DANTEL //+18 TEXTİNG

0.2

Batuhan Alsancak

Öğlene doğru uyandığımda yataktan zar zor da olsa kalkıp lavaboya gittim. Uzun sayılabilecek bir duş alıp çıktım. Siyah boxer siyah tişört ve siyah pantolon giyip aşağıya kahvaltıya indim. Tek yaşıyordum ailem Antalyada yaşıyorlar. Yardımcım Kübra teyze evin işlerini hallediyordu. Arada eşi Bahtiyar amca da geliyordu bahçe ve havuz işleri ile ilgileniyordu. Kahvaltı sofrasına ilerledim.

"Günaydın Batuhan Oğlum"

"Günaydın Kübra teyze"

"Oğlum akşama eve gelecek misin?"

"Gecenin bir yarısı girerim yine ne oldu ki?"

"Kızımın yanına gideceğim de geç geleceksen çıkabilir miyim diyecektim?"

"Sormana gerek yok Kübra teyze annemlerin yanında nasılsan burda da öyle olabilirsin."

"Sağol oğlum."

Kübra teyze 'nin kızı Güneş. Çocukluğumuz birlikte geçmişti bir gün hiç bir şey söylemeden apar topar gitmişti. Kübra teyzeye annem vesilesi ile sorsam da söylememişti sebebini hiç bir zaman.

Kahvaltımı edip hızlıca evden çıkıp motora atlayıp gideceğim yere ibreti kökleyip gittim.

Restoranın önünde durduğumda. Motordan inip kaskı kafamdan çıkartıp motorun üzerine bıraktım anahtarı yanımda duran Murata fırlattım.

"Kızımı güzel yere park et murat."

"Emriniz olur Batuhan bey"

Restoranın içine girdiğimde gözler bana dönmüştü. Genelde aralarında fısıldaşırlar ya da fotoğraf çekilmek için yanıma gelirlerdi. Bu sefer ikiside olmadı. Mutfağın içine girdiğimde herkes işini yapıyordu.

"Günaydın arkadaşlar"

"Günaydın Şef"

Evet. Şef. Yemeğe merakım çocukken başlamıştı. Kübra teyze yaparken onu izlerdim hep denememe izin verirdi. Annem mutfağı sadece kahve almak için kullanırdı. Babam zaten eve zar zor uğrardı. Beni Kübra teyze büyüttüğü için ona çok değer veriyorum. Soyunma odasına girip üzerimdeki deri ceketi çıkartıp kenara attıp üzerimdeki gömleğin düğmelerini tek tek çözüp Dolabın içine astım. Şef önlüğümü elime alıp üzerime geçirdim. Sağ göğsümün üzerinde

Şef. Batuhan ALSANCAK

Yazıyordu. Yıllarca eğitim aldım, çalıştım ve sonunda kendi restoranımı kurdum. Kısa süre içerisinde tüm dünyada parmakla gösterilen bir restorant haline getirdim burayı. Yemek eleştirmenlerinden her zaman tam not aldı yemeklerim. Hayat mottom vardı buna inanarak bu günlere geldim.

'Yemeğin kadını erkeği yoktur,isteyen herkes yapabilir '

Önlüğün düğmelerini kapatıp içeri geçerken telefonun bildirim sesi duyuldu.

Alev:Günaydın Batu.

Alev:Hoş sen zaten uyanıksın. Kesin şu anda restorantta 'herkes işini yapsın hataya yer yok ' diye bağırıyorsundur jsjzj

Bu kız beni nerden tanıyordu?
Gerçekten merak ediyordum. Çünkü etrafımı ve beni çok iyi biliyor.

BATU :Günaydın.

BATU:Daha başlamadım yeni geldim sayılır.

BATU:Adın ne?

Alev:Alev.