"ကိုယ့္နာမည္က kai ဒီေန့မွလူစားထိုးဝင္
လာတဲ့ဆရာ ဆိုပါေတာ့"
ဒီေကာင္မေလးကို ေတြ့ကတည္းက
စိတ္ဝင္စားတာ သူရဲ့ Dance ကကြက္
ေတြက သူမတူေအာင္ထူးျခားေနသည္။
အထူးျခားဆံုးကေတာ့ ယံုၾကည္မူေတြနဲ႔
ေတာက္ပေနတဲ့ သူရဲ့မ်က္ဝန္းေတြကို
သူသတိမျပဳမိဘဲမေနႏိူင္ခဲ့ဘူး!
သံစဉ္ေတြအမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းေနတာေတာင္
သံစဉ္နဲ႔လိုက္ဖက္ညီေအာင္ ကကြက္မ်ိဳးစံု
ဖန္တီးႏိူင္တဲ့ သူမကို စိတ္ထဲမခ်ီးက်ူးဘဲမ
ေနႏိူင္ေလာက္ေအာင္ထိ။ေနာက္ေတာ့ေကာင္မေလးကိုစမ္းသပ္ခ်င္လို႔ သံစဉ္ေျပာင္း
ၿပီး ကိုယ့္ဝင္က ေတာ့ အေၾကာက္အလန႔္နဲ႔ လွပ
စြာျငင္းဆန္ေနခဲ့တာ ကိုယ့္သာအသိဆံုး။
ေကာင္မေလးၾကၫ့္ရတာ တစ္ခုခုစိုးရိမ္သ
လိုဘဲ သူရဲ့ေပါ့ပါးေပ်ာ္ရႊင္မူေတြ ေပ်ာက္ရွသြားသလိုခံစားမိေနတယ္။
" ဟုတ္ကဲ့...Manoban ပါ.."
အကဲျဖတ္ ဘုတ္အဖဲြ႔ရဲ့အေရးပါဆံုးသူ
လို႔ သူသိထားခဲ့သည္။ကမ္းေပးလာတဲ့
လက္ကို လႈမူေရးအရလက္ဆဲြႏႈက္ဆက္
လိုက္ရသည္။
" ကိုယ့္အရိုးသားဆံုး ေျပာရရင္
မင္းကိုျမင္ျမင္ခ်င္း သေဘာက်တယ္
ကိုယ့္က ဟန္ေဆာင္ရတာမႀကိဳက္ေတာ့
အပြင့္လံုးဆံုးေျပာမိတာ၊ကိုယ့္က မိန္းကေလးေတြ ဘယ္လိုခ်ဉ္းကပ္ရမယ္ဆိုတာ မသိေတာ့၊
နည္းနည္းရိုင္းသြားမယ္ထင္တယ္ "
" က်မ ကိုေမတၲာရိွေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။က်မ မွာျမတ္ႏိူးတန္းဖိုးထားၿပီး
ခ်စ္ရမဲ့သူရိွတဲ့အတြက္ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။
က်မ အခ်ိန္မရလို႔ ခြင့္ျပဳပါအံုး "
Kai ဆိုတဲ့လူကို သူစိတ္မဝင္စားႏိူင္။ျပန္ေျပာလိုက္ရတာေတာင္ မေကာင္းတတ္လို႔။အလို
မက်မူေတြနဲ႔ တြန႔္ခ်ိဳးသြားတဲ့မ်က္ခံုးတစ္စံုေအာက္၊ေဒါသမ်က္ဝန္းတစ္စံုျပန္ျမင္ေယာင္
လာမိသည္။ကမ္းစပ္မွာတိုက္ေတာ့မဲ့ မုန္တိုင္းရဲ့အေငြ့အသက္တခ်ိဳ႕ကို ရင္ထဲမွာခံစားမိေနတယ္။
>>>>>>>
နီနီ ကိုမေတြ့ရတာ၁ပတ္ေက်ာ္သြားၿပီး
အိမ္ေရ႔ွရပ္ေစာင့္ေနတဲ့ရက္လဲ ၁ပတ္
ေက်ာ္သြားၿပီ။အလုပ္သြားအလုပ္ျပန္
ကားေပၚမ်က္မွန္နက္တပ္ၿပီး သူဘက္
တစ္ခ်က္ေတာင္ လွၫ့္မၾကၫ့္ခဲ့တဲ့ နီနီ
ေၾကာင့္ မ်က္ရည္ေတြဝဲတက္လ်ွက္ နီနီ လို႔
သာတိုးတိုးေခၚရံုတတ္ႏိူင္ခဲ့သည္။
သူမွာ အခုေတာ့မာနေတြလဲမဲ့ေနရၿပီ။
YOU ARE READING
နှောင်ကြိုးရဲ့အလွန်
Fanfictionကျမမှာ အန်ကန်သမီးတင်တောင်းဖို့ ကြိုးလေးတစ်ချောင်းနဲ့ချည်နှောင်ထားတဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတရားတစ်ခုဘဲရှိတာပါ။ အဲဒီချစ်ခြင်းမေတ္တာနဲ့ဘဲ အန်ကန်သမီးတင်တောင်းမှာပါ Manoban >>>> နီနီ ဥယျဉ်ထဲမှာ နီနီ ပျိုးထားတဲ့ပန်းက ဒီတစ်ပင်တည်းသာ၊ အဲဒီအပင်လေး နေရောင်ခြည်ရပြီ...
