DANTEL //+18 TEXTİNG

1.2

Yazardan devam;

Genç adamın içi hiç rahat değildi ona böyle davranmak istemiyordu çocukluk aşkı olan gözlerinin önünde onun yüzünden üzülüyordu. Kalbi paramparçaydı genç adamın ona öfkeliydi gördüğü günden beri turuncu saçlı, mavi gözlü o küçük kızı unutamıyordu.

-Flashback -

Küçük çocuğun evde canı çok sıkılıyordu annesi derneğe gitmiş babası da evde yoktu abisi okuldaydı Kübra teyzesi vardı sadece. Onun yanına gidip ne yaptığına baktı.

"Batu oğlum niye öyle duruyorsun?"

"canım çok sıkılıyor Kübra teyze"

"Arkadaş ister misin?"

Küçük çocuğun gözleri parladı heyecanla.

"İsterim tabikide Kübra teyze"

"Bahçede bahtiyar amcanın yanında küçük bir kız var o benim kızım onunla oynayabilirsin istersen"

Küçük çocuk sevinçle ellerini çırpıp bahçeye koşarak çıktı. Ayakkabılarını bile giymemişti annesi görse kim bilir ne kadar çok kızardı ona ama Kübra teyzesi öyle değildi ona her şeyi güzelce sakince anlatıyordu. Bu yüzden onu çok seviyordu. Bahçeye çıktığında turuncu saçlı bir kız gördü babasına gülümseyerek bir şeyler anlatıyordu. Öyle güzel gülüyordu ki Batuhan kalbinin çok hızlı atmaya başladığını bile anlamadı. Küçük kız kafasını kaldırıp Batuhana baktığında aynı şeyler onun için olmuştu. Küçük kalbi yeşil gözlü kahverengi dağınık saçlı oğlanı görünce hızlı atmaya başlamıştı. Cesaretini toplayıp yanına doğru gitti güneş.

"Merhaba ben Güneş"

Küçük çocuk büyülenmiş gibi karşısında ki mavi gözü, turuncu saçlı kıza bakıyordu. Kendisini toparlayıp o da konuştu.

"Bende Batuhan. Senin gözlerin ne kadar güzel öyle"

Küçük kız utanarak başını eğdi. Küçük kalpleri işte o andan itibaren birbirleri için atmaya başladı.

"Teşekkür ederim senin de saçların çok güzel"

Batuhan kızın saçlarına dokunmak için can atıyordu.

"Saçlarına dokunabilir miyim?"

"Tabikide"

Batuhan işte o an aşık oldu güneşe. Sıkıca sarıldı güneşine mis kokulu saçları onun omzuna dolandı. Niye kalbi bu kadar hızlı atıyordu bilmiyordu ama bu kızı çok sevmişti.

-Flashback son -

Aklına gelen anıyla yüzü güldü Batuhanın. Az çok anlamıştı konuştuğu hatunun güneş olduğunu çünkü bembeyaz ten kızıl saç ve bu cesaret ancak güneşte olurdu. Onun isteği üzerine devam ediyordu bu oyuna herkesin bildiğini de biliyordu. Dün berkayın telefonunda okumuştu bütün mesajları güneşi onu seviyordu bundan emindi ama niye böyle yapıyordu kendisi de bilmiyordu. Yanında olmadığı zamanların intikamını alıyordu belki de kendince yaptığı şey güneşi çok üzüyorsu ama yine de onu o şekilde bırakıp gitmemeliydi. Sevgisi bir hoşçakalı hakediyordu en azından güneş onu bile yapmadan çekip gitmişti Kübra teyzesine ne zaman sorsa cevap vermiyordu. Kübra hanım ikisinin de birbirine ne derece bağlı olduklarını ama güneşi anlatmıştı her şeyi Batuhanı nasıl sevdiğini, neden gitmek istediğini Batuhan onu görmezden geliyordu küçük kızının kalbi hep kırılıyordu. Bir gün okul çıkışı Batuhanı bir kızla dudak dudağa görünce annesine herşeyi anlatıp halasının yanına gitmek istediğini söylemişti. Lise 3 teydi gitmesi biraz zor olmuştu ama halası gerekn her şeyi orada hallletmişti. Batuhanın güneşi üzmedi onun da canını yakıyordu farkındaydı Kübra herşeyin. Bu yüzden Batuhan güneşi ne zaman sorsa cevap vermiyordu.