မင္းဟာ ေကာင္းကင္ႀကီးဆိုရင္
ကိုယ့္ဟာ မင္းအတြက္
ေရာင္စံုသက္တန႔္ႀကီးဘဲေပါ့။🌈🌈
မင္းဟာ ေနမင္းႀကီးဆိုရင္
ကိုယ့္ဟာ မင္းအတြက္
ထီးမိုးသက္တန႔္ေလးဘဲေပါ့။☂️☂️🌈
မင္းဟာ လမင္းႀကီးဆိုရင္
ကိုယ့္ဟာ မင္းရဲ့အနီးဆံုးက
ၾကယ္ကေလးဘဲေပါ့။ ⭐⭐
မင္းဟာ ပင္လယ္ႀကီးဆိုရင္
ကိုယ္ဟာ မင္းအတြက္
ေရလိႈင္းေလးဘဲေပါ့။🏝️🏖️
မင္းဟာ လိပ္ျပာေလးဆိုရင္
ကိုယ္ဟာ မင္းအတြက္
ပန္းေလးတစ္ပြင့္ဘဲေပါ့။🌻🌻
အခ်ိန္ေတြကဘယ္လိုကုန္ဆံုး
သြားခဲ့မွန္းမသိ (၁)ႏွစ္ဆိုတဲ့အခ်ိန္
ဟာမေန့တစ္ေန့ကလိုပါလားလို႔ နီေတြးမိတယ္။
ေဘဘီလက္ကိုတဲြခ်ိတ္ၿပီးေလ်ွာက္ေနရရင္အရာရာကို ေမ့ေလ်ာ့ေနတတ္သည္။
ႏွလံုးသားထဲမွာေတာ့ ၿပီးျပၫ့္စံုေနသလို သူခံစားရတယ္။
တစ္ျခားဘယ္အရာမွမလိုအပ္ေတာ့သလို ေဘဘီဟာ သူမရဲ့ကမ႓ာေလးျဖစ္လာခဲ့ေတာ့တယ္။
ဒီေန့ဘာေန့လဲဆိုတာ ေဘဘီမွတ္မိပါမလားလို႔စိတ္ေလာေနတာလဲအေမာ။
ေဟာ.. လာပါၿပီ မိုးျပာေရာင္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးအက်ီကို ဂ်ိမ္းတိုေလးတဲြဝတ္ထားျပန္သည္။
ႏႈတ္ခမ္းနီမေလးေတြရဲ့ အသံေတြၾကားေနရၿပီ
ဟူး.... ရင္ေမာလိုက္တာ ေဘဘီရယ္!!
သူ ဘာမွာဆက္ေတြးမေနေတာ့ဘဲ ေဘဘီ
ဆီေျပးသြားၿပီးခါးေပၚလက္ယွက္လ်ွက္
ဖက္ထားမိေတာ့တယ္။
" အား..နီ ကေဘဘီကိုအဲေလာက္ေတာင္
လြမ္းေနတာလား "
သူဆီေျပးဖက္လာတဲ့ နီရဲ့မ်က္ဝန္းေလးေတြကိုဖြဖြေလးနမ္းရိွူက္လိုက္တယ္။
ဒီပိစီေကြးေလးကို သူအသက္တမ်ျွမတ္ႏိူးရ
ပါတယ္။
" ဟာ ...သြားပါၿပီ ကုန္ပါၿပီ။
ငါဟာႀကီးပါသြားၿပီ ။ "
"ကၽြန္မအသည္းေတြ
ေတာ့တစ္စစီႂကြေကုန္ပါၿပီ "
"ဟဲ့ ဘာေတြလိုက္ေကာက္ေနတာလဲ "
" ငါႏွလံုးသားေလး
ေအာက္ျပဳတ္က်သြားလို႔ပါဟယ္ "
စတဲ့ စတဲ့အသံေတြဟာ ခဏေလးအတြင္းမွာ ႏႈတ္ခမ္းနီမေလးေတြဆီက ဆူညံပြက္ေလာရိုက္သြားေတာ့တယ္။ဒီအသံေတြကိုေက်ာခိုင္းၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ထြက္လာခဲ့သည္။
နီနီရဲ့မ်က္ဝန္းေတြမွာ ေက်နပ္မူကေတာ့ေျပာျပေနစရာေတာင္မလိုေတာ့ဘူးထင္ပါတယ္။
YOU ARE READING
နှောင်ကြိုးရဲ့အလွန်
Fanfictionကျမမှာ အန်ကန်သမီးတင်တောင်းဖို့ ကြိုးလေးတစ်ချောင်းနဲ့ချည်နှောင်ထားတဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတရားတစ်ခုဘဲရှိတာပါ။ အဲဒီချစ်ခြင်းမေတ္တာနဲ့ဘဲ အန်ကန်သမီးတင်တောင်းမှာပါ Manoban >>>> နီနီ ဥယျဉ်ထဲမှာ နီနီ ပျိုးထားတဲ့ပန်းက ဒီတစ်ပင်တည်းသာ၊ အဲဒီအပင်လေး နေရောင်ခြည်ရပြီ...
