DANTEL //+18 TEXTİNG

0.5

Güneş aşım olduğu adama baktı abisinin düğününden beri sadece fotoğrafları ile idare ediyordu. Ona dokunmak için can atıyordu.

"Ama sen yoktun? Ne zaman geldin?"

Genç kadın son model telefonundan saate baktı ve konuştu.

"Şu anda 4 saat oluyor"

"Gelir gelmez buraya mı geldin?"

"Namın dünyaya yayılmış durumda bende merak ettim iner inmez soluğu burada aldım."

"Anladım. Sen çok değişmişsin ama saçların ve gözlerin hala aynı ele veriyorsun kendini"

Genç kadın utanarak kafasını çevirdi boğaz manzarasına doğru.

"Değiştim fazlasıyla hemde. Hemşire oldum. Çocukluk hayalimi gerçekleştirdim istediğim her şeye sahip oldum. Sadece biri hariç"

"O nedir?"

Genç kadın gülerek cevapladı.

"Sevdiğim beyefendi"

Batuhan tek kaşını kaldırarak genç kadına baktı. Ne yani sevgilisi mi vardı şimdi afetin? Kim bilir hangi hıyardı? İçi kıskançlık ile dolmuştu genç adamın.

"Kim peki tanıyor muyum?"

"Pek sanmam."

"O seni sevmiyor mu?"

"Sevildiğinden hiç bir zaman emin olamazsın Batu"

Gözleri parlayacak baktı genç kadın sevdiği adama sensin demeyi ne çok isterdi şimdi. Kucağına atlayıp şef - müşteri fantazi si yapmayı. Küçük Batuhanı altında sertleşirken hissetmek.

"Bunca zaman neden gelmedin Güneş? Ben seni hep bekledim ama sen aramadın bile?"

"Geldim. Ama sen görmedin beni görmek istemedin Batu. Aradım ama açmadın. Çocukken olduğu gibi beni hep görmezden geldin. Sahi şimdide görmezden gelecek misin?"

Genç kadının kırık kalbi yeniden göğsünü ağrıtmaya başladı kaç kere aramıştı batuhanını. Gecelerce onun için gözyaşı dökmüştü her magazin haberi ni merakla okuyordu ama ne zaman bir kızla görse kalbi yerinden sökülüyormuş gibi ağrıyordu göğsü. Biraz da bundan gitmişti ya İtalyaya intikam almak istiyordu o zamanlar ondan ama daha sonra vazgeçti onu güzelliği ve zekası ile etkisi altına alacaktı.

"Ben seni hiç görmezden gelmedim Güneş. Nereye gittiğini neden gittiğini hep merak ettim sordum kimse cevap vermedi güneş."

"Önemli değil Batu. İkimizde büyüdük farklı hayatlarımız var. Neyse yemek için teşekkür ederim hesabı ödeyip kalkayım ben"

Elini hafifçe kaldırıp garsona işaret ettiği sırada eli Batuhan tarafından indirildi.

"Temastan hoşlanmam Batuhan"

"Çocukken yada genç kızken böyle değildin sen Güneş?"

"Diyorum ya değiştim ben Batuhan senin tanıdığın masum Güneş değilim artık. Alev Güneş Kayayım"

Sağ yanağını hafifçe kaldırıp gülümseyerek masadan çantasını alıp kalktı. Mini elbisesi ve kızıl saçları ile ortalığı kasıp kavuruyordu. Bir kere bakan dönüp bir daha bakıyordu merdivenlerin başına geldiğinde kafasını çevirip Batuhana baktı elini kaldırıp parmaklarını hafifçe oynatarak gülümsedi. Genç adam mest olmuştu. Çocukken de Güzeldi güneş ama şimdi tam bir afet olmuş. Kadının her yerinden kalite akıyordu. Çocukken onunla futbol oynayan Güneş gitmiş yerine oturmasını kalkmasını bilen zekası ve konuşması ile büyüleyecek bir kadın gelmişti. O vücut kıvrımlarını düşündükçe aklını kaçıracak gibi oluyordu. Gözleri gökyüzü gibi uçsuz bucaksız huzur yuvası, saçları doğa gibi öyle narin öyle büyüleyici, Uzun ince parmakları Batuhan düşündükçe daha çıkmaza giriyordu. Sevdiği vardı kadının ona bakmazdı ki. Oysaki genç kadın onu taparcasına seviyordu. Genç adam oturduğu yerden kalkıp aşağıya inip soyunma odasına gitti direk. Telefonun bildirim sesi ile cebinden çıkartıp baktı.