Beguiled Supremacy

CHAPTER 35

Chapter 35

PEOPLE may think that this is inhumane but what they did to me and to all people who suffered the same way as me is not inhumane? They did it first! I am just making them feel what they made us feel.

But now, I have to erase that thought for the sake of this mission and my daughter. I have other things to take care of not just my rage for the people who did wrong to my parents.

"In position." I said to my earpiece.

We were executing the plan right now and I am at a high building which is an apartment in this area. Maraming bahay na nakatayo dito sa parteng ito at mga apartment. Halos lahat kasi ng tao na walang mga sariling pamilya ay dito nakatira base na rin sa mga nakita ko kanina noong naglibot libot ako rito kaninang hapon.

"Ready to get in." Sagot naman ni Ryker mula sa earpiece.

"I know." Pabalang na sabi ko rito

Nakikit ko ksi siy mula sa scope ko kaya alam ko kung anong nangyayari sa kanya at kung anong ginagawa niya. Nasa malayo ako mula sa mga kalaban pero kumakabog pa rin ang dibdib ko dahil sa kabang nararamdaman ko para kay Ryker.

I don't know. Minsan lang naman ako makaramdam ng ganito kapag hindi ako sigurado sa mga nangyayari sa misyon na ginagawa ko o baka dahil ang kasama ko sa misyon ngayon ay isa sa mga taong mahalaga sakin.

I know I am irritated at him but my care for him is still there. I am not that cold-hearted for not to feel anything towards him.

Huminga ako ng malalim at itinuon ang pansin sa mga taong naglilibot sa second floor ng bahay. Hindi ko alam kung tanga ba o sinadya nila na open space ang bahay dahil malalaki ang mga bintana ng bahay na iyon. 

"Give me 5 minutes to do my part then you're free to do yours." I told him but he didn't answer me back but I know that he is still there dahil naririnig ko pa rin ang paghinga niya mula sa earpiece niya.

Una kong pinatamaan ang taong una kong nakita mula sa scope ko. Nakita ko ang pagbulagta nito saa sahig sunod naman ay ang taong papunta doon sa nauna kong nabaril haanggang sa nagkasunod sunod na ang nabaril ko. Wala pa nga atang limang minuto nang matapos ko ang parte ko at binigyan ko na ng signal si Ryker para pumasok siya.

While he is going inside the house I was watching his way if there will be a hindrance but I can see that he can take care of himself. Dahil tutok na tutok ko ako kay Ryker ay hindi ko napansin ang paligid ko at kampante na akong walang mangyayaring wala sa plano.

Natigilan ako nang may maramdaman akong matigas na bagay sa ulo ko. Napapikit ako ng mariin dahil ito na nga ba ang nararamdaman kong mali dito. They knew whaat were going to do and it's worse if they know us.

"Huwag kang magkakamaling gumalaw o sasabog ang utak mo sa mismong pwesto ngayon din." Banta sakin ng lalaking nasa likod ko.

"Agent Nightingale? Are you still there?" Mukhang nakaramdam din si Ryker na may masamang nangyayari.

Hindi naman ako nakasagot sa kanya dahil ayoko naman sumabog ang bungo ko rito kapag nagkamali ako ng kilos o salita.

"Tayo!" Utos sakin ng lalaking nasa likod ko.

"Chill!" Sagot ko rito at dahan dahang tumayo.

Nakataas ang mgaa kamay ko nang humarap ako sa mga lalaki. Hindi na rin ako nagulat nang makitang may mga ulupong ang nasa likod ang lalaking nakatutok ang baril sakin. Limang lalaki laban sakin na isnag babae? Tss. Basic!

Kaya ko silang labanan pero nag aalala ako kay Ryker na nasa loob ng lungga nila dahil baka sa oras na hindi ako sumunod dito ay may gawin silang masama sa kanya. Lumapit ang isa sa mga lalaki at kinuha ang sniper ko saka tinanggalan ng bala.