" Jen အခ်ိန္ရရင္ Jisoo စကား
ခဏေျပာလို႔ရမလား "
သူဖိုင္တဲြတစ္ခ်ိဳ႕ကို ေသခ်ာစီရင္းJen,ကိုေမးလိုက္ေလသည္။
ခုနဝယ္လာတဲ့ေကာ္ဖီႏွစ္ခြက္မွာ တစ္ခြက္ကို
Jen ကိုကမ္းေပးလိုက္သည္။
" ေက်းဇူးပါေနာ္ Jen လည္းေကာ္
ဖီေသာက္ခ်င္ေနတာ။ Jen အခ်ိန္ရပါတယ္။
Jisoo ေျပာစရာရိွလို႔လား "
ေကာ္ဖီကိုတစ္ငံုေသာက္လိုက္သည္။
လ်ွာဖ်ားထဲစိမ့္ဝင္သြားတဲ့ ခါးသက္သက္အရသာကို သူႀကိဳက္တယ္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သား ကုမၼဏီရဲ့ေခါင္မိုးေပၚတက္လာခဲ့ၾကေလသည္။
" မန္ႏိုနဲ႔ Jen ေတြ့ျဖစ္ေသးလား။
အဲဒီေကာင္မေလး သူအိမ္မက္ေတြကို
ဖ်က္ဆီးေနတယ္ "
စကတ္အတိုကို ဒူးေအာက္ကေန
လက္လ်ိႈသိမ္းရင္း ခံုတန္းေလးေပၚ
ႏွစ္ေယာက္သားထိုင္မိၾကတယ္။
" Jen သိပ္နားမရွင္းလို႔
Jisoo ဘာေျပာခ်င္တာလဲ "
Jisoo ဟာေဘဘီနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး သူကိုတစ္ခုခု
ေျပာခ်င္ေနပံုရတယ္။
ဒါမွမဟုတ္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အေၾကာင္းသိသြားလို႔မ်ားလား။
ေဘဘီနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ခုလိုေျပာလာတာဟာ Jisoo ဟာသူတို႔ႏွစ္ေယာက္အေၾကာင္း
ရိပ္မိေနၿပီးမွန္း သူခန႔္မွန္းမိတယ္။
" မန္ႏို ႏိူင္ငံျခားသင္တန္းသြားမတက္
ေတာ့ဘူးတဲ့။ ဒီမွာဘဲကိုယ္ပိုင္လုပ္
ငန္းေလးတစ္ခု လုပ္ႏိူင္ေအာင္ႀကိဳးစား
မယ္တဲ့၊ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက သူဝါသာနာကို စြန႔္လႊတ္ေတာ့မယ္လို႔ေျပာေနတယ္။
Jen နဲ႔ေတြ့ျဖစ္ရင္ကူေျပာေပးပါအံုး"
Jisoo လက္က ေကာ္ဖီေဘးခ်လိုက္သည္။
ဝင္လုဆဲဆဲေနေရာင္ျခည္ေလးဟာ အေလ်ာ့မေပးခ်င္သလိုနဲ႔ အစြမ္းကုန္ျဖာထြက္ျပေနေသးတယ္။
အဲဒီလင္းေရာင္ျခည္ေလးကို Jisoo ဟာ
အဓိပၸါယ္မဲ့စြာေငးၾကၫ့္ေနမိတယ္။
" Jen နဲ႔ေတြ့ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီကိစၥာ Jisoo စိတ္မပူပါနဲ႔။
Jen သူနဲ႔ဒီကိစၥာကိုေသခ်ာေဆြး
ေနြးၿပီးပါၿပီး "
ဟိုတယ္မွာေန့တုန္းက သူတို႔ဒီကိစၥာကို
အခ်ိန္အၾကာႀကီးေဆြးေနြးခဲ့ၾကတယ္။
ဒီမွာအလုပ္လုပ္မွာကို သူဘယ္လိုမွလက္မခံႏိူင္ေၾကာင္း၊ ေဘဘီရဲ့ အိမ္မက္ေတြကို သူေၾကာင့္အဆံုးရႈံးမခံႏိူင္ေၾကာင္း၊ ခုခဏေလးေဝးေနရတာဟာ တစ္ခ်ိန္မွာတစ္ေယာက္လက္တစ္ေယာက္ဆုပ္ကိုင္ႏိူင္ဖို႔အတြက္၊ေျခတစ္လွမ္းဆိုတာ ကေလးတစ္ေယာက္လို၊ေခ်ာ့တစ္ခါေၾကာက္တစ္လွၫ့္ေျပာခဲ့ရေလသည္။
YOU ARE READING
နှောင်ကြိုးရဲ့အလွန်
Fanfictionကျမမှာ အန်ကန်သမီးတင်တောင်းဖို့ ကြိုးလေးတစ်ချောင်းနဲ့ချည်နှောင်ထားတဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတရားတစ်ခုဘဲရှိတာပါ။ အဲဒီချစ်ခြင်းမေတ္တာနဲ့ဘဲ အန်ကန်သမီးတင်တောင်းမှာပါ Manoban >>>> နီနီ ဥယျဉ်ထဲမှာ နီနီ ပျိုးထားတဲ့ပန်းက ဒီတစ်ပင်တည်းသာ၊ အဲဒီအပင်လေး နေရောင်ခြည်ရပြီ...
