DANTEL //+18 TEXTİNG

19

Bulunduğumuz durum pek de iyi sayılmazdı annem ile babam odada uyuyorlardı her an biri kalkıp bu halimizi görebilirdi.Kollarından çıkarak odanın köşesine doğru ilerledim.

"Olayları çözmeden bana yaklaşma Batuhan"

"Bana inanmıyor musun Güneş?"

"Sana nasıl inanayım Batuhan gittiğim günden beri aklımdan çıkmayan adama geri dönüş yapmışım aynı hisleri paylaştığımızı sanarken başkasıyla nişanlanmak üzere olduğu duyuyorum ne tepki vermemi bekliyorsun?"

"Bana biraz güven olur mu? Çözücem dediysem Çözücem ayrıca seven üzülen tek senmişsin gibi davranmayı kes Güneş"

Histerik bir gülüş sergiledim.

"Ben senin sevdiğini, üzüldüğünü düşünmüyorum Batuhan seven özler, arar, merak eder ki sen dünyaca ünlü bir şefsin gitmediğin ülke gezmediğin şehir kalmadı istesen bulurdun ama sen aramadın bile beni."

"Nasıl bu kadar emin konuşuyorsun Güneş seni yıllarca aradım ben kime sorsam sustu cevap vermedi kendini çok iyi gizlemeyi başarmışsın bu benim suçum değil"

"Sana inanmıyorum sen hala aynı Batuhansın umursadığın an dünyayı karşına alacağını ikimizde biliyoruz istesen tüm zorluklara rağmen bulurdun beni ama istememişsin sen beni hiç sevmemişsin Batuhan."

Yanıma gelip kolumu sıkıca tuttu. Sıktığı yer çok acıyordu.

" Sen benim dünüm, bugünüm, geleceğimsün bunu o kafana soksan iyi olur Alev Güneş KAYA "

Tek kaşımı kaldırarak sert bir bakış attım.

"Benim adım Güneş Alev değil. Ayrıca ben senin hiçbir şeyin değilim sen önce annene karşı gelmeyi öğren adam gibi sevip baba gibi korumayı öğren sonra bana herşeyi çözeceğini söyle şimdi evimden çıkar mısın?"

Hiçbir şey söylemeden evden çıktı

********

2 Hafta sonra

Hastaneden acele ile çıkıp eve doğru son sürat sürmeye başladım. Eve gelir gelmez hızlıca duş alıp odama geçtim. Dolabımı açıp Ahmet ve pınarın kınası için aldığım elbisemi yatağımın üzerine bıraktım. Kırmızı iç çamaşırlarımı da ya yatağımın üzerine bırakıp bornoz umu üzerimden çıkartıp yere attım. İç çamaşırımı bacaklarımdan geçirip kalçamı sarmasını sağladım. Südyen imi de üzerime geçirip elbiseyi elime aldığım anda kapı çaldı. Odadan çıkıp kapıya koştum. Kim olduğuna delikten bakmadan açmıştım.

"Hassiktir"

Saçlarımı kurutmaya çalışırken onurun sesini duydum.

"Ne Hassiktir oğlum"

"Lan iç çamaşırlarınla kapıyı açtım nasıl Hassiktir çekmeyeyim"

"Yavşaklığı geç içeri gelsene"

Sert bir şekilde yutkunduğunda kafamı kaldırıp yüzüne baktığımda kıpkırmızı olduğunu gördüm.

"Lan korkma yemem seni"

Onur hızlıca içeriye girip kapıyı kapattı.

"Hadi git giyin üstünü ben bekliyorum seni"

Arkamı dönüp giderken odamın kapısından onura öpücük atmayı da ihmal etmemiştim. Yeşil elbisemi askıdan alıp üzerime geçirdiğim sırada arkadaki fermuarına ulaşamıyordum ki yine kapı çaldı yine kapıya gittiğimde onur da ayağa kalkmıştı onu elimle durdurup kapıyı açtım. Gelen Batuhandı.