ေျခသံဖြဖြေလးနင္းေလ်ွာက္လာတဲ့အသံေၾကာင့္ သူစိတ္ပ်က္သြားမိတယ္။
ငါမွားတာ ငါဘက္ကမွားတာပါလို႔သာေတြးမိေတာ့တယ္။တံခါးLockမခ်ဘဲအိပ္ယာဝင္မိတဲ့ သူရဲ့မဟာအမွားႀကီးပါ။
ဟင္!
အသံကေပ်ာက္သြားပါလား။ ျပန္ထြက္သြားတာမ်ားလား။ သိခ်င္စိတ္က ဘယ္လိုမွာတားမရေတာ့ မ်က္လံုးဖြင့္ၾကၫ့္မိလိုက္တယ္ ။
" OMG...."
ေၾကာက္လန႔္ကာတစ္ဖက္လွၫ့္လိုက္မိသည္။
ကုတင္ေပၚကျပဳတ္က်လုဆဲဆဲ လက္တစ္စံုက Jen ရဲ့ပုခံုးကိုထိန္းထားႏိူင္ခဲ့တယ္။
" နင္ အဲေလာက္ေတာင္
လန႔္သြားမယ္မထင္လို႔ Sorry ..ဟီး"
" Sorry ...!"
ေျပာေနတာကရိုက္သတ္ခ်င္စရာဒီမွာႏွလံုးခုန္ရပ္မတတ္ျဖစ္သြားတာကို
သူက Sorryတဲ့၊ စိတ္ရိွလက္ရိွလုပ္လိုက္
ရ သူလက္နဲ႔ သူမေသေတာ့မည္။
" မလန႔္ဘဲေနမလား နင္ရုပ္လည္း
မွန္သြားၾကၫ့္အံုး "
" ကိုယ့္ရုပ္ကိုကိုယ့္သိပါတယ္ မနက္ျဖန္
နင္နဲ႔သင္တန္းလိုက္တက္မလို႔ Maskေလးတပ္ထားရံုေလးပါ "
" နင္ကတကယ္တက္မလို႔လား၊ဒါေလးေကာင္းသားဘဲ ငါလည္းအေဖာ္ရတာေပါ့ "
သူမကို စိတ္ဆိုးေနတာေတာင္ ဘယ္ေရာက္သြားလဲမသိ Jnenie kimဆိုတာ အဲလိုေပါေတာေတာခ်စ္စရာေကာင္မေလးပါ။
" ကဲ... ဒါဘဲမလား သြားေတာ့....
ငါအိပ္ေတာ့မယ္ Good night "
Rosé ဆိုတာက အေဖရဲ့ညီမကေမြးတဲ့သမီး။ Jenထက္တစ္ႏွစ္ငယ္တဲ့ဆိုေပမယ္ ကိုယ့္ကအၿမဲသူအေပၚကေလးဆိုးလုပ္ေနက်။သူအေပၚလည္းဂရုစိုက္ၿပီး ခ်စ္
တတ္တဲ့ညီမေလးတစ္ေယာက္ပါ။
ကိုယ့္ကအႀကီးဆိုေပမယ့္ ဘယ္ေတာ့မွ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးမေနတတ္တဲ့သူ
တစ္ေယာက္ဆိုလည္းမမွား။
ဒါေတာင္သင္တန္းမွာ ခပ္ေခ်ေခ်ေနတဲ့ေနရမွာကိုယ့္က Queenတဲ့ !
အတင္းေတြကို သတင္းအျဖစ္နဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကသယ္ေဆာင္လာခဲ့ၾကေသးတယ္။
>>>>>>
သူ ေရခ်ိဳးေနရင္းသက္ျပင္းခ်မိတယ္။
အခန္းေတြကလည္းေဈးႀကီးလိုက္တာ
အလုပ္ကလည္းရွာရတာမလြယ္။
ဟူး...သက္ျပင္းကိုေရနဲ႔အတူ မုတ္ထုတ္
လိုက္သည္။
YOU ARE READING
နှောင်ကြိုးရဲ့အလွန်
Fanfictionကျမမှာ အန်ကန်သမီးတင်တောင်းဖို့ ကြိုးလေးတစ်ချောင်းနဲ့ချည်နှောင်ထားတဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတရားတစ်ခုဘဲရှိတာပါ။ အဲဒီချစ်ခြင်းမေတ္တာနဲ့ဘဲ အန်ကန်သမီးတင်တောင်းမှာပါ Manoban >>>> နီနီ ဥယျဉ်ထဲမှာ နီနီ ပျိုးထားတဲ့ပန်းက ဒီတစ်ပင်တည်းသာ၊ အဲဒီအပင်လေး နေရောင်ခြည်ရပြီ...
