BOXER.||Ackerman.

24•

"Çoktan 3 ay 22 günü devirdik, nasıl hissediyorsun?" Diye sordu Doktor, yüzünde bir gülümseme vardı.

"Bazen kasılmaların oluyor ve bu beni korkutuyor. Onun dışında çok iyiyim." Diye cevap verdi sakin bir sesle Murao.

"Bunlar normal şeyler, herhangi bir problemin daha oldu mu?" Diye sordu Doktor." Geçen aydan bugüne?"

Murao, başını iki yana salladı.
"Hayır, aslında oldukça iyiyim. Bu...normal mi?" Diye sordu umutla.
Sonuçta daha  evvel iki çocuğunu da yitirmiş bir anneydi.

"Evet, tabi ki normal. Güzel bir hamilelik geçiriyorsun şuan." Dedi Doktor, umut verici bir gülümsemeyle.
"Endişelenme. İkizleri sağlıcakla kucağına alacaksın."

Murao, tebessüm etti.

"Pekâla, 3.ayın olduğuna göre cinsiyetlerini merak etmiyor musun?" Diye sordu Doktor.

"Evet, oldukça!" Dedi heyecanını tutamayan Murao.

"Eşin nerede?" Diye sordu Doktor, odaya bakınarak." Genelde seninle gelir."

"Bilmiyorum...gecikti." Diye mırıldandı Murao.

"Pekâla...biz başlayalım o zaman." Dedi Doktor, ayağa kalkıp sedyeye ilerleyerek.

Murao da oturduğu koltuktan kalkıp sedyeye ilerledi.
"Sahiden nerede kaldı bu?"
Sedyeye uzanarak, tişörtünü kaldırdı ve göbeğini açtı.

"Tekme attığını hiç hissettin mi?" Diye sordu Doktor, Murao'nun dikkatini dağıtmak için konuyu değiştirmişti.

"Aslında çok hareketsizler, bu normal mi?" Diye sordu Murao, endişeyle.

"Demek ki uslu çocukların olacak, hemen endişelenme."

Jele uzanıp aldı ve Murao'nun karnına sıktı. Ultrason cihazını, Murao'nun karnına değiştirdiğinde Murao biraz irkilmişti.

"İkizlere hamile kalıp nasıl zayıf görülebiliyorsun? Yoksa yemek yemiyor musun?" Diye sordu Doktor, kaşlarını hafifçe çatıp onu sorgulayarak.

"Aksine! Eşim ağzımı bir ân olsun boş bırakmıyor."

"Ah siz yiyip yiyip kilo almayanlar..." dedi Doktor eğlenerek." Hayatımı yaşıyorsunuz cidden..." ultrason aletini karnında biraz daha gezdirdikten sonra, Murao'ya dönüp gülümsedi.
"Sen bunlara hareketsiz diyorsun ama içeride kavga ediyor gibi gözüküyorlar. Üç aylık bebeklerin bu kadar hareketli olması çok ilginç." Dedi Doktor neşeyle." Hissetmemene şaşırdım."

"Öyle mi?" Dedi ekrana bakarak Murao." Ah, hayır... babaya benzeyecekler..."

"Önce ikisininde kalp atışlarını dinleyelim."

Murao, bir tebessümle başını salladı.
"Evet, lütfen..."

Doktor, ultrason cihazının klavyesinde elini gezdirdikten sonra bir tuşa bastı.

Kapı sertçe açıldı ve kapandı.
"Geç kaldığım için üzgünüm, park edecek yer bulamamıştım!"
Kulağına dolan kalp atışı sesiyle, Levi yerinde donup kalmıştı.

"Baba adayımız tam zamanında geldiniz." Dedi Doktor, kaşlarını kaldırarak.

"Levi..." diye mırıldandı Murao.
Bir anlığına gelmeyeceğini düşünmüştü.