Tomione - Profesör Granger

11. Bölüm: Yılbaşı Gecesi

Slytherin Ortak Salon'u, noel tatilini yılbaşıyla birleştirip evine giden öğrenciler nedeniyle sessiz ve sakindi. Bir tane üçüncü sınıf ve bir tane de dördüncü sınıf öğrencisi vardı yalnızca. Şömine ateşi çıtırdayarak keyifli keyifli yanıyordu. Koltuklarını hemen onun kıyısına çekmiş iki öğrenci üzerinde pijamalarıyla oturuyor, birbirine Quidditch dergisindeki hareket eden fotoğrafları göstererek sohbet ediyorlardı.

Tom, yatakhaneden çıkmış, merdivenin başında durup onları izlerken sabahlığının kuşağını sıkıca bağladı ve aşağı indi.

"Levin Bagman altın snitch'i maç başlangıcından sonraki 40 saniyede yakalamış, inanabiliyor musun? Daha 22 yaşında!"

"Bu inanılmaz! Adam sadece zengin bir züppe değilmiş, ha?"

"Zengin bir züppe mi?"

"Büyük teyzesi Asfodel köklerinin iksir içerisindeki kullanımını keşfeden ilk Bitkibilimciymiş. Annesi ise bu köklerden Yaşayan Ölüm Uykusu'nu icat etmiş."

"Bu bir servet demek!"

Tom muhabbete daha fazla katlanamayıp Ortak Salon'un merkezindeki sehpadan Gelecek Postası'na uzandı. Manşetteki birkaç önemsiz haberi geçti. Bathilda Bagshot'ın Sihir Tarihi makalesini okudu. Sihir Bakanlığı'nın Hogwarts'tan mezun olan cadı ve büyücülerin Seherbazlık Bürosuna başvuruları için İksir FYBS'sine B şartı getirmesi tartışmasına dair bir yazı okudu. Ayrıca Seherbazların Hogwarts'tan mezun olduktan sonra kabul aldıkları takdirde halihazırda 3 yıllık bir hazırlık eğitimi aldıkları için buna gerek olup olmadığını sorgulayan bir köşe yazısına göz gezdirdi. Aritmansi Aktüel'i bu ay alamamıştı bütçe problemlerinden dolayı. Slughorn'un lanet olası ananasları çok pahalıydı. Yine de pişman değildi çünkü Aralık sayısı bir sonraki ay Hogwarts arşivi için hediye olarak gönderilecekti. Ayrıca Slughorn iyi bir yatırımdı.

Esnedi ve kendine bir kahve almaya karar verdi. Gazeteyi kapatırken tarihi gördü

31 Aralık 1944

İster istemez gözlerini devirdi. 18 yaşını bitirmişti. Artık 19'dan gün almaya başlıyordu. Zaman gerçekten hızlı geçiyordu. Dumbledore'un Wool's yetimhanesine gelişi dün gibi aklındaydı. Şimdiyse Hogwarts'taki son 6-7 ayı olduğunu bilmek yüreğini sıkıştırıyordu. Ancak umut ışığı vardı hala. Granger nasıl Profesör olduysa bu genç yaşında, belki Tom da olabilirdi.

Aklına Granger'ın son hali geldi. Acaba iyi miydi? 1 haftadır yeni ders için ses de çıkmamıştı..

Tom yatakhaneye doğru kaçamak bir bakış attı. Tüy kalem hala kutusunda duruyordu. Asla açmamıştı, açmayı da gururuna yedirmemişti. Yeni ders olduğunda ona direkt iade edecekti. Tom kimseye muhtaç değildi ve Granger'ın bunu idrak etmesi gerekiyordu.

Gazeteyi katlayarak masaya fırlattı ve giyinip kütüphaneye gitmeye karar verdi. Gün bitene kadar burada pineklemek istemiyordu. Kışın soğuğu devam etmesine karşın bugün hava güneşliydi. Buz gibi havada içini ısıtan kış güneşiyle Kara Göl'ün kıyısındaki ağacın altında oturup kitabını okuyarak arazinin sessiz halinin tadını çıkarabilirdi. Ayrıca çıkmışken kendine yolda bir fincan kahve alıp öyle geçecekti.

Yatakhanesine döndü ve hızla üzerini değişti. Basit siyah bir kazak ve koyu renk pantolonunu giyip pelerinini omuzlarına attı. Postacı tipi çantasını da omzuna astıktan sonra altın kesesini cebine koydu. Yatakhaneden çıkmak üzere kapı eşiğine geldiği an duraksadı. Arkasını döndü ve hala başucunda duran siyah tüy kalemin kutusunu gördü. Kısa bir an kararsızca baksa da sonrasında kutuyu tek hamlede kapıp çantasına koydu.