Beguiled Supremacy

CHAPTER 26

Chapter 26

PARANG bumalik sakin ang lahat ng alaala ng mga ginawa kong kasamaan kaya nangyari ito sakin. Pero bakit naman ganito ang karma ko? Bakit kailangan buhay pa ng anak ko ang kapalit?

"Where's my baby? I want to see him." Bulong ko at pinilit na bumangon sa kama.

"Kumalma ho kayo. Hindi po magiging maganda sa kondisyon niyo kung tatayo kayo agad at maglalakad." Sabi ng doktor sakin nang pilitin kong tumayo.

"No! Give me my baby! I have to see him!" Pero mabilis na pinigilan ulit ako ni Ree at ng doktor.

"Ive! Makinig ka naman kahit isnag beses lang please? Please lang. Para naman sa ikabubuti niyo to." Naluluhang sabi ni Ree na siyang ikinatigil ko.

"I have to see my baby. Please? Ree, ito lang naman ang gusto ko so, please?" Pagmamakaawa ko kay Ree.

"Ive, makinig ka muna okay?" Nang hindi ako sumagot sa kanya ay napabuntong hininga na lang ito.

"You are pregnant okay? You have to be careful. This will be your last-"

"I was! Wala na ang baby ko, Ree." Umiiyak na sabi ko rito.

"You are carrying a baby now, Ms. Ivelisse." Singit ng doktor sa usapan namin dahilan para matigilan ako.

Tinignan ko ang tiyan ko ko. "I have an angel inside me? I-I thought the baby died?" Naguguluhang tanong ko sa doktor.

"You were carrying a twin. Mahina ang kapit ng mga anak mo una pa lang dahil sa stress base na rin sa sinabi ng manager mo. And the alcohol you drank triggered it. Hindi kaya ng katawan ng buntis at ng sanggol sa loob nito na mag take ng alcohol but I am grateful that one of the twins hold on tight. But I am so sorry for the loss, Ms. Ivelisse." Mahabang paliwanag ng doktor sakin.

Bumalik ang tingin ko sa tiyan ko at wala sa sariling napahawak doon. Hindi ko pa mamamalayan na bumuhos na naman ang luha ko kung hindi ko pa makikita ang pagtulo nito sa damit ko.

I have a baby inside me. My baby is safe. My other baby died. He's now an angel. My angel...

"Are you my mommy?" Tanong sakin ng batang lalaki.

Nasa gitna kami ng kalsada at walang dumadaan na sasakyan which is great dahil baka masagasaan kami dito. Sa gitna ng kalsada ay nandoon ang batang lalaki na nagtanong sakin na nakasuot ng puting damit mula ulo hanggang sa sapatos niya ay puti ang suot.

"I am." Tipid na sabi ko sa bata ng nakangiti.

Ang kaninang maamong mukha ng bata ay biglang sumama. Matalim ang mga tingin na ibinibigay nito sakin at ang mga kamay din nito ay nakakuyom na para bang galit na galit ito sa nakikita niya.

"So you are the one who killed me?" He asked with a murderous gaze at me.

"W-What? No!" Mabilis na tanggi ko.

"Yes! You killed me! You don't want me that's why you killed me!" Mabilis na sagot nito sakin na siyang mas ikinasikip ng dibdib ko. Para bang may pumipigil sa paghinga ko at pagtibok ng puso ko habang nakatingin sa kanya at naririnig ang mga bagay na iyon

"O-Of course not! B-Baby, I didn't k-kill you!" Umiiling na sabi ko habang lumuluha.

"You did! You are an irresponsible mother!" Nagmamatigas na sabi nito.

"I didn't." Umiiling na sabi ko ngunit ng muling ibalik ko ang tingin ko sa batang lalaki ay may dugo na ang damit nito.

"You did! Look at me! Look at your hands! You killed me!" Tinignan ko ang kamay ko at nakitang punong puno nga ito ng dugo.