çalışan Gryffindor öğrencilerinin pekte başarılı olduğu söylenemez.

Hermione rahatsız etmemek için yatağın ucuna oturdu. Elini uzatıp kan yüzünden sertleşmiş saçlarımı yavaşça okşadı. Burktuğum ayağım pek acımıyordu.

Hermione: "Dracoyla Hogsmead'e gittin, onunla takılmak için yakın arkadaşlarını -Fred ve George'u- sattın, seni yasak ormanda aramak için gönüllü oldu.. Meissa farkındasın değil mi? O bir zorba. Bana yaptıkları umrunda olmaya bilir ama Harry'e.."

Konuşmaya devam etti. Hermioneye değil Hermione'nin arkasında duran gölgeye odaklandım. Gölge kıza kısa bir bakış atıp bana döndü.

"Susma"

Sesi.. soğuk ve yorgundu. Ayrıca bir yetişkin kadar da sertti. Beyaz gözleri artık beyaz değil kırmızıydı. Alnındaki ve omuzlarındaki yuvarlaklar gibi... uzun süredir yoktu. Ne oldu da bu hale geldi?

"Bana bakma.. şüpheleniyor. Susma, söylediği her şeyin farkındasın. Kolay sanıyor... Cevabını ver."

Kafamı tamam şeklinde sallayıp hermioneye döndüm. Hiç şüphelenmişe benzemiyordu... hala Draco hakkında konuşuyordu.

Meissa: "Kapa çeneni"

Cevap vermeyip şaşkın bir ifadeyle yüzüme bakmaya başladı. En az onun kadar söylediğim şeye bende şaşırmıştım. Gölgenin haklı olduğunu düşünüyorum... Söylemesi kolaydı! Bunu zaten biliyordum. Iğrenç biri olduğunu, zorba olduğunu, her şeyi... Ne yapmamı bekliyordu ki? Uzaklaşabilseydim zaten çoktan uzaklaşmıştım.

Hermione: "Yanlış bir şey mi söyledim..? Özür dilerim.."

"Gönder onu"