After Everything

Chapter 7

Admiring someone doesn't always mean that you like them romantically. Sometimes, we admire someone because we like what they do and I think that is what I feel toward Mico, the same way I like Krizza.

"You like him, right?" Kumunot ang noo ko sa tanong ni Ice na sinundan ko rin ng isang magandang ngiti.

"He is a very good friend to me." I looked at Mico and I realized how my life became this happy because I am with him. It seems that I am inlove but I don't think that is the case.

I am happy that he has Hera as his girlfriend. We, Krizza and I and Hera, might not like each other but the three of us love Mico. We are happy that he is happy with his life.

"You are saying that because he has a girlfriend." Ano bang problema nitong lalaking 'to at biglang ganito ang gustong pag-usapan?

"We are friends and that is all." Kunot noo kong sagot kay Ice. "What's with all those questions? Stop it." Iritable kong sabi habang masama ang tingin sakanya.

"Kath." Napalingon ako sa pinanggalingan ng boses na nagtawag sa akin. Some call me Kath for my nickname. I saw Mico picking his things with a worried face.

"What's up?" Tanong ko rito. Nilapitan ko siya para tanungin kung ano ang nangyayari.

"Mayroong emergency sa bahay. I need to go. Let's go. Ihahatid na kita." Bakas sa kilos ni Mico ang pagmamadali.

"Hindi na, Mico. I can go home alone later. Mapapatagal kung ihahatid mo pa ako dahil mas mapapalayo ang ikot mo." He looked at me with his creased forehead.

"Let's go, Kath. I promised Kuya Kris that I will not let you go home alone." Kalmadong sabi ni Mico kahit na nagmamadali ang kilos nito.

"I will drive her home, Mico. Don't need to worry about her." Napalingon ako kay Ice na naglalakad papalapit sa amin.

"See? Sasabay na lang ako kay Ice. Stop worrying about me. Go now. Take care." I smiled at him.

"Take care of Kassandra, Ice. Thank you." Nagpaalam na si Mico pauwi at nagmamadaling umalis.

Bumalik ako sa lamesang kinauupuan ko para ituloy ang ginagawa ko. It's already 8pm and I am already hungry.

Lumapit ako kay Ms. Herrera at nagpaalam na kung maaari ay uuwi na ako at ipagpatuloy na lamang bukas ang ginagawa. Napatingin ito sa orasan niya at napailing nang makita kung anong oras na.

"Okay, everyone. Let's call this a day. Sa mga pupunta dito bukas, 9am ang call time natin. I am not requiring you all to go but I will appreciate your help and cooperation for tomorrow. Thank you for this day. You did a good job, everyone. Goodnight." Matapos sabihin ni Ms. Herrera 'yon ay nagkanya kanya na nang uwi ang mga kasama ko matapos magpaalam sa lahat.

"Let's go." Napalingon ako kay Ice na nakatayo sa likuran ko. Bitbit niya ang kanyang bag sa kanang balikat habang may hawak na paper bag ang kaliwang kamay.

"Hindi mo na ako kailangang ihatid. I can go home alone." Napasimangot siya dahil sa sinabi ko.

"Nope. I'll drive you home. Let's go." Kinuha niya ang bag kong nakapatong sa ibabaw ng lamesa ko bago naglakad papalabas ng SG Office.

Mabilis kong inayos ang mga iuuwi kong paper works para mahabol ang isang iyon.

"Ice." Malakas kong sigaw para marinig niya ang pagtawag ko. Medyo nakakalayo na rin siya nang makalabas ako ng office.