"Öğretmen olmak için fazla gençsin."
"Öyleyim." diye kısaca yanıtladı gözlerini düzenlediği evraklarından ayırmadan. "Soracağınız başka soru yoksa Bay Riddle... Ofisimden çıkın."
Ama Riddle ofisten çıkmadı. Daha önce hiçbir öğretmen tarafından böyl...
Bölümü erken yayınlamaya karar verdim :) yorum yaparsanız sevinirim, iyi okumalar!!
* * * * * * * * * *
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sayfa 52, Bölüm 1. Lütfen yüksek sesle okuyun Bay...?"
Profesör Granger Robert Lestrange'a döndü. Lestrange uyukladığı sıradan başını aceleyle kaldırarak yanıtladı, "Lestrange efendim. Robert Lestrange." Granger'ın başını sallaması ile Robert Wittle'ın İleri Savunma Rehberi adlı çöpün elli ikinci sayfasını okumaya başladı.
Tom çoktan kitabı yaz tatilinde okumuştu. Bu hoca da Merrythought'tan farklı olmayacak gibiydi bu gidişle. Ama bir şey vardı... Tom'un anlayamadığı farklı bir havası vardı. Öyle ki bu genç kadın da bu anlamsız kitaptan dehşet sıkılmışa benziyordu. Tom insanların duygularını okumada nadiren yanılırdı.
Robert tekdüze bir ses tonuyla okumaya devam ederken Tom ise dirseğini sıraya koyup çenesini eline yasladı. Pencereden Quidditch sahasını seyredebiliyordu. Sahanın da ötesini, o uçsuz bucaksız yeşil tepeleri, çam ormanlarını, mavi gökyüzünün buluştuğu çayırları görünce içi cız etti. Hogwarts'ı terk edecek olmanın endişesi doldu içine. Mezun olduktan sonra ne yapacağı meçhuldü.
Bakanlıkta çalışmak mı? Hayır. İstediği şey masa başı oturup ilerlemeye kapalı işler yapmak değildi. Borgin ve Burkes'te kıymetli eşyalar hatta yadigar kovalayabilirdi. Yarı-karanlık değerli nesnelerin bir numaralı uğrak noktası orasıydı. Evet... Evet bu olabilirdi. Ya da bir seçenek daha vardı. O da şuydu-
"Bay Riddle, lütfen pasaja siz devam eder misiniz?"
Tom nefret ettiği soyismini duyunca irkildiğini belli etmeyerek yavaşça doğruldu. Başını çevirip duymamazlıktan gelmeyi dilerdi. Ardından Robert'ın Nerede kaldığımızı biliyor musun? diye soran kaygılı bakışlarını görmezden geldi. Hafifçe öksürerek boğazını temizledi ve devam etti.
"Wittle'ın önerdiği üzere, karanlık sanatların tersi çerçevesinde ve savunma özelinde yararlanabileceğimiz kaynakların yine karanlık sanatlardan köken aldığı gerçeği açıktır..."
Şanslıydı, tam doğru noktadan devam etmeyi başarmıştı. Tom derin düşünceler içerisinde de olsa kendini dış dünyadan asla tamamen soyutlamazdı. Çünkü daima tetikte olmakta fayda vardı. Paragrafı tane tane okumayı sürdürdü.
Granger'ın kendisiyle derdi neydi? Belki de okuldaki başarılarını duymuştu ve kendisine iltimas geçmeyeceğini kanıtlamak için böyle davranıyordu. Evet, sorun bu olmalıydı. O halde Tom alçakgönüllü öğrenci silahını oynayacaktı. Birkaç tatlı söz, biraz mütevazılık, çekici bir gülümseme.
Ne var ki paragraf bittiğinde Granger ona bakmıyordu bile. Zilin çalmasıyla ders sona erdi ve herkes çantasını toplamaya başladı. Hufflepuff ve Ravenclawlardan oluşan bir kız grubu koridordan başlarını uzatıp sınıfa bir saniyeliğine baktılar ve hemen ardından kıkırdayarak kaçıştılar. Tom gözlerini devirdi.
